หนาวน้ำฟ้าฟ้าพัดพรูพร่าง หนาวน้ำค้างค้างคืนสดใส หนาวสายฝนฝนหล่นพรมใจ หนาวสายลมไกวไล้พรรณไพรพราว แสนหนาวเย็นตามเส้นแนวป่า คิดอยู่ว่าดอกหญ้าอาจหนาว ยามลมพัดใบสะบัดพราว แล้วกลีบขาวร่วงกราวลงดิน ดอกหญ้าเหนื่อยนักไยไม่พักก่อน ยามสายลมซอนอ้อนแอบแถบหิน ดอกหญ้าหนาวนักเอนพักลงดิน ที่ยังไม่สิ้นกลิ่นอโณทัย ตะวันตกดินดินยังอุ่นหญ้า ดาวยังอุ่นฟ้าฟ้าจึงสดใส หากหินกระด้างไร้ร้างอุ่นใด ไม่ห่างหัวใจเย็นเยียบเทียบทัน อยากแอบไอกรุ่นอุ่นดินกลิ่นหญ้า อยากเป็นนภาดาราอุ่นฝัน อยากเหมือนเมฆใหญ่รับไอตะวัน อยากได้อุ่นอันอาบฝันสู่ใจ
gluhp 23 ม.ค. 2548 16:21 น. - ID 69828 
1845
3
0
23 มกราคม 2548 17:13 น. - comment id 411628
อบอุ่นดีจัง -v.shxitl[8;k,legiH0ot8iy[ แปลเองนะครับ
23 มกราคม 2548 17:46 น. - comment id 411636
เพราะมากค่ะ
23 มกราคม 2548 22:12 น. - comment id 411794
ดอกหญ้ายังมิเหนื่อย แถมไม่เมื่อยเลยสักนิด ดอกหญ้าจึงลิขิต ในชีวิตกับอักษรา *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
26 มกราคม 2548 20:41 น. - comment id 413368
****ต้องบอกว่าบออุ่นมากๆเลยอ่ะค่ะ...ได้ความรู้สึกดี...จังเลย...เฮ้อๆๆๆๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
