ฝูงนกกาบินลัดฟ้าตกสู่ออก นกกระจอกบินลัดฟ้าอ้อมหลังเขา ผ่านร่มเงาเมฆาอย่างแผ่วเบา ที่ไม่เหงาผ่านธรรมชาติที่รื่นรมย์ เสียงอื้ออึงกึกก้องระทมเศร้า ใช่นกเขาส่งเสียงที่ขับขาน แต่เสียงลมกระทบกิ่งริมลำธาร ที่จะผ่านกาลเวลาให้ร่วงโรย เสียงลูกนกเจื้อยแจ้วร้องหิวโหย สายฝนโปรยให้หนาวเหน็บเก็บความหนาว บ้างหยุดร้องร้องต่อเป็นครั้งคราว ช่างปวดร้าวแสนเศร้าในอกตรม
ยัยแว่นน้ำเงิน 20 ก.ค. 2548 16:53 น. - ID 78784 
1652
3
0
21 กรกฎาคม 2548 16:09 น. - comment id 494371
นกเดี่ยวยังมิได้กลับรังเลย..กำลังบินสู่เส้นขอบฟ้า... ***แวะมาทักทายครับ
21 กรกฎาคม 2548 16:39 น. - comment id 494387
เห็นด้วยอย่างยิ่งกับสิ่งที่คุณ ในข้อความที่ว่า \"ทุกสิ่งล้วนมีจิตใจ ไม่ว่าสิ่งของ หากพูดได้ป่านนี้คงมีเรื่องมากมายที่จะพูด\" ถูกต้องแล้วค่ะ
2 ธันวาคม 2548 23:15 น. - comment id 543482
5 มกราคม 2549 21:36 น. - comment id 551422
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
