เรือนริมบึง....บัวบังใบ

ลำน้ำน่าน

เรือนริมบึง......พุดพัดชา
	
เรือนริมบึงตรึงใจวิมานฝัน	
บัวหลากพันธุ์บานชูช่อล้อแดดใส
จิก..ดอกหวานหว่านดอกลำธารไพร
นั่นต้นไทรไหวเอนลู่คู่นกกา..
ตะวันสีไพลชิงพลบหลบเงาเมฆ	
ธรรมชาติเสกใจภิรมย์ชมมัจฉา
มีชานฝันอันรื่นรมย์ชมพนา	
ตะวันลาโพล้เพล้เหว่ว้าใจ..
พายเรือน้อยลอยคว้างกลางสระกว้าง	
นอนอ้างว้างมองดูดาวพราวสุกใส			
โอ้ดาวน้อย ลอยเด่นดวง สุดแสนไกล
ราวสอนใจไม่มีวันฝันเป็นจริง..
จุดตะเกียงเคียงหัวนอนเขียนกลอนฝัน
นวลแสงจันทร์ลอดโลมไล้ลืมทุกสิ่ง
เคียงหมอนขาวพราวดอกไม้หอมงามยิ่ง
หลับตานิ่งดิ่งหัวใจไม่ตรอมตรม...
พอยามดึกพงพฤกษ์ไพรไหวน้ำค้าง
ใจว่างว่างลืมโลกลืมโศกสม
เรือนหลังน้อยกับจิ้งหรีดร้องระงม
เนื้อใจบ่มเพาะฝันดีที่งอกงามยามเงียบงัน...
..................................
อยากให้จินตนาการภาพเป็นเรือนไทย สามสี่หลัง ปลูกรายเรียงกันริมบึงกว้าง ที่มีเรือน้อยลอยคว้างกับภาพหญิงสาวนอนนิ่งกลางลำเรือที่ดูอ้างว้างเดียวดาย  ในท่ามกลางสระบัวที่มีดอกบัวบานลอยชูช่อรออรุณ และรอบริมบึงจะมีพันธุ์ไม้น้ำนานา ..ส่วนในห้องนั้นคงเป็นห้องแบบโบราณย้อนยุค..ลองใส่จินตนาการหวานๆเอาเองนะคะ..ด้วยรัก
บัวบังใบ.......ลำน้ำน่าน
แสงจันทร์คืนนี้นวลคล้ายชวนให้
ดอกไม้ไพรบานรื่นตื่นรับฝัน
ซุกกายหนาวร้าวใจใต้เงาจันทร์            
ผ่องอำพันเย้ยหยันดั่งเงาใคร
ริมบึงบัวเรือนไทยในคืนนี้                    
มธุลีหอมชื่นรื่นแมกไม้
ดวงดอกบัวบานหวานกลางเรือนใจ       
เงาไม้ใหญ่ฝั่งชลสุคนธ์ครวญ
จันทร์กระจ่างพร่างฟ้ามาเตือนตาม        
สงบงามริมบึงดอกบัวสรวล
น้ำค้างรินกลิ่นรักอาบอบอวล	                 
หอมเนื้อนวลกลีบบัวคลั่วแสงจันทร์
ลมราตรีโชยริ้วพลิ้วหวานไหว                
ดั่งดวงใจไล้ลูบด้วยจูบหวาน
ล่องเรือรักพายน้อยคล้อยเนิ่นนาน
โศกสราญน้ำตาพาทรวงซม
คล้ายเงาน้ำสะท้อนย้อนยอกฝั่ง              
ดิ่งเงาดำวูบไหวในใจถม
จับแสงจันทร์เงาน้ำร้างระทม                 
เป็นวังวนท้นธารกลางบึงใจ
ริมบึงบัวเรือนงามยามจันทร์แจ่ม          
สกาวแสงผ่องผุดพิสุทธิ์ใส
พระจันทร์หวานกลางบึงบัวบังใบ           
ฟื้นดวงใจให้งามดั่งดอกบัว

...........................
เรือนไทยงาม ณ คืนหนึ่งพระจันทร์พราวฟ้า ใครบางคนไม่อาจนอนซ่อนแสงจันทร์ที่พราวพร่างอยู่ในห้องเรือนไทยที่ตกแต่งเป็นห้องโบราณย้อนยุค ออกมาพายเรือชมจันทร์และบัวกลางบึง...กับอดีตรักที่เคยรุ่งโรจน์  และ ณ วันนี้ได้สยบซบซึมลง...เหลือเพียงแต่เรือนไทยหลังงาม  บัวกลางบึง  พระจันทร์กลางใจ......และเงาไม้ ฝั่งชล.....เดียวดาย
แสงจันทร์วันนี้นวล.... คล้ายชวนให้น้องเที่ยว
จะให้เหลียวไป..แห่งไหน
ชลใสดูในน้ำ ..เงาดั่งนั้นเงาใด
หอม....ไม้ริมฝั่งชล
สวยแจ่ม...แสงเดือน
หมู่ปลารื่น...ดูเป็นทิว
หันดม....ลมริ้ว...
จอดเรือ...อาศัยเงาไม้ฝั่งชล