หน้าส่วนตัว
สิ้นวสัน ตฤดู สู่หน้าหนาว
ทุ่งสกาว เหลืองงาม ทาบท้องทุ่ง
รวงข้าวสุก ทองรอ น้องจากกรุง
เจ้าจงมุ่งก ลับบ้านนา มาร่วมเคียว
ย่างเดือนอ้าย ฟ้าสดใส เมฆลอยล่อง
แดดเรืองรอง อาบทิวไผ่ ใบไม้เขียว
นกเป็นหมู่ บินเรื่อย อย่างกลมเกลียว
พี่ยังเหลียว มองทาง น้องนางมา
พลิ้วลมโลม ลูบผิว แผ่วสะท้าน
โอ้นงคราญ อยู่ที่ไหน ไม่มาหา
แสงเดือนส่อง ผ่องนวล คล้ายขวัญตา
คืนกลับมา อาบดาว ร่วมห่มเดือน
เคียวคันเก่า กร่อนแล้ว แก้วตาเอ๋ย
นานเท่าไหร่ เจ้าไม่เคย มาเป็นเพื่อน
ลืมรวงข้าว น้ำคำ ช่างแชเชือน
น้ำใจนาง ขุ่นข้น เหมือนน้ำคลอง
เด็กเมืองยศ 4 ต.ค. 2544 11:09 น. - ID 4115 
1547
0
0
4 ตุลาคม 2544 20:31 น. - comment id 13693
เพราะจังค่ะ......เด็กเมืองยศ....อืม.....ความหมายกลอนดูเศร้าแต่ภาษากลอนสละสลวย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
