โบว์สายรุ้ง

ตราชู

โบว์สายรุ้ง
	โบว์จากฟ้ามาระบายเป็นสายรุ้ง
เขตโค้งคุ้งคัคนานต์ตระการโน่น
งดงามล้ำอัมพรแผ่อ่อนโยน
จากสรวงโพ้นพาดผ่านประทานพร
	เธอ ผู้ซึ่งประหนึ่งรุ้งเรืองรุ่งนี้
เธอ งามศรีงามสรรพเอกอัปสร
เมื่อสูญสิ้นวิญญาณ์ หยุดอาวรณ์
หยุดเร่าร้อนรุ่มถวิล หยุดดิ้นรน
	หลับเถิดเธอเลอเลิศ หลับเถิดหลับ
ฟ้าพร้อมรับเธอให้ครรไลหน
เป็นโบว์ฟ้าอ่ารุ้งอำรุงสกล
ส่องใจคนคราวคลั่งทุกครั้งครา
	ให้หยุดรุกปลุกระดมสังคมเดือด
หยุดเอาเลือดละเลงเล่น หยุดเข่นฆ่า
หยุดเหนี่ยวนำอำนาจเพื่ออาตมา
หยุดนำพาคนทั้งหลายไปตายแทน
	แล้วก่อฐานสะพานทองทุกท้องที่
แล้วรวมพี่รวมน้องเกี่ยวคล้องแขน
แล้วแน่นหนักหลักเกณฑ์ รัก เป็นแกน
สร้างสรรค์แม้นรุ้งละไมวิไลละออ
	เมื่อโบว์ฟ้ามาระบายเป็นสายรุ้ง
คือแสงรุ่งแสงล้อมรักหลอมหล่อ
วาดหวังไว้ใจเรายังเฝ้ารอ
ยามรุ้งทอคือชวาลวิญญาณเธอ
แด่การจากไปของ คุณโบว์ อังคณา ระดับปัญญาวุฒิ ครับผม
(๙ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๑)
หมายเหตุ
	ผมตั้งใจจะเขียนงานสักชิ้นหนึ่งให้คุณโบว์ อังคณา ระดับปัญญาวุฒิ ตั้งแต่รู้ข่าวการเสียชีวิตของเธอแล้วครับ แต่ขณะนั้น ความเศร้าอันหนักหน่วงกดอารมณ์จนตื้อตันไปหมดทั้งสมอง  โบสายรุ้ง จึงออกมาล่าช้ากว่าที่ควรจะเป็นครับผม