ก่อนเคยนอนหนุนอุ่นผืนผ้า
มองจันทราและหมู่ดาวพราวเวหน
ต่างโคจรผ่านไปในตำบล
ให้ฉงนสงสัยใจรำพึง
จึงถามพ่อว่าจันทรานั้นอยู่ไหน
ไกลแค่ไหนขี่คอพ่อคงเอื้อมถึง
เพียงปลดม่านราตรีดำที่ขึงตึง
หอบดาวเดือนเกลื่อนฟ้ามากล่อมไกว
10 กันยายน 2548 20:16 น. - comment id 514058
ร้องกวนพ่อ พ่อจ๋า มาอุ้มหนู แล้วพ่อชู ได้ไหม ให้หนูสอย เดือนดวงใหญ่ ในฟ้า สวยเด่นลอย ด้วยลูกน้อย อยากได้ ไว้ครอบครอง..*** เอื้อมเท่าใดก็ไม่ถึง...จันทร์เจ้าขา... สวัสดีค่ะ

10 กันยายน 2548 23:52 น. - comment id 514097
พ่อก็อยากเด็ดดวงดาวมาให้เจ้า แต่พ่อเฝ้ามองจันทร์เอื้อมไม่ถึง มาเถิดนะหนุนตักพ่ออย่ารำพึง อบอุ่นซึ้งบนตักพ่อ...หนอคนงาม

11 กันยายน 2548 12:06 น. - comment id 514156
หลายผกากรองก็ยังแต่งกลอนได้น่ารัก เหมือนเดิมนะจ๊ะ

11 กันยายน 2548 12:06 น. - comment id 514157
พิมพ์ผิด หลาน เจ้า หลาน

13 กันยายน 2548 20:52 น. - comment id 514866
สวัสดีคะพี่กอกกแล้วอย่ากวนพ่อมากนักนะค่ะ สวัสดีคะพี่ท่องเมฆา
ท่องเมฆาเหนื่อยไหมคะ
สวัสดีคะพี่ชลกานต์คนสวย
มาบ่อยๆนะคะ
