ยามเมื่อลมเย็นโชยโรยระบาย เหมือนมีสายแพรบางกางกั้นร้อน พรมละอองของอณูหมู่เกสร ที่ปลิวว่อนลอยตามยามลมแรง ยืนอยู่กลางทุ่งกว้างกลางวิเวก มีมนต์เสกให้จิตจับสดับแจ้ง รู้สำนึกตรึกสำเนียงเพียงสำแดง ลมผ่อนแรงร้ายร้าวผ่าวผ่อนคลาย ย่ำย่างเท่าเปล่าเปลือยไปเรื่อยล่อง น้ำเหนือนองในนาธาราสาย พืดพุ่มแพแพงพวยช่วยพัดพาย ลอยละลานสานสาหร่ายเป็นสายสวย แดดจะแรงเพียงไรไม่แรงร้อน ลมจะผ่อนไออ่อนเพื่อผ่อนช่วย ได้แต่แสงแรงหรูดูสำรวย สะท้อนคลื่นอื่นอำนวยไปด้วยกัน จึงราวหว่านเกล็ดเพ็ชรเกล็ดมณี ลงบนน่านนทีหลากสีสัน วะวับวามตามจังหวะระลอกหลั่น ธารสวรรค์ใดหนอชลอมา ยามเมื่อเย็นลมแผ่วแล้วเพลิดเพลิน ยามเมื่อเดินลุยคลื่นชื่นหนักหนา ยามเมื่อมองไปได้ไกลสุดสายตา ยามอุราล้าอ่อนได้ผ่อนคลาย (ม้าก้านกล้วย)
ม้าก้านกล้วย 19 ส.ค. 2546 15:34 น. - ID 37965 
1357
1
0
19 สิงหาคม 2546 23:45 น. - comment id 161352
เป็นบรรยากาศที่น่าสัมผัสมาก ๆ เลยค่ะ
20 สิงหาคม 2546 00:51 น. - comment id 161387
ผู้หญิงไร้เงาคะ ลองไปที่สวนลุมนะคะ ตอนเวลาเย็นๆ นั่งถีบเรือถีบเล่นดูนะคะ บรรยากาศแบบนั้นมีจริงๆค่ะ ^__^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
