Silver Snitch

1 กันยายน 2550 17:11 น. - comment id 747521

ก่องกิก

1 กันยายน 2550 17:22 น. - comment id 747526

ไพเราะจัง

แก้วประเสริฐ

1 กันยายน 2550 17:36 น. - comment id 747532

คุณ silver snitch

         ขอบคุณในน้ำใจยิ่งนักครับ

                   แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

1 กันยายน 2550 17:38 น. - comment id 747533

คุณ ก่องกิก

       ว่างๆไม่รู้จะทำอะไร ก็เลยเขียนเล่นๆแล้วส่ง
เลยครับ ขอบคุณที่ชมครับ

            แก้วประเสริฐ.

อารีณา

1 กันยายน 2550 18:05 น. - comment id 747535

   

เพราะเช่นเคยนะคะ คุณครูแก้ว

white rose.

1 กันยายน 2550 18:28 น. - comment id 747542

แวะมาอ่านกลอนเพราะๆค่ะคุณแก้ว...

น้องสาว

1 กันยายน 2550 18:29 น. - comment id 747543

สวัสดีค่ะ 

     เหลือเพียงจินตนาที่พร่าพร่าง
เลือนและลางแน่นแนบแอบความฝัน
เก่าและเก็บซุกไว้ในใจกัน
คือสัมพันธ์ที่แสนดี..ของพี่ชาย..

     ฝากคิดถึง..ณที่นี้

ใบไผ่ทะเลแก้ว

1 กันยายน 2550 18:44 น. - comment id 747548

 สู้หอบไข้ ใจหนัก มารักษา
          เพราะรู้ว่า พี่นี้ ขี้สงสาร
          บอกว่าหาก พบพี่ นี้ก่อนกาล
          คนหักหาญ รานน้ำใจ คงไม่มี
 ยังไม่สาย ไข้น้องรอ หมอรักษา
          ไม่วางยา ยอมวาย มิหน่ายหนี
          ถึงหายขาด น้องไม่ ไปจากพี่ 
          มอบชีวี จ่ายเป็นค่า พยาบาล.
            

เก็จถะหวา

1 กันยายน 2550 19:41 น. - comment id 747562

เพราะมากๆๆๆๆๆๆสมกับฝีมือชั้นยอดบรมครูอยากแต่งได้อย่างนี้บ้าง
กรุณาแนะนำด้วยค่ะ

ราชิกา

1 กันยายน 2550 23:59 น. - comment id 747611

เขียนเล่นๆ..มาอ่านจริงๆค่ะ..แวะมาเยี่ยมนะคะ..

จิตรำพัน

2 กันยายน 2550 01:14 น. - comment id 747638

สวัสดีค่ะครูแก้ว

จิตรำพันแวะมาอ่านงานเขียนของครูค่ะ
ด้วยความเคารพ  นี่ครูเขียนเล่น ๆ หรือนี่  อิอิ
จิตรำพันยังไม่ได้ครึ่งของครูเลย  จะพยายามฝึกฝนค่ะ
ช่วงนี้ร่างกายไม่ปกตินัก  อาจห่างหายไป  
ครูแก้วรักษาสุขภาพด้วยนะคะ  
จากลูกศิษย์ผู้เข็ญยากค่ะ
ปล.  ครูแก้วคะ  จิตรำพันมีเรื่องจะเรียนถาม  พอดีมีข้อสงสัยในสำนวนค่ะ  จึงได้ส่ง mail  แนบไฟล์ไปให้แล้วนะคะ
ขอความกรุณาครูแก้ว ตรวจรับเมลล์ด้วยนะคะ

รักและเคารพครูเสมอค่ะ

ปลายตะวัน

2 กันยายน 2550 02:33 น. - comment id 747650

ความพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักที่พอใจก็เป็นทุกข์ครับ

แวะมาชื่นชมผลงานครับ

bananaleaf

2 กันยายน 2550 08:02 น. - comment id 747678

 เพราะเสมอค่ะลุงแก้ว
งานนี้ต้องรบกวนคุณลุงซะแล้วนะคะ
ฝากด้วยค่ะ...ช่วยกันยั้งหน่อยเนาะ

rain..

2 กันยายน 2550 09:58 น. - comment id 747691

....

  คุณลุงเขียนความรู้สึกได้ไพเราะมากด้วยดิคะ....

     เรนแวะมาทักทายคุณลุงแก้วนะคะ..

พิมญดา

2 กันยายน 2550 12:44 น. - comment id 747757

ขนาดเล่นๆๆนะคะเจ้าคุณลุงแก้ว
เจ้าขา..อิอิแวะมามื้อกลางวันให้อร่อยนะคะ

ไหมไทย

2 กันยายน 2550 12:56 น. - comment id 747772

สุข--ทุกข์

พบเจอ--พลัดพราก

ชีวิตมักมีสองด้านเสมอเนาะ

แก้วประเสริฐ

2 กันยายน 2550 13:47 น. - comment id 747820

คุณ อารีณา

       การใช้ใจและอารมณ์ผสานกันผลย่อมได้
แบบนี้แหละจ้า ถึงแม้ว่าจะเป็นจินตนาการณ์
ก็ตามที  พยายามเข้าไว้นะอย่าท้อถอยเสีย
ก่อนล่ะ  หลักต่อไปคือการใช้อักษรให้สัมพันธ์
กันจ๊ะ  หมั่นคิดและนึกถึงเสมอๆเวลาเราว่า
ก็จะเกิดความเคยชินเองแหละ รักเสมอ

             แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

2 กันยายน 2550 13:49 น. - comment id 747821

คุณ white roses

            ขอบคุณมาก  หาภาพเก่งจริงๆนะครับขอชม

                  แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

2 กันยายน 2550 13:53 น. - comment id 747822

คุณ น้องสาว

       สวัสดีจ้าน้องสาว ทางเชียงใหม่เป็นอย่างไร
บ้างฝนตกแบบนี้น้ำท่วมหรือเปล่านะ คิดถึงจ้า

                แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

2 กันยายน 2550 13:55 น. - comment id 747826

คุณ ใบไม้ทะเลแก้ว

         ครับขอบคุณยิ่งอุตส่าห์มาทั้งๆที่เป็นไข้อยู่
กลอนก็งามด้วยครับ ขอบคุณครับ

              แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

2 กันยายน 2550 14:15 น. - comment id 747840

คุณ เก็จถะหวา

      ที่จริงกลอนคุณก็ไพเราะอยู่แช้วครับผมเขา
ไปดูงานเสมอๆแหละ  การเขียนกลอนเป็นเอกลักษณ์
เฉพาะตัวของแต่ละบุคคลครับ แต่พอจะแนะนำได้
ว่าผมใช้การเขียนอย่างไร คือ  ให้เขียนเวลาเรา
อารมณ์แจ่มใส โดยนำใจเราผสานกับอารมณ์ถ่าย
ทอดลงไปในตัวหนังสือครับ ตัวอักษรเราต้องผสาน
กันให้ดูไม่ขัดกันครับแต่ต้องได้ใจความเสมอ
เมื่อเขียนเสร็จให้พยายามอ่านทบทวนสักครั้ง
หรือสองสามครั้งก่อนนำกลอนลงเวปฯนะครับ
ตัวหนังสือก็จะพลิ้วไปตามอารมณ์ของเราและ
คนอ่านก็จะเห็นภาพคล้อยตามตัวหนังสือไปด้วย
        นี่แหละครับคือการเขียนงานของผมแม้ว่า
จะเป็นงานร้อยกรองหรืองานร้อยแก้วผมก็จะ
ใช้แบบนี้แหละครับ อ้ออีกอย่างหนึ่งพยายาม
หมั่นฝึกปรือในยามว่างเสมอๆโดยเราพยายาม
นึกแต่งกลอนผิดถูกอย่างไร แต่ที่สำคัญนั้น
กลอนแปดต้องเป็นแปดคำเสมอๆยกเว้น
อักษรกล้ำหากไม่จำเป็นอย่าใช้ครับ เพราะ
กลอนไม่ว่าจะเป็นการห้า หก เจ็ด เก้า สิบหรือ
มากกว่านั้น ความสละสลวยสู้กลอนแปดไม่ได้
เพราะกลอนแปดนั้นรัดกุมใจความทั้งยังเกิด
ความไพเราะผสานกับเสียงอีกดังเสียงดนตรี
         ผมจะใช้ทำนองเป็นหลักด้วยครับ มี
อีกหลายประการ แต่ทุกๆอย่างต้องเป็นไปตาม
กฏเกณฑ์เสมอ คือ วรรคแรกคำท้ายต้องเป็น
เสียงสามัญ วรรคสองคำสุดท้ายต้องเป็นเสียง
สูง วรรคที่สามคำสุดท้ายต้องเป็นเสียงสามัญ
หรือต่ำ วรรคสุดท้ายต้องเป็นเสียงต่ำห้ามเป็น
คำตายเด็ดขาดแต่หากคนเก่งๆแล้วถึงเป็น
คำตายก็สามารถแผลงได้แต่ขาดความไพเราะ
ไปนิดหนึ่งครับ ส่วนหลักเกณฑ์คุณก็คงทราบดี
อยู่แล้ว กลอนส่งกลับกลอนรับต้องสัมผัสทั้ง
อักษรและทำนองเสียงครับ  ผมเองก็มีภูมิเท่านี้
ส่วนอย่างอื่นเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของแต่
ละคนครับ 
        อีกอย่างหนึ่ง การจำจะรู้ว่า อันไหนเป็นเสียง
สูง   เสียงกลาง และเสียงต่ำนั้น ให้สังเกตุคำ
หากคำใดเวลาเราเปล่งเสียงออกมาจะไปจรด
ที่หน้าฝาก เป็นคำสูงทั้งสิ้น หากคำใดเปล่งเสียง
ออกมาไม่ลอยอยู่แค่ปลายจมูกเราจะเป็นเสียง
สามัญเสียงกลาง และหากคำใดเวลาเปล่งเสียง
แล้วเสียงต่ำกว่าปลายจมูกลงมาหาปากแล้วนั่น
คือเสียงต่ำครับ ผมเองก็ใช้แบบนี้กำหนดเสียง
โดยไม่ต้องไปท่องจำหรอกครับ  อิอิ  ยาวไป
หน่อยนะครับ  หากผู้ใดที่เรียกผมว่าครูก็ควร
เข้ามาอ่านด้วย ผมเป็นคนขี้เกียจครับ แนะนำ
บางทีก็ไม่ได้แนะนำ หากจะค้นหาการเขียน
กลอน โคลงและกาพย์ก็ค้นหาเอาเองในบ้าน
กลอนผมครับ ขอบคุณ

               แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

2 กันยายน 2550 14:17 น. - comment id 747842

คุณ ราชิกา

         จ้าแฝดเพื่อนรักไม่รู้จะทำอะไรเลยแต่งกลอน
เล่นๆครับ  อิอิ เพื่อนก็รู้นิสัยผมดีแล้วนี่ครับ
ขอบคุณครับ

                 แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

2 กันยายน 2550 14:19 น. - comment id 747843

คุณ จิตรำพัน

         ผมจัดการเรียบร้อยแล้วครับ อ้อ เข้าไปอ่าน
สิ่งที่ผมตอบให้คุณ เก็จถะหวา ด้วยนะ รวมทั้ง
อารีณาด้วย  เป็นการแจ้งถึงทำนองเสียงจ๊ะ รักเสมอ

                แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

2 กันยายน 2550 14:21 น. - comment id 747845

คุณ ปลายตะวัน

       ผมสร้างจินตนาการณ์ขึ้นมาครับไม่รู้ว่าจะทำ
อะไรก็เขียนกลอนส่ง เลยบอกว่าเขียนเล่นๆครับ
ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะครับ

               แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

2 กันยายน 2550 14:24 น. - comment id 747848

คุณ bananaleaf

      ผมเองปกติไม่ค่อยจะยุ่งเรื่องใครเขาครับ แต่
ว่าครั้งนี้ได้ทำไปแล้วครับ เสียดายจริงๆด้วยใจครับ
แต่จะเชื่อหรือไม่อีกเรื่องหนึ่งครับ รพีไปอ่านงาน
ที่ผมตอบคุณเก็จถะวาด้วยนะ ขอบคุณ

                แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

2 กันยายน 2550 14:26 น. - comment id 747849

คุณ rain

       เหรอ อิอิ ก็เขียนไปตามอารมณ์ยามไม่มีอะไรทำ
จ๊ะหลานรัก ขอบใจมากนะจ๊ะ

               แก้วประเสริฐ.

อารีณา

2 กันยายน 2550 18:06 น. - comment id 747933

ขอบคุณนะคะคุณครูแก้วสิ่งแบ่งปันสิ่งดีๆ
ให้รีณา ทำให้รีณาพัฒนาการแต่งกลอน
ให้ถูกต้อง ตามกฎเกณฑ์
  รีณาจะจดจำคำแนะนำ
ของคุณครูค่ะ

แก้วประเสริฐ

2 กันยายน 2550 21:28 น. - comment id 748034

คุณ อารีณา

          ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ เรามีอะไรควรจะแบ่งปัน
ซึ่งกันและกัน ไม่ต้องคิดอะไรมากหรอกน๊ะ พยายาม
ฝึกฝนไว้ ต่อไปก็ต้องเก่งกว่าผม เพราะผมเปรียบ
เสมือนคลื่นที่อ่อนกำลังหาฝั่งแล้วจ๊ะ ขอยินดีด้วยนะ

                  แก้วประเสริฐ.

แก้วรัดเกล้า

3 กันยายน 2550 05:33 น. - comment id 748147

สิ่งหนึ่งที่ต้องทำเสมอถ้ามีเวลาว่างได้เข้ามา "ThaiPoem" คือหากลอนของคุณ"แก้วประเสริฐ"  เพราะสรรคำได้ไพเราะเหลือเกิน
สัมผัสไม่ตกหล่น ชอบจริงๆค่ะ...แวะมาชื่นชมนะค่ะ 

โคลอน

3 กันยายน 2550 07:21 น. - comment id 748162

แวะมาอ่านกลอนนะคะ...ขอบคุณมากเลยค่ะที่ช่วยชี้แนะ เกี่ยวกับบทกลอน โคลอนจะนำไปปรับปรุงแก้ไขนะคะ

แก้วประเสริฐ

3 กันยายน 2550 07:57 น. - comment id 748194

คุณ แก้ว รัดเกล้า

          เราแก้วเหมือนกันครับ อ่านแล้วทำให้ผม
ชื่นใจยิ่งนักที่คุณรักแก้วเหมือนกันและชื่นชอบ
ผลงานผม ผมเป็นคนรักทุกๆคนที่ชอบการร้อยกรอง
เพราะถือว่าอารมณ์เขานั้นเป็นศิลป์ และต้องเป็น
คนที่จิตใจงดงามเยือกเย็นเสมอ มิฉะนั้นจะเขียน
งานร้อยกรองไม่ได้ ถึงได้ก็ไม่ดีนักครับ ขอบคุณ
แฟนฟันธุ์แท้ครับ

              แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

3 กันยายน 2550 08:01 น. - comment id 748196

คุณ โคลอน

          ผมเองรักคนในบ้านกลอนนี้เปรียบเสมือน
ญาติผมครับ สิ่งใดพอจะช่วยเหลือกันได้ก็จะช่วย
เสมอมิได้คิดอะไรมากหรอกครับ หากใครที่เข้าใจ
ผมได้ดีและยอมรับการแนะนำผมก็จะคอยเฝ้า
ติดตามดูแลเพื่อเจียรนัยให้เป็นแก้วอย่างชื่อผม
ครับ อิอิ ขอบคุณมากครับ

                  แก้วประเสริฐ.

โคลอน

3 กันยายน 2550 08:04 น. - comment id 748198

อย่าง ฮา เลย นานๆจะเห็นแฝงอารมณ์ขันเนาะ...ปกติ โคลอน ก็ มี แก้วอยู่ที่บ้านเลยค่ะ...ไม่ได้สะสมนะคะ(ชื่อพ่อค่ะ...จุ๊ๆอย่าเอ็ดไปเนาะ)

ต้องไปจริงๆแล้วค่ะ แวะมาขอบคุณอีกรอบ

แก้วประเสริฐ

3 กันยายน 2550 09:16 น. - comment id 748220

คุณ โคลอน

          ฮ่าๆๆๆ ไม่ฮาครับ อย่าว่ากันนะครับหากผม
จะติเพราะแนะนำนะครับ ขอบคุณครับ

                แก้วประเสริฐ.

อัสสุ

3 กันยายน 2550 12:07 น. - comment id 748302

ลุงครับ

ดูพิโยคมากนะครับ

กชมนวรรณ

3 กันยายน 2550 13:28 น. - comment id 748374

 เข้ามาเก็บความรู้ที่ครูสอน สงสัยว่ารันคงต้องหาความรู้ และฝึกอีกนาน แล้วรันจะเข้ามาเก็บเกล็ดแก้ว ในกลอนครูประจำนะค่ะ ขอบคุณค่ะ (เผื่อจะได้แค่เสี้ยวก็ยังดีค่ะ)

ผู้หญิงมือสอง*ไม่ได้ล็อคอินจ้า

4 กันยายน 2550 08:27 น. - comment id 748801

สวัสดีค่ะอาจารย์แก้วประเสริฐ..

(คิดเองคะแต่งตั้งให้เองด้วย)

สวยงามมากเลยค่ะ 

ช่วงนี้งานเยอะไม่ค่อยมีเวลา..มาเยี่ยมเท่าไหร่

แต่ก็พยายามมานะคะ  คิดถึงค่ะ

แก้วประเสริฐ

4 กันยายน 2550 08:36 น. - comment id 748807

คุณ อัสสุ

         ไม่เลยครับ ผมแต่งไปเรื่อยๆแหละครับไม่
ได้คิดอะไรมากนักหรอก ตามประสาคนแก่ๆที่รัก
กลอนเท่านั้นเอง ขอบใจมากนะครับ

                แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

4 กันยายน 2550 08:44 น. - comment id 748810

คุณ กชมนวรรณ

          ความรู้ย่อมเรียนไม่สิ้นสุดยิ่งความรู้นอก
ตำราคือความรู้ของชีวิตนั้นไม่มีวันสิ้นสุด จะสิ้นสุด
ได้ต่อเมื่อดับไปเท่านั้นเอง แต่ผมเชื่อว่าก็ต้องเริ่ม
ต้นใหม่อีกหมุนเวียนดุจกงล้อเกวียนครับ 
         การหมั่นฝึกฝนนั้นคือสิ่งที่ควรในสิ่งที่เรารัก
และชอบ หากหมั่นฝึกฝนก็เหมือนทั่งที่ฝนจนเป็น
เข็มนั่นแหละครับ  ขอเป็นกำลังใจให้นะครับหาก
ผมพอจะแนะนำได้ก็จะพยายามให้ครับ ผมถ่ายทอดออกมานั้นจนหมดสื้นแล้วครับ
พร้อมทั้งหลักการใช้ของผมด้วยไม่มีการปิดบัง
ใดๆทั้งสิ้นครับ เพียงแต่เกล็ดๆบางอย่าง  อันนี้ต้อง
ค้นหากันเอาเองครับ ขอบคุณ

                แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

4 กันยายน 2550 08:48 น. - comment id 748812

คุณ ผู้หญิงมือสอง

         ขอบคุณที่ให้เกียรติผมครับ  ทำงานก่อนเถอะ
ครับหากว่างๆก็ลองทำตามที่ผมกล่าวไว้นะครับคือ
นึกแต่งกลอนไว้หากเราเครียดกับงาน ก็จะช่วยเรา
ได้ไม่ต้องเครียดนะครับ นั่งหลับตานึกแต่งไปครับ
พอชะงักๆก็ทำงานต่อจะรู้สึกอารมณ์ปลอดโปร่งครับ
ขอบคุณครับ

               แก้วประเสริฐ.

จิตรำพัน

4 กันยายน 2550 14:08 น. - comment id 749017

สวัสดีค่ะครูแก้ว

หนูแวะมาหาค่ะ  
ถ้าหนูรบกวนครูแก้ว  ทำให้ครูแก้วไม่สบายใจหนูต้องขอโทษด้วยนะคะ

หวังว่าครูแก้วคงสบายดี  
รักและเคารพครูเสมอค่ะ

จิตรำพัน

รหัส 6104

5 กันยายน 2550 08:27 น. - comment id 749525

คุณ จิตรำพัน

         ไม่เป็นไรหรอกจ้า สิ่งใดที่ช่วยกันได้ก็ต้อง
ช่วยกันไป อย่าคิดมากหรอก เพราะปกติผมก็จะ
ไม่ยุ่งเกี่ยวกับใครๆ แม้การเขียนงานก็เหมือนกัน
ไม่เคยก้าวก่ายใครๆทั้งสิ้นจ๊ะ 

                 แก้วประเสริฐ.