..๏ ลมเลยลมพัด..........ลมกวัดแกว่งไกว บุบฝาใดใด...................หวั่นไหววังเวง พลิ้วต้นโอนอ่อน..........โยกคลอนนั้นเอง ปรากฏบทเพลง...........บรรเลงกานท์กวี ฯ ..๏ ไพเราะเพราะนัก....ดั่งนักดนตรี เก่งฉกาจมากมี...........ท่วงทีปรีดา ครั้นพลิ้วลิ่วลู่..............ช่างดูตระการตา ดั่งนาฎลีลา..................เริงร่าร่ายรำ ฯ ..๏ กิ่งก้านซ่านไหว......ทิวใบเนื่องนำ บังเกิดเลิศล้ำ...............ยิ่งย้ำทำนอง เอียดเสียดเบียดกัน.....ลดหลั่นแคล่วคล่อง โน้มเหนี่ยวเกี่ยวดอง....ช่างคล้องจองจริง ฯ ..๏ ยามย้ายส่ายทรง....ต่างตรงแอบอิง สันต์สุขทุกสิ่ง...............ก้านกิ่งก่ายเกย ดอกแย้มแง้มกลีบ........เสมือนรีบเปิดเผย ยามลมรำเพย..............ชมเชยกลิ่นหอม ฯ ..๏ กลิ่นฟุ้งคลุ้งขจาย....มั่นหมายเด็ดดอม หมายใจใคร่ถนอม........ยินยอมหรือไร หากล่วงคืนวัน..............เฉิดฉันตลอดไป คงความล้ำวิไล.............เผื่อใครเชยชม ฯ ..๏ แม้นด้อยน้อยค่า......โสภาสวยสม พรักพร้อมต้องลม.........ใครชมเพลิดเพลิน ดอกหญ้าระเริงรื่น........ดาษดื่นเกินประเมิน ยังเสียงเสนาะเกิน.........จำเริญหัวใจ ๚ะ๛
อัลมิตรา 11 เม.ย. 2549 00:02 น. - ID 88347 
2378
13
0
11 เมษายน 2549 01:36 น. - comment id 570868
ลมโชยพัดพลิ้ว.......แนวทิวไม้ไหว โยกเอนอ่นไป........แกว่งไกวลู่ลู่ลม หวีดหวิวแว่วดัง......ได้ฟังสุขสม สดชื่นรื่นรมย์.........ดังผสมมโหรี เพลงจากยอดหญ้า..แว่วมาตรงนี้ เหมือนเสียงดนตรี..คราที่ร้าวราน เสียงเพ้อครวญคร่ำ.ถ้อยคำขับขาน เพลงแห่งกวีกานท์..บอกผ่านทำนอง ด้วยตรมถมทุกข์.....สิ้นสุขสมสนอง น้ำตาเอ่อนอง.........ท่วมห้องหัวใจ เสริมใส่สิ่งสุข..........ซ่อนทุกข์หวั่นไหว ขื่นขมตรมใน.........เก็บไว้ลำพัง
11 เมษายน 2549 02:00 น. - comment id 570871
... ดอกหญ้าต้องลมพลิ้ว ระเรื่อยลิ่วก้านเอนไหว โอนอ่อนกิ่งกวัดไกว โน้มแนบไปคู่สายลมไม่ได้เกี่ยวกับหัวข้อกลอนเลยเนอะ อิอิ มามั่วๆไป เท่านั้นเองครับ พี่อิม
11 เมษายน 2549 05:48 น. - comment id 570882
อ่านเพลินจริงๆ ค่ะ สมกับเพลงดอกหญ้า
11 เมษายน 2549 08:09 น. - comment id 570909
ถึงเป็นดอกหญ้า แต่สูงค่าด้วยน้ำใจ คุณอัลมิ...มาขอฟังเพลงดอกหญ้า ด้วยคน
11 เมษายน 2549 10:36 น. - comment id 570942
ทั่งเพลงดิกหญ้าและภาพงดงามยิ่งนักค่ะแวะมาชื่นชมผลงาน
11 เมษายน 2549 10:56 น. - comment id 570952
..
.. ซาแว้ปปป..
11 เมษายน 2549 10:59 น. - comment id 570956
ไว้จะร้อยเพลง แทนความคิดถึงให้ฟังนะลิง..
11 เมษายน 2549 12:46 น. - comment id 570987
ลำต้นสูงเพียงศอกนะดอกหญ้า ยังเสียดฟ้ายากยื้อจับถือได้ สำหรับสัตว์หากินแห่งถิ่นไพร ร้อยขาหนึ่งหัวใจไอ้กิ้งกือ เห็นแมลงมากมายอยู่รายล้อม ต่างบินตอมขวักไขว่มิใช่หรือ มีร้อยขาแต่ไม่ถึงสักหนึ่งมือ ใจใสซื่อเคยเห็นใจบ้างไหมเธอ
11 เมษายน 2549 13:38 น. - comment id 571009
11 เมษายน 2549 13:46 น. - comment id 571015
ดั่งดอกหญ้าเดียวดายณ..ปลายหล้า หากบนฟ้ามีนกไพรฝากใจฝัน ให้เคียงคู่กันไปตราบนิรันดร์ หวังรักมั่นชื่นชิดสถิตสถาพร.. ด้วยรัก
11 เมษายน 2549 15:38 น. - comment id 571040
11 เมษายน 2549 16:49 น. - comment id 571056
เหมือนทำนองตัวโน๊ตเยยงับ เพราะดีง่ะ อยากแต่งได้บ้างจังงับ เดี๋ยวค่อยฝึกฝนสีมือก่อนเน้อ อิอิแวะมาเยี่ยมง่างับ
11 เมษายน 2549 21:39 น. - comment id 571107
ดอกหญ้าเสรี ต้องมนต์กวี พัดไกวไหวเอน สุกใสสงบ งดงามร่มเย็น ดับทุกข์คุเข็ญ สว่างกลางใจ พิสุทธิ์น้ำค้าง เปล่าเปลี่ยวอ้างว้าง ท่ามกลางแดดใส รอเจ้าดอกหญ้า เติบโตสมวัย พักพิงยิ่งใหญ่ สุกใสในอรุณ...
11 เมษายน 2549 21:52 น. - comment id 571110
และถึงแม้ว่า อัลมิตราจะไม่มีโอกาสแหงนคอมองโดยรอบของพระราชวังวาติกัน เพื่อชื่นชมกับฝีมือจิตรกรเอกระดับโลก ไมเคิล แองเจลโล หรือกระทั่งความอลังการของปราสาทหินนครวัดที่มีภาพสลักนูนต่ำรูปนางอัปสร และบรรดารูปปั้นของนาคราชเก้าเศียร ก็ตามแต่ .. ภาพที่อัลมิตราเห็น เป็นเพียงภาพของดอกไม้,ต้นไม้,ต้นหญ้าริมทาง ซึ่งก็อาจจะไม่ใช่จินตภาพที่ศักดิ์สิทธ์ และคนอื่น ๆ อาจมีความรู้สึกไม่ตรงกันกับอัลมิตรา .. \" ฉันจะสอนโลกให้ร้องเพลง\".. คือความรู้สึกนั้น ที่ได้ยินเสียงจากธรรมชาติ ไม่ว่าจะเป็นท่วงท่าดุจเริงระบำ และเสียงเสียดสีที่ไร้สิ่งอื่นใดสามารถเลียนเสียงเทียบเคียง วันก่อน ๆ .. และภาพเดียวกันนี้ อัลมิตราก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่า จะตกอยู่ในห้วงความรู้สึกเดียวกันนี้หรือไม่ อัลมิตราไม่อาจอธิบายอะไรต่อมิอะไรได้มากนัก รู้แต่ว่า .. ความสุขเหล่านี้ มิได้ฉกฉวยจากใคร และไม่มีผู้ใดครอบครอง ฉันจะสอนโลกให้ร้องเพลง สุชาติ ชวางกูร (คำร้อง/ทำนอง ณรงค์ฤทธิ์ ยงจินดารัตน์) ฉันจะสอนโลกให้ร้องเพลง บรรเลงเพลงฝันกล่อมผู้คน ลืมความทุกข์ที่ร้อนรน ลืมว่ายวนในกระแสกาล ฉันจะสอนโลกให้โผบิน กลืนกินความหมองมาเนิ่นนาน พาหัวใจที่ร้าวราน ซมซานสู่เสียงเพลง ความฝันอันกว้างไกล แสนยิ่งและใหญ่ ภูผามหานทีต้นไม้ใบหญ้า กู่ก้องร้องไปข้ามขอบฟ้า ว่าฉันจะสอนโลกให้ร้องเพลง
11 เมษายน 2549 22:14 น. - comment id 571116
คุณซ่อนไว้ในใจตัว .. ต่อกลอนอัลมิตรามาอีกสามชุดใหญ่ .. ดีจัง ขอบคุณมากค่ะ คุณ..คนคุ้นเคย คุณปักษาวายุ .. ดอกไม้ทุกดอกสวย ถึงแม้ว่าจะอยู่ตามรายทางก็เถอะ จริงไหมคะ คุณเพรง.พเยีย .. นาน ๆ อัลมิตราจะเจอภาพถูกใจ แต่อัลมิตราก็ยังเขียนไม่ดี เท่าที่ความรู้สึกที่มี ค่ะ คุณซาตานซ่อนตน .. ยินดีค่ะ คุณซาตานซ่อนตน รีสอร์ที่อัลมิตราไปพักเมื่อปลายเดือน (เมืองกาญจน์) เขาเก็บดอกไม้ที่ขึ้นข้างทางมาจัดในแจกัน อัลมิตราเห็นว่า..สวยนะคะ คุณกระต่าย .. ขอบคุณค่ะ ถ้าให้ได้บรรยากาศ ต้องนอนหนุนตักใครสักคน แหะ แหะ .. คุณเรน .. หายตัวได้ ??? คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. ขี้จุ๊ ตาละลา คุณม้าลาย .. กลายเป็นกิ้งกือเสียแล้ว .. อ้อ ! มีเรื่องเล่านะคะ ขำดี สถานที่ไปพัก เป็นสถานทีเดียวกับที่เขาถ่ายละครเรื่องแคนลำโขง .. บรรยากาศดีมาก วิวสวย เพื่อนนอนเล่นบนเก้าอี้ริมธารแคว ส่วนอัลมิตราก็เตร็ดเตร่ถ่ายรูปไปเรื่อย สักพักเพื่อนอีกคนที่นอนเล่น ก็วิ่งหน้าตั้งมาบอกว่า งูเลื้อยผ่านอกของเพื่อนอีกคนที่นอนเคลิ้ม คนนั้นน่ะ .. ไม่ตกใจ... เอ !..หรือช็อคไปแล้วก็ไม่รู้นะ ในตอนนั้น .. สงสัยเพื่อนจะไม่กลัว แฮะ ที่ไหนได้..เหตุการณ์กลับเป็นอีกอย่างในห้องสัมมนา.. กิ้งกือหยุบหยิบผ่านเท่านั้น เพื่อนคนที่งูเลื้อยผ่านอก .. ร้องจ๊าก และโดดขึ้นเกาะหลังอีกคนทันที .. ขำจะตาย ๕๕๕ ... คุณดอกบัว .. ขอบคุณสำหรับรอยยิ้มและดอกไม้ค่ะ คุณสาวบ้านนา .. อั่นแน่ !.. ไปแขวนจันทร์ที่บ้านโน้น แล้วเอานกมาปล่อยที่บ้านนี้ คุณสีน้ำฟ้า .. เย้ ดีจัง ดอกแห้งดอกเหี่ยวก็ยังเป็นดอกไม้ ตะก่อนก็เก็บในหนังสือแยะค่ะ คุณMomMamSan .. กลอนสี่ธรรมดา จังหวะเหมือนเล่านิทานให้เด็ก ๆ นาน ๆ จะเขียนสักทีค่ะ คุณส่องหล้า .. อย่าเอ็ดไปนะ .. คิดถึงจังค่ะ (ยิ้มได้ แต่ห้ามมีเสียง)
11 เมษายน 2549 23:17 น. - comment id 571137
ดอกหญ้าสวยและมีเสน่ห์ในตัวเองเสมอ เรื่องที่พัก ไม่ต้องกังวลนะ สนามโรงเรียนไง(แหะ แหะ) ล้อเล่น เดี๋ยวส่งเมล์ไปเอาแบบละเอียดยิบ
12 เมษายน 2549 08:12 น. - comment id 571191
ดอกหญ้า ดูไร้ค่า แต่น่ารัก เปรียบกับคนเชยๆ อย่างผมน่ะพอไหว
12 เมษายน 2549 10:51 น. - comment id 571218
..๏ ลมเลยลมพัด..........ลมกวัดแกว่งไกว ละมุนละไม..................พริ้วไหวเป็นเพลง ปลิวปัดพัดพลิก............ระริกคว้างเคว้ง บ้างผ่อนบ้างเร่ง...........บ้างไร้วี่แวว
12 เมษายน 2549 13:11 น. - comment id 571246
คุณครูตัวใหญ่โรงเรียนเล็ก .. ที่พักศรีเกษ กะว่าจะต้องมีการยึดบ้านใครสักคนชั่วคราว .. ฮา .. เขาพระวิหาร ยังอยู่ในแผนการเดินทางอยู่เหมือนเดิมนะคะ และคิดว่าจะข้ามไปจนงานแห่เทียนพรรษาที่อุบลฯด้วยนะคะ .. ริมแม่น้ำสองสี ที่นั่นมีปลาน้ำจืดมีอาหารอร่อย เขามีแพที่จัดเป็นบ้านพักหรือเปล่า น๊อ .. คุณร้อยแปดพันเก้า .. เขียนไปเรื่อยเปื่อย มองนั่นมองนี่แล้วก็เขียน ดอกหญ้าริมทาง ที่สะเมิงสวยนะ .. ถ่ายรูปไว้ด้วยล่ะ คุณnig .. ขอบคุณค่ะ ที่เขียนมาต่อยอด :) มีความสุขมากมายนะคะ สงกรานต์ขอให้เดินทางปลอดภัย ชุ่มฉ่ำ ค่ะ
12 เมษายน 2549 14:43 น. - comment id 571280
ระหว่างที่นั่งรถยนต์ฝ่าเปลวแดดจากเมืองมัณฑเลมาเมืองพุกามของเมียนม่า มองไปในท้องทุ่งเห็นผืนหญ้าที่กำลังมีดอกขาวสุดลูกตาพลิ้วไหวไปตามแรงลมร้อนไม่รู้จะเปรียบกับอะไรดี มาอ่านกลอนบทนี้พลันให้นึกถึงภาพนั้นขึ้นมาเลยเทียว พาลให้จินตาการถึงหน้าคนเขียนเพิ่มจากได้เห็นบางส่วนในรูปที่ลงไว้ช่างงดงามอยู่ในสำนึกจริง ๆ
12 เมษายน 2549 15:37 น. - comment id 571307
เพลงดอกหญ้า...งดงามค่ะ มารดน้ำวันสงกรานต์ค่ะ...
12 เมษายน 2549 21:37 น. - comment id 571386
คุณฤกษ์ .. อัลมิตราเคยจอดรถ ระหว่างการเดินทางไปเยือนสะเมิง ต้นข้าว ที่เคยเห็นเขียว ๆ ในขณะที่อัลมิตรามองผ่านหน้าต่างรถไฟ อัลมิตราเพิ่งได้เห็นรวงข้าวเต็ม ๆ ตาก็ครานั้นเอง ดอกไม้รายทาง ก็ราวแข่งประชันโฉมล้อลมพลิ้วไปมา ทำให้รู้สึกดี .. กับภาพเบื้องหน้า ความสุขบนเส้นทางเรียบง่ายที่ไม่หรูหรา ธรรมชาติได้มอบสิ่งสวยงามเป็นของกำนัลแต่ผู้ไปเยือน โดยไม่เกี่ยงฐานันดร ความสุขของคุณที่ประทับอยู่ในความทรงจำ เมื่อครั้งไปเยือนเมียนม่า อัลมิตราพอจะนึกภาพออก ราวว่าไปเห็นกับตามาด้วยกัน ช่างงดงาม ตามสำนึกจริง ๆ :) คุณสลักเสลา .. ขอบคุณค่ะ วันนี้ขากลับบ้าน อัลมิตราแอบย่องกลับก่อนเลิกงาน เพราะไม่อยากโดนเพื่อนแกล้ง รอบเช้าก็เปียกไปแล้ว ต้องมาเช็ดคีย์บอร์ดด้วย เพื่อนเล่นเอาน้ำแข็งมาผสมด้วย ไม่อยากบอกเลยว่า เสื้อสีตก อีกต่างหาก .. ฮา เสื้อที่มีคนส่งมาให้จากหัวเมืองเหนือ ยังไม่ได้ซักเลย ใส่ฉลองซะ
15 เมษายน 2549 16:15 น. - comment id 571696
อืม มาเยี้ยมค้าบบบ
22 เมษายน 2549 10:08 น. - comment id 572798
มารับยิ้มค่ะ คุณวนกวี
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
