อย่าหวัง

ตราชู

อย่าหวัง
โคลงดั้นบาทกุญชร
	สรรค์สารเซ็งแซ่ซ้อง...............สรรพเสียง
ลำดับขานคดีเขดา...............เดือดข้น
ชำระประวัติศาสตร์เรียง...............สรุปใหม่
หก ตุลา หล้าล้น...............เลือดชโลม
	ใครฤาคิดใคร่ร้าย...............ราญรอญ?
ใครสั่งศาสตราโซม...............สาดเปรี้ยง
ถาโถมทุ่มทลายถอน...............กระทืบ, หวด
ลุยล่ามิให้เลี้ยง...............ลูกหลาน
ยินเขาขอตรวจค้น...............ความจริง
แหยงยอกดวงวิญญาณ...............ยะเยือก กลุ้ม
อนุสนธิ์ซึ่งยังสิง...............สยอง โศก
เมฆเคลื่อนยังคล้ำคลุ้ม...............คลี่หาว
	ความจริงโสโครกแจ้ง...............ใจจินตน์
เพียงปากมิยอมปาว...............เปิดอ้า
บด, เบนเรื่องราวระบิล...............ระบือบอก
เกรง สะทก มิแกล้วท้า...............โทษภัย
	อึงอลอรรถออกต้อย...............ตามกระแส
เกริกกล่าว มินานไกล...............กลบสิ้น
ฤาปรับเปลี่ยนแปลงแปร...............ปรากฏ
ลืมโชกเลือด เนื้อชิ้น...............เชือดสยอน
	หก ตุลา คงสลดแม้น...............เหมือนเคย
ปิดสิ่งสารพัดซอน...............ซ่อน แสร้ง
ผันผวนไป่ยอมเผย...............พูดหมด
คนอยู่ใครกล้าแย้ง...............อย่าหวัง!
(๒๑ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๑)
ข้อความฝากทิ้งท้าย
	ผมฟังหลายต่อหลายท่านเรียกร้องให้ชำระเหตุการณ์ในอดีต วันที่ ๖ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๑๙ และยังไม่หยุดใช้เรื่องดังกล่าวมาเล่นงานกันทางการเมืองแล้วสลดใจครับ เบื้องหลังลึกๆถ้าจะสืบสวนให้เห็นจะๆหละก็ ไม่มีใครกล้าหรอก น้ำท่วมปากด้วยกันทั้งนั้น ทำได้แค่ซัดกันไปมา ก่อนกลบฝังดินเสียในท้ายที่สุด ทิ้งให้มืดมนอนธการต่อไป   บ้านไทยเมืองไทย ประวัติศาสตร์ภาคประชาชนอาภัพอัปภาคย์เสมอครับผม