ซับน้ำตาด้วยดวงใจ
ขอใช้ใจแทนผ้า
ซับน้ำตาที่หลั่งริน
กอดรัดใจโบยบิน
ประโลมขวัญทุกเวลา
น้องเหนื่อยมามากแล้ว
เจ้าดวงแก้วพักเถิดหนา
เอนองค์พักกายา
ลบน้ำตาเปื้อนแก้มนวล
เริ่มต้นบนทางใหม่
สิวิไลไร้กำสรวล
ผ่านเลยแล้วทบทวน
มัวคร่ำครวญจะเสียกาล
ปัญหามีเพื่อแก้
ไม่เที่ยงแท้ดอกสังขาร
วันนี้เราซมซาน
พรุ่งนี้หวานฉ่ำอุรา
ไม่มีที่สิ้นสุด
คือมนุษย์นั่นแหละหนา
โกงกินทุกเวลา
หยุดเถิดหนาเพื่อขาติไทย
12 พฤษภาคม 2551 15:38 น. - comment id 848997
หากเจ้าเฝ้าเหว่ว้า รู้สึกว่าช่างเดียวดาย รู้ไว้ใครมากมาย ยังห่วงหาและอาทรสวัสดียามเย็น ๆ นะค่ะ วันนี้ง่วงนอนชะมัดเลยค่ะ ไงขอนอนตรงนี้แล้วกัน ได้ไหมค่ะ อิอิ

12 พฤษภาคม 2551 20:05 น. - comment id 849055
สงสัยต้องแจกผ้าเยอะไปหมดค่ะ เพราะมีอกหักกันทุกวันแบบหักจริงมั่ง แกล้งหักมั่ง หรือไม่ก็ แอบคนที่บ้านมาหัก

13 พฤษภาคม 2551 10:38 น. - comment id 849318
รักใดใครข่มเหง ขออย่าเกรงโยนทิ่งไป เจ็บช้ำถ้อยคำใด ให้ลบเลือนเหมือนสายลม เริ่มต้นอย่าหม่นเศร้า ทิ้งความเหงาความเศร้าขม ถ้อยคำอันแหลมคม หากบาดลึก..ให้ตรึกตรอง... น้ำตาที่หลั่วริน ล้างให้สิ้นความเศร้าหมอง พร้อมลุกปลุกใจครอง แล้วก้าวใหม่...ในอีกวัน มาร่วมปลอบใจด้วยคนนะคะ..

15 พฤษภาคม 2551 11:06 น. - comment id 850075
ขอบคุณน้องผู้หญิงไร้เงามากนะคะที่แวะเยี่ยม เหนื่อยมาทั้งวันพักผ่อนเถอะค่ะฝันดีนะคะ

15 พฤษภาคม 2551 11:08 น. - comment id 850077
ไม่เปลืองค่ะเพราะเป็นผ้าหัวใจขอให้คนบ้านกลอนเราคลายเศร้าก็ชื่นใจพอแล้วค่ะ ขอขอบคุณ คุณปรานรวีมากนะคะที่แวะเยี่ยม ขอบคุณมากค่ะ

15 พฤษภาคม 2551 11:10 น. - comment id 850078
ขอขอบคุณน้องพิมพ์มากนะคะที่เป็นแรงใจให้พี่เสมอ ขอบคุณมากค่ะ
