หน้าส่วนตัว
** วิมานชมพู **
สุรีย์ลับหวนพรากจากสิ่งรัก
หทัยจักมอบไว้มลายสูญ
เหลือแค่หนึ่งซึ้งไว้ในอาดูร
สุดเกื้อกูนหมุนเวียนเปลี่ยนน้ำใจ
ยืนมองน้ำซาดเซาะเลาะแก่งหิน
แว่วได้ยินวิหคร้องก้องเสียงใส
ลมโชยแผ่วพัดผ่านซ่านภายใน
ก่อนเคยได้เคียงครองปองภิรมย์
เบื้องหลังภาพชมพูเข้าสู่หมอง
ช่วยหมายตรองประดิษฐ์คิดสู่สม
เป็นเรือนรักประจักษ์ไว้ในอารมณ์
เพื่อหมายชมทะเลหวานสู่รัญจวน
ด้านข้างเป็นภูผาพนาสณฑ์
ผกาหล่นเรียงรายคล้ายกำสรวล
บ้างชูช่อหอมกลิ่นโรยรินชวน
สร้างอบอวลใฝ่จินต์ถวิลนาง
เสียงวิหคโผผินยินเสียงร้อง
แผ่วทำนองสู่สมภิรมย์ขจ่าง
เสียงล่วงรินน้ำไหลในข้างทาง
แสงสว่างระยิบพรายสลายเงา
ใบหน้าหนึ่งผุดลอยคล้อยความคิด
ผ่านห้วงจิตล่วงลอยคล้อยอับเฉา
หวานระรื่นชื่นยิ้มพริ้มพักตร์เพรา
แนบทรวงเนาหวานซึ้งตรึงดวงจินต์
เหลือแค่เพียงความจำย้ำผ่านซ่าน
มองน้ำผ่านเซาะแก่งแห่งถวิล
คงเหลือไว้แต่เพียงน้ำใจกวิน
ดั่งนรินทร์สิ้นหวังบัลลังก์ทอง
เหลือบแลบ้านหลังน้อยกลอยสวาท
วิมานวาดชมพูเคียงคู่สอง
เธอมาม้วยทิ้งไว้ในเรืองรอง
เหลือเงาน้องฝากไว้ให้คะนึง.
*** แก้วประเสริฐ. ***
แก้วประเสริฐ 20 เม.ย. 2551 12:38 น. - ID 114378 
1197
14
0
20 เมษายน 2551 13:03 น. - comment id 840919
สวัสดีค่ะ ภาษาสวยมากค่ะ ชอบจังซึ้งและก็เศร้า ขอชื่นชมในผลงานนะค๊ะ
20 เมษายน 2551 13:50 น. - comment id 840937
สวัสดียามบ่ายค่ะ คุณครูแก้ว วิมานชมพูนี่งดงามจริงๆนะคะ ถ้ามีน้องนางมาเคียงข้างด้วยก็ จะเป็นวิมานในแดนดินจริงๆค่ะ ขอบคุณค่ะสำหรับข้อแนะนำ แก้ไขแล้วค่ะ
20 เมษายน 2551 14:20 น. - comment id 840950
แด่ คุณแก้วประเสริฐ
วิมานนี้สีชมพู
ค่าแห่งรักงามหรู
(เพลงค่ะ คุณรวงทอง ชอบฟังค่ะ)
ขอให้มีความสุขกับวิมานสีชมพูนะคะ
จาก คนอยู่รังนกสีฟ้าค่ะ
20 เมษายน 2551 18:41 น. - comment id 841023
[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]
20 เมษายน 2551 19:24 น. - comment id 841039
สวัสดีค่ะคุณครูเริ่มต้นเป็นวิมานที่สวยงามน่าอยู่มากเลยค่ะ แต่ทำไมตอนจบไม่มีความสุขเลยล่ะคะ
วันนี้ร้อนมากไหมคะ...ดูแลรักษาสุขภาพด้วยนะคะ จะได้ไม่เครียดมาก..
ขอให้คุณครูและครอบครัวมีความสุขมากๆนะคะ
20 เมษายน 2551 21:06 น. - comment id 841067
21 เมษายน 2551 00:38 น. - comment id 841104
วิมานใจ ใสสว่าง กระจ่างพักตร์ สวยสลัก ยากนัก จักหาเหมือน ชมพูหวาน สานรอย คอยย้ำเตือน ดั่งดาวเดือน เหมือนฝัน อันพริ้มเพรา วิมานงาม เพราะความรัก ประจักษ์ไว้ รองรำไพ พิไลล้ำ งามเสลา ฤาเทวา มาพิมพ์พาย ให้สองเรา ดูอ่อนเยาว์ เคล้าฝัน บรรจงจินต์ วิมานรัก ฝากฝัน ปันแหล่งหล้า เสกสรรมา รอราเธอ เสมอสิ้น ปานวาดเสก เฉกวิมาน กลางลานดิน เรืองระริน รัศมี สีชมพู
21 เมษายน 2551 02:44 น. - comment id 841123
เศร้าตอนจบอีกแล้วเหรอคะคุณครู แหม อ่านแล้วเกือบร้องไห้ตามไปด้วยเลย ช่วงนี้อากาศแปรปรวนไปหมด เดี๋ยวร้อนเดี๋ยวหนาว เดี๋ยวฝนตกเดี๋ยวแดดออก คุณครูรักษาสุขภาพด้วยนะคะ
21 เมษายน 2551 03:51 น. - comment id 841138
21 เมษายน 2551 08:35 น. - comment id 841179
สวยงามอีกแล้วคะคุณลุงแก้ว
21 เมษายน 2551 09:23 น. - comment id 841213
:) เป็นความทรงจำที่น่าประทับใจน่ะค่ะ หวนคิดทีไรก็ซึ้งเมื่อนั้น..
21 เมษายน 2551 12:43 น. - comment id 841300
แก้วประเสริฐ.
21 เมษายน 2551 12:46 น. - comment id 841303
21 เมษายน 2551 12:49 น. - comment id 841305
21 เมษายน 2551 12:51 น. - comment id 841306
21 เมษายน 2551 12:56 น. - comment id 841308
21 เมษายน 2551 12:58 น. - comment id 841310
21 เมษายน 2551 13:00 น. - comment id 841312
21 เมษายน 2551 13:03 น. - comment id 841314
21 เมษายน 2551 13:11 น. - comment id 841319
21 เมษายน 2551 13:14 น. - comment id 841320
21 เมษายน 2551 13:18 น. - comment id 841322
21 เมษายน 2551 17:53 น. - comment id 841437
วิมานของลุงแก้วนี่ ถ้าไปอยู่สงสัยตัวเบา เหมือนลอยอยู่ในความฝันแน่ๆ
22 เมษายน 2551 09:15 น. - comment id 841643
หวานนนนนนน ไล่ลมร้อนเลยค่ะลุงแก้ว ...เที่ยวสงกรานต์มาสนุกมั้ยคะ ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
