ฉันเดินเท้าตามทางที่ว่างเปล่า มีเพียงเสาไฟฟ้าแสงจ้าเหลือง หลีกมุมอันมืดมนของคนเมือง ความรุ่งเรืองที่อาบด้วยสาบไคล บนถนนสายเก่า..เหงา..และร้าง การเดินทางปิดฉากแล้วใช่ไหม หรือการแปลความหมายของฝ่ายใด พลาดผิดไปจึงคงเดินหลงทาง เราจะไม่พบกันเช่นนั้นหรือ เคยจับมือแล้วปล่อยให้ลอยห่าง แหวนจากโคนคอดกิ่วของนิ้วนาง ถูกถอดวางลงแล้วอย่างแผ่วเบา เราอาจพบกันอีกใช่หลีกเร้น ซึ่งอาจเป็นเหตุผลของคนเขลา คนที่ยืนตรงข้ามกระจกเงา อาจเป็นเราต่างฝั่งต่างฝังใจ คงเหลือเพียงภาพวาดที่ขาดวิ่น เธอจะชินกับมันก่อนฉันไหม บนถนนยามค่ำแสงรำไร ดูซิใครยังทนเดินคนเดียว เพราะรู้ว่าไม่อาจจะคาดหวัง แม้บางครั้งจะโกรธความโดดเดี่ยว นกกางเขนตัวย่อมและผอมเซียว จะบินเลี้ยวสู่คอนอันอ่อนเอน ซึ่งจะเป็นวันพรุ่งแต่รุ่งเช้า ด้วยปีกเบาแบบบางของกางเขน จะสู่รังสุดหวงใช่ร่วงเลน แค่เจ้าเข่นความกลัวของหัวใจ ๑๑ ตุลาคม ๒๕๕๔
ฤทธิ์ ศรีดวง 25 ก.ย. 2551 22:51 น. - ID 119080 
1137
4
0
25 กันยายน 2551 22:59 น. - comment id 899346
เศร้าจังเลยค่ะ แม้นจะนานเพียงใดใจคงมั่น มิแปรผันปันใจให้ใครเขา อยู่กับหวังเต็มเปี่ยมของสองเรา อยู่กับเงา..แห่งรักแท้...แลแลทาง...
25 กันยายน 2551 23:23 น. - comment id 899358
พี่ชายพิม..แต่งกลอนรักอีกแว้ว..อิอิ ฝันดีคะ
25 กันยายน 2551 23:45 น. - comment id 899365
เหงา เศร้า ไม่สร่างซา แวะมาชื่นชมผลงานค่ะ
26 กันยายน 2551 00:13 น. - comment id 899374
เป็นบทเพลงทำนองของความเหงา คละด้วยเศร้าเคล้าระทมปนขมขื่น เกินเก็บกักน้ำตาทุกคราคืน ร่ำสะอื้นระคนเสียงดนตรี
26 กันยายน 2551 00:13 น. - comment id 899375
ชื่นชมงานนะคะ
26 กันยายน 2551 08:55 น. - comment id 899454
แก้วประเสริฐ.
26 กันยายน 2551 14:13 น. - comment id 899568
เวลาและวารีไม่เคยหวนกลับฉันใดชีวิตก็เช่นนั้นแหละค่ะ
26 กันยายน 2551 14:55 น. - comment id 899596
บางบทเพลงก็สะกดเราจนยากจะผ่านเลยนะคะ
26 กันยายน 2551 16:16 น. - comment id 899642
ผลงานชิ้นนี้ทำให้จินตนาการของอินสวนต่อ อาจารย์เปลี่ยนไปนะครับ มองเห็นภาพพระเอก..ที่มีความลมุนลไม ในความรู้สึกและท่าทีที่อบอุ่นมั่นคงในรัก หวานปนเศร้าเคล้าเข้มแข็ง แมน..และโรแมนติกครับ
26 กันยายน 2551 21:53 น. - comment id 899753
สวัสดีค่ะ พี่ฤทธิ์ ศรีดวง ดูแปลกอักษรจังเลยค่ะ กลั่นออกมาจากความรู้สึกภายในที่ละมุน ปรนเปรกับความอ่อนไหว พลิ้วไปตามอารมณ์แน่ๆเลยนะค่ะ โชคดีมีแต่ความสุขนะค่ะ
27 กันยายน 2551 08:57 น. - comment id 899805
คงแค่ก้านทานตะวันที่หวั่นไหว ใช่ดอกไม้ใจเพชรที่เด็ดเดี่ยว เหมือนลอยเรือกลางคืนลมคลื่นเกลียว คงเอนเอี้ยวลอยคว้างกลางวารี ................................................. อันนี้จับจิต มาก
2 ตุลาคม 2551 01:21 น. - comment id 901466
ฉางน้อยมัวแต่ไปชิงเปรตที่ใต้อ่ะ เลยมาอ่านช้า แหมๆๆ ไม่บอกกันมั่งนิพี่บาว นุ้ยว่าอิหยบๆไปเกาะงันแหล่วนิ แต่ว่าหา ม่ายเบี้ยนิ 555
1 กันยายน 2553 00:11 น. - comment id 1142126
Apologize หวังปลอบรอตอบกลับ หาใช่จับประเด็นลาไม่มาใกล้ เมื่อไม่โปรดโกรธกัน..อย่าหวั่นใจ นักโทษใด?ยังรับกฏปลดระวาง ผู้ผิดฆ่าขมขืน..ยังฝืนอยู่ รอประตูเปิดปรับวันกลับบ้าง ถ้าไม่เหลือเผื่อใจไว้ตรงกลาง บนถนนหนทาง..เหงาบางตาย Apologize ใช้ขานประทานโทษ เพลงเอื้อนโอษฐ์รอกันมันไม่สาย อ่านแล้วเคืองเปลืองคำเลือกทำลาย ก็จะกลายเป็นตำนาน..ของการลา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
