ยามจันทร์แรมร้าง

นันท์คนเขียนโคลงกลอน

เดือนดับลับแสงแหล่งหล้า
 ท้องฟ้าครานี้ที่หมอง
เคยแจ่มแรมขึ้นยืนมอง
เคยครองท้องฟ้าธานีฯ
   เดือนดับลับแหล่งหล้า         หม่นหมอง
 คืนหนึ่งซึ่งเคยครอง              น่านฟ้า
 ลาลับบ่มาปอง                        ดั่งเก่าแลนอ
 เคยส่องแจ่มเจิดจ้า                ทั่วพื้นธรณินทร์
    ข้างแรมลาร้างเลื่อน            ราตรี
 หวนกลับสิบห้ารวี                   แจ่มแจ้ง
 ใช่จากใช่ลาหนี                      ลาลับ
 จักกลับมาเสกแสร้ง                หยอกล้อพะนอกันฯ				
comments powered by Disqus
  • ยุทธภูมิ

    22 มกราคม 2545 21:03 น. - comment id 31620

    แล้วต้องกลับมาจริง ๆ นะ  เราจะรอเธอ...
    แม้จะชั่วนิจนิรันดร  ก็ตาม...
  • วฤก

    23 มกราคม 2545 08:36 น. - comment id 31679

    ๏ แสงจันทร์จรัสแจ้ง............แจ่มโพยม
    แสงลูบแสงไล้โลม................หล่มหล้า
    แสงดับดั่งดับโคม.................ไขส่อง
    แสงสว่างกระจ่างจ้า..............จักร้างเลือนไฉน ๚
    
  • นันท์คนเขียนโคลงกลอน

    24 มกราคม 2545 13:43 น. - comment id 31935

    แสงไฟพลันอ่อนสิ้น      โรยรา
    เหนื่อยอ่อนยามส่องมา     แผกพื้น
    ไร้แสงแห่งดารา              ประดับ
    เคยเคียงเรียงอกชื้น       สว่างร้างลากันฯ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน