หุบเขากินคน

ตราชู

หุบเขากินคน
กลอน ๔
	หุบเขากินคน
มากล้นคุณค่า
งานท่านครูบา
มาลา คำจันทร์
	หุบเขากินคน
คือมนต์ตรึงมั่น
จดจำสำคัญ
ความสามัคคี
	หุบเขากินคน
เข้มข้น, สุขี
คือมิตรไมตรี
กองธงเสือดำ
	หุบเขากินคน
บันดลดื่มด่ำ
ถ้อยคำทุกคำ
เทียมถ้อยทองทอ
	หุบเขากินคน
หมองหม่นจริงหนอ
พวกห่าบ้าบอ
แต่งต่อเติมไป
	หุบเขากินคน
สับสน, สงสัย
วันนี้ทำไม
ผันไพล่พลิกแพลง
	หุบเขากินคน
ถูกกลกลั่นแกล้ง
นายทุนทิ่มแทง
ทุ่มโถมบีฑา
	หุบเขากินคน
มีผลถูกพร่า
ลวงตุ๋นหลอกตา
ไม่น่าติดตาม
	หุบเขากินคน
ซุกซนช่องสาม
ช่องสาม ช่องทราม
เหิมห่ามสิ้นดี
	หุบเขากินคน
ถูก ชลลัมผี
เหยียบย้ำย่ำยี
ยู่ยี่ยลยิน
	หุบเขากินคน
กินจนแหว่งวิ่น
เจ็บจิตอาจิณ
ต้องกินน้ำตา!!!
(๔ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๐)
ข้อความเสริมท้าย
	ผมยังคงผูกพันกับ บดินทร์ วิชชุ บุญชู อัชฌา วิทยา คุณวรมันต์ (อ่านว่า คุ-นะ-วอ-ระ-มัน) พระมหาเทวีกุลประภาวดี วามพราหมณ์ (อ่านว่า วา-มะ-พราม) ฯลฯ อยู่ในจิตวิญญาณไม่เสื่อมคลาย ทุกชีวิตเต้นระริกอยู่ในความคิด จินตนาการของผมเสมอ และก็ของหลายๆท่านด้วย จริงไหมครับ 
	สิ่งที่โดดเด่นในนวนิยาย หุบเขากินคน คือการแทรกคุณธรรมเพื่อสอนเยาวชน ย้ำนะครับ สอนเยาวชน ไม่ใช่มอมเมาหรือโกหกวัยรุ่น ทุกอย่างเกี่ยวร้อยกันเป็นเหตุเป็นผล รองรับด้วยบรรทัดฐานทางประวัติศาสตร์แห่งอาณาจักรขอมโบราณ นอกจากนี้ ภาษาพรรณนายังไพจิตรเหลือเกิน ดังนั้น ผมจึงเสียความรู้สึกต่อละครโทรทัศน์เรื่องหุบเขากินคนทางช่องสามเป็นอย่างยิ่ง เพราะผู้สร้าง (จะเจตนาหรือไม่ เขาย่อมรู้แก่ใจ) ได้เหยียบย่ำบทประพันธ์ ของ ท่านมาลา คำจันทร์ โดยไม่เคารพต่อการสร้างสรรค์ของท่านเลย มุ่งจำเพาะความบันเทิงเริงรมย์เพียงประการเดียว มิหนำ ครั้นถูกตำหนิ ก็เถียงไถลแบบข้างๆคูๆ ผม ในฐานะผู้อ่าน จึงขอแสดงความคิดเห็นไว้ ณ ตรงนี้ด้วยครับผม				
comments powered by Disqus
  • ลีลาวดีสีชมพู

    4 ตุลาคม 2550 16:50 น. - comment id 765100

    หวัดดีคะนึกแล้วเห็นชื่อเรื่องก็รู้ว่าคุณดูหุบเขากินคนอย่าซีเรียสคะเขาแต่งเพื่อความบันเทิงมายานะ ใจเย็นๆนะแวะไปอ่านกลอนเราซิจะได้ข้อคิดอะไรดีๆ40.gif40.gif
  • sonax0651

    4 ตุลาคม 2550 17:59 น. - comment id 765168

    สวัสดีครับ
    1.gif1.gif1.gif
  • ปราณรวี

    4 ตุลาคม 2550 20:23 น. - comment id 765206

    ดูเหมือนกันค่ะ  แต่ไม่ทราบที่มาที่ไปของเนื้อเรื่องเลยค่ะ
    แต่ละครน่าติดตามดีเหมือนกันนะคะ
  • อัลมิตรา

    4 ตุลาคม 2550 21:25 น. - comment id 765223

    อัลมิตราเองก็รู้สึกเช่นเดียวกันกับคุณตราชู
    เนื่องจากที่บ้านก็มีหนังสือ"หุบเขากินคน" 
    ผิดหวังมากกับการที่หุบเขากินคนถูกนำเสนอไกลจากจินตนาการของผู้ประพันธ์เรื่อง
    แต่ก็ต้องทำความเข้าใจนะคะ ว่า นี่.. คือธุรกิจอย่างหนึ่ง
    
    จากลูกเสือกลุ่มหนึ่ง 5 คน ชายล้วน.. ซึ่งเข้าสู่ดินแดนแห่งอดีตกาล
    กลายมาเป็น ชายสี่ และหญิงหนึ่ง ในรูปแบบของละครทีวี
    
    เอาน่า .. ดูแก้เครียดไปละกัน
    อย่าน้อยก็ขัดตาทัพก่อนที่ จะมีรายการแข่งขันกับเด็ก ป.๔
  • ส่องหล้า

    5 ตุลาคม 2550 09:38 น. - comment id 765431

    บทระครน่าจะทำได้ดีกว่านี้จริงจริงครับ เป็นช่วงที่เด็ก ๆ และครอบครัวดูโทรทัศน์เป็นส่วนมาก
  • ห้วงคำนึง

    5 ตุลาคม 2550 14:43 น. - comment id 765600

    น้องเอกส่งเมลล์หาพี่ด้วยแหละ
  • แทนคุณแทนไท

    5 ตุลาคม 2550 15:26 น. - comment id 765628

    ไม่เคยดู ไม่เคยอ่าน
    
    คงต้องไปหามาอ่านบ้าง
    
    สวัสดีครับคุณ
  • ตราชู

    6 ตุลาคม 2550 15:36 น. - comment id 766129

    สวัสดีครับ ท่านผู้อ่านทุกท่าน
    	ทุกวันนี้ วิธีระงับโทสะของผม ก็คือ ไม่ดูละครหุบเขากินคนทางช่องสามอีกต่อไปแล้วครับ เพราะทำใจยังไม่ได้สักที เนื่องจากตนเองบูชา พ่อครูมาลา คำจันทร์ เป็นอันมาก และคิดว่าเรื่องนี้ ท่านรจนาทุกสิ่งทุกอย่างไว้ลงตัวแล้วครับ
    	สำหรับท่านที่ยังไม่เคยอ่านหุบเขากินคน ผมขออนุญาตเชิญชวนไว้ ณ ที่นี้เลยครับ นี่คือวรรณกรรมเยาวชนชิ้นเอกอีกเล่มหนึ่งของไทยเลยทีเดียว ลองอ่านกันดูนะครับ รับรองได้ว่า สนุก ตื่นเต้น ประทับใจ ซาบซึ้ง (ระคนโศกอาลัยในตอนจบ) ไม่ผิดหวังแน่นอนครับผม
  • ลิ้นจี่ แฟนคลับของหุบเขากินคน

    30 ธันวาคม 2550 02:47 น. - comment id 805813

    นี่ก็เป็นอีกคนที่15.gifเสียความรู้สึกดีๆๆๆเหมือนกัน
    เราอ่านหนังสือเรื่องนี้ตอนที่เราอยู่ม.1เป็นหนังสือเรื่องแรกที่ทำให้เรารักการอ่านหนังสือ พอเรารู้ข่าวนะว่าจะมีหุบเขากินคนสร้างใหม่มาเล่นอีกครั้งเราดีใจมากเลยแต่พอดูไปตอนแรกนะเราปิดเลย เอ็ย...นี่มันไม่เหมือนในหนังสือเลย เรายังจำเวอร์ชั่นของช่องเจ็ดได้เลย ตอนแรกเราคิดว่ามันจะเป็นแบบนั้นซะอีก
    เฮ้อ.....
    15.gif15.gif18.gif18.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน