หน้าส่วนตัว
** แสนอาวรณ์ **
๏ ใจหายวับยามน้อง จากจร
เสมือนดั่งหทัยกร่อน ชอกช้ำ
วิจิตรป่วนบั่นทอน ยามแม่ ไกลแฮ
แปรเปลี่ยนดุจดั่งน้ำ ตอกย้ำฤทัย ฯ
๏ อกเอ๋ยใยไห่ข้า ใฝ่หวน มากนา
ฤาหลงเสน่หายวน ป่วนไว้
เปรียบดุจดั่งโซ่ตรวน แข็งแกร่ง มัดแฮ
แพ้พ่ายด้วยยากไร้ ห่อนให้มลายตน ฯ
๏ จันทร์เจ้าเฝ้าส่องจ้า ธรณี
แสงดาวกระพริบทวี แจ่มฟ้า
ประดุจดั่งเพชรมณี ยามส่อง หวนแม่
แม้นางอยู่เคียงข้า ค่ำนี้ดุจสวรรค์ ฯ
๏ ละเมอเผลอพร่ำไว้ คนเดียว อกเอย
เฉลยแต่รักเกาะเกี่ยว สู่น้อง
สุดให้หม่นใจเสี้ยว ตรึงแด่ แม่นา
หากแต่เกียรติ์ยศก้อง ซาบซึ้งตรึงสงวน ฯ
๏ เหลือไว้เพียงนกร้อง คร่ำครวญ
เป็นเพื่อนเฝ้ารัญจวน ห่วงเจ้า
มาดแม้นยังคิดหวน ล้วนแต่ นางแฮ
แม้แต่เงาชวนเคล้า คงไว้เพียงดิน ฯ
๏ ถวิลหวนล้วนป่วนเกื้อ แส่หา แม่เอย
เกยที่เคยนำมา ไป่เอื้อ
เหลือเพียงแต่พสุธา มอบแก่ ตัวแฮ
แม้แต่ไม้สร้างเชื้อ บ่มไว้มลายสนอง ๚ะ๛
*** แก้วประเสริฐ. ***
แก้วประเสริฐ 28 ก.ค. 2550 09:29 น. - ID 105380 
1236
13
0
28 กรกฎาคม 2550 09:40 น. - comment id 730976
เสียงที่ครวญหานี้หาใช่ใครที่ไหน ก็คุณแก้วไงที่พร่ำค่ำครวญหา ที่ขาดน้องที่เป็นดังดวงแก้วตา ที่ตามหาอยู่นั้นใช่มณีจันทร์ใหมเอย... หุหุขอเข้าตัวเองหน่อยนะ....จันทร์อยากแต่งได้แบบนี้บ้างจัง กลอนเพราะดีคะ หยุดยาวหลายวัน..ก็ขอให้พักผ่อนให้มีความสุขนะคะ
28 กรกฎาคม 2550 10:03 น. - comment id 730989
พูดไม่ออกเลย เหมียวววววว
28 กรกฎาคม 2550 10:31 น. - comment id 731007
แวะมาอ่านโครงเพราะๆ เหงาๆ เศร้า ๆ ค่ะ
28 กรกฎาคม 2550 12:08 น. - comment id 731037
ว้าว...สุดยอด..
28 กรกฎาคม 2550 13:48 น. - comment id 731060
สะอื้นไห้ร้ำร้องก้องแผ่นฟ้า หยดน้ำตารินไหลใจไหวอ่อน เมื่อเธอมาลาจากพรากอาวรณ์ มิอาธรห่วงฉันเหมือนวันวาน เกาะกอดใกล้ในอ้อมแขนที่แน่นรัด เธอสลัดให้ห่างไกลไม่สงสาร ไร้วี่แววความห่วงใยใจร้าวราน สุดจะท้านความเจ็บช้ำที่ซ้ำเติม เอมไม่ชอบการลาจาก แต่เอมก็ต้องยอมรับการลาจากซะทุกทีสิคะ เฮ่อ ....
28 กรกฎาคม 2550 14:56 น. - comment id 731076
เพราะคะคุงลุงแก้วเจ้าคะ พิมจังแต่งกลอนเปล่าๆๆหืดจาขึ้นคออยู่แระ ขืนแต่งแบบนี้..ไม่ไหว สวัสดีคะ
28 กรกฎาคม 2550 15:26 น. - comment id 731089
ขออนุญาตต่อโคลงค่า..
28 กรกฎาคม 2550 15:35 น. - comment id 731092
ถึงจะโคลงเคลงแต่ก้อก้อไปถึงฝั่งได้เนาะ อยากหัดเขียนมั๊ง..คงเป็นโคลงคว่ำแน่ๆ
29 กรกฎาคม 2550 04:28 น. - comment id 731193
29 กรกฎาคม 2550 08:21 น. - comment id 731198
อาวรณ์ตอนรุ่งเช้า..........ลางเลือน พบภาพพิมพ์ดังเหมือน...กลั่นแกล้ง เทพนิมิตรจำแลง...........แฝงเล่นฤๅพ่อ ดวงจิตจึงแห้งแล้ง..........ตื่นขึ้นหายไป ฯ โหยหวนครวญคร่ำน้ำ-...ตาริน ไฟรักฤๅมอดกลิ่น..........ดับได้ หรือรอพี่ด่าวดิ้น............ชีพลับ จึงพบพิศพักตร์ได้........แน่แท้จริงเชียว ฯ สวัสดีค่ะคุณลุงแก้วประเสริฐ คราวนี้ ป ฝากโคลงไปอ้อนสาวค่ะ อิอิ..มือใหม่หัดแต่งอ้ะค่ะ
29 กรกฎาคม 2550 08:58 น. - comment id 731200
คุณ มณีจันทร์ ผมเองว่างเว้นการเขียนโคลงสี่สุภาพมานาน แล้วครับ เห็นเขาเขียนก็เลยนึกสนุกเขียนบ้าง กันลืม แต่ก็ด้อยคุณภาพไปมากเชียวครับ เพราะ ทิ้งไปนานแล้ว ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
29 กรกฎาคม 2550 09:00 น. - comment id 731201
29 กรกฎาคม 2550 09:02 น. - comment id 731202
29 กรกฎาคม 2550 09:04 น. - comment id 731203
29 กรกฎาคม 2550 09:06 น. - comment id 731204
29 กรกฎาคม 2550 09:11 น. - comment id 731206
29 กรกฎาคม 2550 09:15 น. - comment id 731208
29 กรกฎาคม 2550 09:18 น. - comment id 731209
29 กรกฎาคม 2550 09:19 น. - comment id 731210
29 กรกฎาคม 2550 09:24 น. - comment id 731211
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
