๏..เรา..ใช้ชีวิตเลื่อนไหลไปตามโลก ไปตามโชคชะตาฟ้าลิขิต ตามกระแสเชี่ยวกรากลากความคิด ลืมถูกผิดชอบธรรมตามครรลอง เรา...คอยไขว่คว้าแก่งแย่งคอยแข่งขัน ตามห้ำหั่นเพื่อสิ่งชอบมาตอบสนอง อยากพบสุขสดใสไว้ครอบครอง เราจึงต้องกระเสือกกระสนทุรนทุราย เรา...แค่มองสิ่งยิ่งใหญ่เพียงชัยชนะ คือตรรกะไปถึงซึ่งจุดหมาย ต่างแข่งขันแย่งชิงทั้งหญิงชาย สิ่งสุดท้ายอะไรหรือคือรางวัล เรา...ก็เพียงแค่จดจำความสำเร็จ จริงหรือเท็จมิเที่ยงแท้แค่สุขสันต์ ที่เราเดินตามทางไม่ต่างกัน สุดทางฝันคงเปล่าเปลี่ยวและเดียวดาย ๏..เราต่างรู้ดีกว่าช่วงเวลาที่เดินไปในแต่ละนาที ........ของชีวิต เราค้นหา..เราไขว่คว้า..สิ่งใด...เราต่างรู้ ...............รู้ซึ่งจุดมุ่งหมาย.. ..........และปลายทางของความฝัน.... ..........มีเพียงสิ่งเดียวที่เราไม่อาจหยั่งรู้ได้...ว่า.. ที่ปลายทางของความฝัน .......อะไร หรือสิ่งใด....ที่รอคอยเราอยู่ ...ฉันไม่รู้.....เธอไม่รู้..และเราต่างไม่รู้...ว่าสิ่งใด ....ตราบที่ยังมีลมหายใจ...... ....ตราบที่หัวใจยังมีฝัน ....ตราบชีวิตวันนี้เพื่ออีกวัน ....หรือ..จนกว่าความฝัน....จะไม่มี
เรไร 21 เม.ย. 2551 00:03 น. - ID 114396 
1315
5
0
21 เมษายน 2551 00:21 น. - comment id 841101
- - - - ต่างฝันและใฝ่ - - - - - - - - - - -- ต่างไขว่และ คว้า - - - - - - - - - สุด ท้าย สิ่ง ที่ ได้ มา - - - - - - - คือ หยด น้ำตาของ ความ เสีย ใจ - - - - ถึงอย่างไร ชีวิตก็ต้องดำเนินต่อไป"ขอให้ทำความฝันให้สำเร็จนะ "
21 เมษายน 2551 03:40 น. - comment id 841137
เป็นธรรมดาของชีวิตนะคะที่ต้องไขว่คว้าและฝ่าฟันเพื่อให้ได้มาในสิ่งที่ต้องการ ขอเพียงแต่ให้ทำดี คิดดี ขยันอดทน และยอมรับความผิดหวังได้ ก็จะมีความสุขได้ค่ะ
21 เมษายน 2551 06:52 น. - comment id 841151
งดงามค่ะ เป็นปรัชญาของชีวิต ชีวิตคน มันคงจะไม่เศร้าจนเกินไปค่ะ
21 เมษายน 2551 08:25 น. - comment id 841165
คุงเรไรเจ้าคะ..ฤาว่าเรา..แบบนี้ปลงแล้วหรือคะ..อิอิ..วันนี้ว่าจะบินลัดฟ้าไปหาบุเรงนองเจ้าคะ...
21 เมษายน 2551 09:43 น. - comment id 841225
รู้แต่ปลายทางของชีวิต คือชราและม่องเท่ง.. :)
21 เมษายน 2551 11:05 น. - comment id 841257
เคยมีคนบอกว่า สิ่งสำคัญในงานเขียน นอกจากความสามารถในการใช้คำ ชั้นเชิงการเล่า และเรื่องราวที่เล่านั้นแล้ว สิ่งสำคัญที่ขาดมิได้คือ มุมมองที่ผู้เขียนถ่ายทอดผ่านบทกวี บทความ เรื่องสั้น หรืองานเขียนใดๆ ก็แล้วแต่ ซึ่งมุมมองนั้นผ่านการกลั่นกรองทางความคิดของผู้เขียน ซึ่งเป็นส่วนเพิ่มคุณค่าในงานเขียนนันอย่างยิ่ง งานเขียนชิ้นนี้มีมุมมองที่น่าสนใจ ประกอบกับความสามารถ และชั้นเชิงในการถ่ายทอดของผู้เขียนแล้ว ทำให้งานนี้เป็นงานที่มีคุณค่าในความรู้สึกของคนอ่านอย่างดิฉัน
21 เมษายน 2551 16:00 น. - comment id 841378
ผ่านมาชื่นชมครับ
21 เมษายน 2551 20:59 น. - comment id 841471
คุณ ทำมะชาด สวัสดีครับ บางครั้ง .. บางทีเราไขว่คว้า แสวงหา หวังครอบครองในบางสิ่ง..บางอย่าง ..เฉกเช่นคนอื่น..เป็นหมื่น..เป็นแสน ...........เป็นล้าน........ สิ่งสุดท้ายที่ไขว่คว้า สิ่งสุดท้าบที่จะอยู่กับเรา ...ก็แค่ความว่างเปล่า.... ขอบคุณครับ คุณ การัณยภาส ถูกต้องครับ..เป็นเรื่องธรรมดา ทุกคนย่อมมีความฝันเป็นของตัวเองทั้งนั้น อยู่ที่ว่าฝันนั้น...สิ้นสุดลง ณ จุดใด คุณ ช่ออักษราลี ขอบคุณครับ มันไม่ง่ายนักหรอกครับกับความงดงามของชีวิต คุณคงรู้ว่ามันไม่ง่าย คุณ พิญดา เบี้ยวอีกตามเคย... ป้ากุ้ง นั่นคงเป็นคำตอบสุดท้ายแหละ คุณ กีกี้ ผมเขียนในสิ่งที่ผมคิด ผมมิได้เขียนในสิ่งที่ผมเห็น ..ยัง ยังห่างไกลนักกับเส้นทางนักเขียน หรือเป็นเพราะผมอ่านซิกมัน ฟรอย์ คาริล ยิบรานไม่รู้เรื่อง อย่างที่หลายคนเคยปรามาสไว้..และคงไม่อาจเขียนสอนหัวใจใครได้...นอกจากหัวใจตัวเอง เขียนไปตามจินนาการที่ขาดวิ่น ในแต่ละวัน ขอบคุณครับ คุณ ไร้อันดับ ในมุมมองไหนละครับ มีคำกล่าวไว้ว่า ชีวิตคือการต่อสู้ ศรัตรูคือยาชูกำลัง นั่นคงเป็นเหตุและผลให้มีผู้ชนะ และผู้แพ้ หลายคนมองเพียงจุดหมายทำอย่างไรให้ไปถึง ...แล้วใครละคำนึงถึงวิธีการ...
21 เมษายน 2551 21:10 น. - comment id 841475
สาธุค่ะพี่ต่อ
เหมียวว
21 เมษายน 2551 21:34 น. - comment id 841487
อย่างน้อย ก็ยังรู้ว่า...ไม่ใช่เราคนเดียว ที่เป็นอย่างนั้น
22 เมษายน 2551 01:37 น. - comment id 841537
แก่มาอีกวัน....
22 เมษายน 2551 07:36 น. - comment id 841597
พิณวรา เคยฝัน และยังฝันอยู่ค่ะ แต่ต้องเป็นความฝันที่ไม่ทำร้ายใครด้วยใช่มั้ยคะ ขอบคุณสำหรับผลงานที่มีคุณค่าแบบนี้ค่ะ
22 เมษายน 2551 14:26 น. - comment id 841748
เรา..เกิดมาแตกต่างช่างน่าคิด ใช้ชีวิต..ต่างกัน..ฝันต่างฝัน ใช้ร่างกาย..ต่างใช้..ของใครของมัน ยิ่งใจนั้น..มิให้ต่าง..ได้อย่างไร ..................................................... .....................................................
7 พฤษภาคม 2551 13:47 น. - comment id 847197
นึกถึงประโยคหนึ่งที่อ่านเจอในหนังสือนานมาแล้วว่า "ไม่มีใครขึ้นที่สูงได้โดยไม่เหยียบบันไดขั้นที่ต่ำก่อน" มันก็คงจะเป็นสัจธรรมอย่างหนึ่งกระมังคะ หากขึ้นสูงมากก็เหยียบบันไดหลายขั้น จะมีสักกี่คนเลือกที่จะให้คนที่อยู่ก่อนเดินขึ้นไปก่อน...เวียนเฮด...อีกแระ
11 พฤษภาคม 2551 10:01 น. - comment id 848532
ความแน่นอน,,,คือความไม่แน่นอน...สิ่งที่เราไขว่คว้า...สุดท้ายคือความว่างเปล่า....หากเราทำใจได้...เราก็จะมีความสุข... ....พูดง่าย...แต่ทำยากมากนะคะ...,มาให้กำลังใจกันค่ะ....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
