มือเหี่ยวเหี่ยวผิวย่นย่นคนแก่แก่ สายตาแลแลหาลูกยาเอ๋ย คอยมานานนานนักหนาไม่มาเลย คอยชื่นเชยเชยชมลูกที่ผูกพัน แต่ยายคอยคอยเก้อชะเง้อหา สอดสายตาตาฝ้าฟางยังมีฝัน หวังเต็มเปี่ยมเปี่ยมล้นปรี่ทุกวี่วัน ลูกหลานนั้นนั่นลูกหลานกลับบ้านเรา มีลมพัดพัดเคล้าเฝ้าเป็นเพื่อน ดาวมาเยือนเยือนบ้านนาคราหงอยเหงา หิ่งห้อยปลอบปลอบใจไม่บรรเทา ยายยิ่งเศร้าเศร้าตรมระทมคอย ยายคอยเก้อเก้อมาหลายหน้าฝน ลูกหลายคนคนทิ้งให้ยายเหงาหงอย สงสารยายายจ๋าตาอย่าตาลอย ลมค่อยค่อยค่อยหมดลม...ห่มร่างยาย.... ๓๐ เมษายน ๒๕๕๐
ครูพิม 30 เม.ย. 2550 13:39 น. - ID 101726 
1084
6
0
1 พฤษภาคม 2550 06:05 น. - comment id 684225
น่าสงสารน่ะ... คุณครูพิมน่ะ..... อยากให้มีบทแบบนี้มากๆหน่อย.... เพื่อเตือนสติ คนที่ลืมไป...ครับ
30 เมษายน 2550 13:52 น. - comment id 689657
แวะมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
30 เมษายน 2550 14:11 น. - comment id 689667
น่าสงสารจังอ่าครูพิมฝากบอกยายด้วยนะคะให้กำลังใจคะ
30 เมษายน 2550 14:16 น. - comment id 689670
หญิงชราสายตาแลชะแง้หา หวังหลานย่าหลายยายอาจจะหวน สังขารแกนับวันแย่มีแต่จวน หวังลูกหลานมากันถ้วนก่อนล่วงลา
30 เมษายน 2550 15:04 น. - comment id 689697
ลูกดิ้นรน รนสู้ อยู่โลกกว้าง มันไกลห่าง ห่างไกล ไปจากบ้าน แสนภิรมย์ รมย์รื่น ลูกชื่นบาน ลูกมีงาน งานก้าวหน้า ฟ้าอำไพ มีชายหนุ่ม หนุ่มฟ้อ เก๋งรอรับ กลัวตกอับ อับอาย ขายหน้าได้ ไม่อยากกลับ กลับเยี่ยมแม่ ไม่แคร์ใคร เป็นไปได้ ได้ทอดทิ้ง หญิงมารดา ศาสนา หนาไม่มี ที่ตัวลูก ความพันผูก ผูกไม่ได้ คลายปมล้า เนรคุณ คุณความดี แม่มีมา โถยายจ๋า จะเรียกร้อง ฟ้องผู้ใด จะหวังพึ่ง พึ่งรัฐะ ให้ประกาศ อันอำนาจ อนาถแท้ เกินแก้ไข ธรรมนูญ หนุนตัดศาสน์ ของชาติไทย ยายจ๋ายาย ยายอย่าหม่น โปรดทนเอย
30 เมษายน 2550 15:08 น. - comment id 689701
lสวัสดีค่ล้นใจ ขอบคุณนะคะที่แวะมาให้กำลังใจ
30 เมษายน 2550 15:09 น. - comment id 689703
30 เมษายน 2550 15:11 น. - comment id 689704
30 เมษายน 2550 15:14 น. - comment id 689706
30 เมษายน 2550 15:35 น. - comment id 689711
....คอย.. ฉันคอยเธอมาแสนนาน
30 เมษายน 2550 15:48 น. - comment id 689725
ศรรกสบายดีค่ะคุณครูพิม จะอยู่ป่วนกวนคนแถวนี้ให้เค้าเบื่อหน้าไปเลย
30 เมษายน 2550 15:52 น. - comment id 689726
30 เมษายน 2550 15:54 น. - comment id 689728
30 เมษายน 2550 16:14 น. - comment id 689734
หน้าส่วนตัว
มาดูคนที่รอคอยนะครับ คุณครู
30 เมษายน 2550 16:19 น. - comment id 689737
30 เมษายน 2550 17:36 น. - comment id 689747
ครูพิมคะ..........สงสารคุณยายจังเลยนะ
เมื่อวันคืนผ่านไปยายเศร้าโศก
โลกทั้งโลกเหมือนขังยายไม่คลายเหงา
อยากบอกลูกบอกหลานกลับบ้านเรา
ได้แต่เฝ้า....ร้องพร่ำเพรียกเรียกในใจ
เฮ้อ........คิดแล้วเศร้าจัง
30 เมษายน 2550 17:55 น. - comment id 689753
เฌอ กลัวตอนแก่จะเป็นเหมือนยายจังเลยค่ะ สงสารคุณยายจังเลยนะคะ
30 เมษายน 2550 20:43 น. - comment id 689812
เข้ามาคอยเป็นเพื่อนค่ะพี่ครูพิม.......... พี่ครูพิมเห็น profile ของ ป. หรือยังค่ะ ป.อัพโหลดรูปที่ถ่ายเก็บไว้มาลงบ้างแล้วค่ะ ตอนนี้กำลังจัดการกับอัลบั้มอื่น (อีก 100) และกลอนอีก 100 เรื่อง ค่อยๆทยอยเอาลง ไปน่ะค่ะ
30 เมษายน 2550 20:46 น. - comment id 689814
30 เมษายน 2550 20:51 น. - comment id 689817
30 เมษายน 2550 20:53 น. - comment id 689819
30 เมษายน 2550 21:07 น. - comment id 689824
30 เมษายน 2550 21:51 น. - comment id 689849
ใจคอทำด้วยอะไรนะคนเรา ไว้ตัวเองแก่บ้างจะรู้สึก แต่ ไม่รู้จะได้อยู่จนถึงวันนั้นหรือเปล่าสิ อิอิ
1 พฤษภาคม 2550 08:04 น. - comment id 689887
1 พฤษภาคม 2550 08:04 น. - comment id 689889
1 พฤษภาคม 2550 13:39 น. - comment id 689922
เศร้าจังเลยครับครู...คิดถึงแม่เนาะ.....ขอให้คุณยายจงไปสู่สุขคติ...เถิดครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
