คือความเจ็บ แต่ไม่จำ ถลำซ้ำ เขาเขี่ยงทิ้ง ยังถลำ ถูกย่ำป่น แบกน้ำตา ขอความเห็น ดวงกมล เพียงแค่ปน รอยยิ้ม เราแทบคลาน เขาก้าวข้าม น้ำใจ ไร้แยแส มันสุดแย่ ครั้งนี้ อาวสานต์ เหลือแต่ซาก รักเศร้า สุดใดปาน เธอประหาร ฉันด้วย คมมีดใจ กิ่งโศก โศกซ้ำ อยู่ไม่หยุด ครั้งนี้สุด ฝืนทน ประครองไหว คงได้แต่ หาสงบ กล่อมดวงใจ ขอจากไกล บ้านกลอน ไม่นานวัน หากสงบ พบทางสว่าง มรรค กิ่งโศกจัก กลับเคหา แดนสวรรค์ บ้านกลอน คือพำนัก พักพิง ชีวัน แลเมื่อนั้น กิ่งโศก จะกลับมา
กิ่งโศก 10 พ.ค. 2551 17:42 น. - ID 114979 
1217
2
0
10 พฤษภาคม 2551 18:17 น. - comment id 848364
สวัสดีค่ะ พลอยไม่รู้เรื่องอะไรกัน แต่พี่มีความทุกข์ อะไรก็อย่าคิดมากนะค่ะ เหนื่อยก็ดพักนะค่ะแต่อย่าถอยนะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ พลอย/เจี๊ยะ
10 พฤษภาคม 2551 18:19 น. - comment id 848365
แก้ไขรับ ครั้งแรกใช้ชื่อ คนดง... ..อีเมล์ niyomy@hotmail.com
10 พฤษภาคม 2551 19:00 น. - comment id 848373
จะไปไหนค่ะ น้องกิ่งโศก เฮ้อ หากไปหาที่สงบเจอ ก็โชคดีนะคะ ขอให้สงบกายสงบใจในเร็ววัน แต่เราจะหนีใจตัวเองไม่พ้นนะคะ ไม่ว่าอยู่ที่ใดก็ตาม พึงระลึกไว้เสมอ ข้อแนะนำจะบอกหลังไมค์ค่ะ ถ้าเจอตัว
10 พฤษภาคม 2551 19:15 น. - comment id 848375
ไงจะรอการกลับมาของคุณนะค่ะ แถม "กระจกส่องใจ" ให้คุณได้อ่านด้วยค่ะ เผื่อจะทำให้คุณสบายใจขึ้นบ้างนะค่ะ "กระจกส่องใจ" กระจก...ไม่เลือกที่จะสะท้อนภาพทุกชนิด ฉันใด จิตใจ...จงเอาเยี่ยงอย่างกระจก กระจก...รับรู้ แต่ไม่ยึดถือครอบครอง ดังนั้น...จึงไม่มีภาพใด ๆ หลงเหลือติดอยู่ในกระจก สายฝน...ในกระจก หาได้เปียกกระจกไม่ เปลวไฟ...ในกระจก ก็หาได้เผาลนกระจกเช่นกัน ทั้งนี้...เพราะกระจกไม่ได้อำนาจแก่สายฝน และเปลวไฟ ดังนั้น ... จงทำจิตใจของท่านให้เป็นดุจการรับรู้ของกระจก เพราะถ้าหากจิตของท่านหลงยึดถือ หรือตกเป็นทาสของกิเลสเมื่อใด ความทุกข์ ความเศร้าหมองใจ ย่อมตามมา เมื่อนั้น (ปล.นี่คือมรรควิธีแห่งการเพ่งพิจารณาและรับรู้สรรพสิ่งด้วยใจที่สงบบริสุทธิ์ ว่างเปล่าจากการปรุงแต่ง เพื่อปลดปล่อยจิตใจให้ว่างเปล่าหลุดพ้นไปจากภาพมายาธรรมต่าง ๆ ที่คอยฉุดรั้ง หลอกลวงจิตไม่ให้เห็นถึงความจริง ซึ่งจะต้องพยายามทำจิตให้หลุดพ้นจากการยึดติดในสิ่งทั้งปวงเปรียบเสมือนกระจก) แหล่งที่มาของกระจกส่องใจ ผู้หญิงไร้เงามาจากหนังสือธรรมะนะค่ะ
10 พฤษภาคม 2551 22:53 น. - comment id 848436
ทุกข์จริงนะนี่...ตัวหนังสือผิดเพี้ยนจากคนเดิมเลย....อือไปเถอะ..รีบไปรีบกลับนะ.. อายุยังน้อยช้ำไม่นาน...อิอิ..ฟื้นเร็ว....
11 พฤษภาคม 2551 22:41 น. - comment id 848809
แม้ลาลับ ก็กลับได้ อย่าเศร้าสร้อย คนทางนี้ ยังเฝ้าคอย ไม่ไปไหน แม้วันนี้ พี่จะจาก ไกลแสนไกล แต่กลับมา ความจริงใจ ยังรอคอย กลับมาแต่งกลอนเพราะๆให้อ่านใหม่นะครับพี่
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
