เปรียบครูเช่นเรือจ้าง นาวา สอนสั่งข้ามอวิชา ป่ากว้าง แม้อยู่ในพนา หุบเขา ยังฝ่าฟันเพื่อสร้าง ศิษย์รู้วิทยา มารดาทวิเอื้อ อาทร คอยพร่ำบ่นสั่งสอน ลูกแก้ว ดั่งสมเด็จพระชินวร บรมครู เราแฮ นำเหล่าศิษย์หลุดแล้ว กิเลสร้ายปราชัย ดั่งแสงไฟเจิดจ้า นำทาง มืดดำอันอำพราง ชั่วร้าย มุมมืดพลันสว่าง ปลอดโปร่ง แลนา อบอุ่นยามทุกข์คล้าย รุมเร้าเบียดเบียน บำเพ็ญเพียรแม้หนักร้อย พันทวี หน้าที่มิหน่ายหนี ห่างร้าง ทุกข์ร้อนป่วยราวี บ่หยุด สอนเฮย เพราะมุ่งสอนเคียงข้าง เด็กน้อยไร้เดียงสา ขอพระมาคุ้มเกล้า เกศา ศัตรูหรือภัยมา พ่ายแพ้ อีกตำแหน่งยศฐา ปรากฏเกียรติเฮย ผู้คนสรรเสริญแม้ เทพไท้ก็อวยชัยฯ
นันท์คนเขียนโคลงกลอน 12 มิ.ย. 2545 18:33 น. - ID 16607 
1515
0
0
22 กันยายน 2545 11:34 น. - comment id 79007
ไพเราะเสนาะเสียงสำเนียงนัก มิเสียแรงแห่งภักดิ์บ่ห่างหาย มอบกายจิตบูชิตครูเชิดชูไว้ ศิระกราบราบแทบไว้ ในแผ่นดิน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
