เจ้าสามขาหมาของฉันมันลาโลก พ้นทุกข์โศกเมื่อยามเย็นเห็นเมื่อสาย ภารโรงบอกว่ามันลับรถทับตาย ใจก็หายหดหู่อยู่ผู้เดียว เคยเห็นเจ้าทุกเช้าสายบ่ายเย็นย่ำ แม้ยามค่ำบางวันฉันแลเหลียว ตั้งแต่เกิดตัวน้อยน้อยกระจ้อยเชียว ไปเดินเที่ยวแถววัดพลัดพรากไป ยามขับรถมาจอดเจ้าวิ่งแจ้น ยังยิ้มแป้นเริงร่าหน้าสดใส ซื้อขนมมาฝากเจ้าดีใจ ชอบกินไก่ย่างของป้าหน้าโรงเรียน เจ้าหัดวิ่งขึ้นบันไดไม่ค่อยคล่อง บางครั้งต้องล้มกลิ้งฉวัดเฉวียน ก็ไม่ละพยามยามตามความเพียร จนจำเนียรวิ่งสามขาน่าเอ็นดู ช่างประจบเอาใจไม่ดึงดื้อ เดาะปากเรียกวิ่งตื๋อเลยเจ้าหนู เป็นที่รักของนักเรียนและคุณครู ใครจะรู้ต้องจากกันวันปิดเทอม
เพลงลาวครวญ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem118641.html. เจ้าสามขาเมื่อ ๖ ก.ย. ๒๕๕๑
ครูกระดาษทราย 12 ต.ค. 2551 19:33 น. - ID 119495 
1021
16
0
12 ตุลาคม 2551 20:25 น. - comment id 904147
แสนอาดูรสูญเจ้าเศร้ายิ่งนัก เคยวิ่งดักวิ่งรอคลอหนหลัง ประเดี๋ยวนี้มีจากพรากไกลจัง ความทรงจำยังฝังครั้งครั้งเจ้ามี คงจะเศร้าไปอีกหลายวันนะครับ
12 ตุลาคม 2551 20:29 น. - comment id 904151
เจ้าสามขาลาลับดับชีพแล้ว หมดสิ้นแววทุกข์หมองจงผ่องศรี หมดเวรกรรมซ้ำซัดรัดชีวี หมดหน้าที่ต่อสู้สู่นิรันดร์.. เสียใจด้วยนะคะ..
12 ตุลาคม 2551 21:18 น. - comment id 904166
ขอบคุณคุณลูกกลิ้ง สามขานิ่งไม่ติงแล้ว จากไปไร้วี่แวว เจ้าสามขาหมาโรงเรียน ขอบคุณคุณลูกกลิ้งค่ะ
12 ตุลาคม 2551 21:19 น. - comment id 904167
ทุกครั้งที่มีการสูญเสียสิ่งที่เรารัก มันทำให้หดหู่ใจชอบกล เสียใจด้วยนะคะ เจ้าสามขาไปสบายแล้วหละ
12 ตุลาคม 2551 21:23 น. - comment id 904169
หน้าส่วนตัว
เจ้าสามขาจึงแพ้ภัยในโลกนี้
ที่มากมีมาคุกคามไม่รู้สิ้น
พ้นทุกข์โศกที่ประดังเป็นอาจิณ
ปล่อยชีวิตในแดนดินดิ้นตามกรรม.
..สัจจะของชีวิตมีเกิดย่อมมีตาย...
...ขอบคุณครับ..
12 ตุลาคม 2551 21:31 น. - comment id 904171
สิ้นของรักเสียแล้วครูทราย ขอแสงดความเสียใจด้วยครับ
12 ตุลาคม 2551 21:31 น. - comment id 904172
ขอบคุณครูพิมมาก สามขาจากน่าสงสาร ไม่ต้องทุกข์ทรมาน อีกต่อไปในโลกา ขอบคุณค่ะ คุณครูพิม เปิดเทอมมาเด็ก ๆ คงถามหาเจ้าสามขากัน
12 ตุลาคม 2551 21:37 น. - comment id 904173
ขอบคุณค่ะ คุณยาแก้ปวด ตอนนี้เจ้าสามขาหายเจ็บปวดแล้ว เปิดเทอมมา เด็ก ๆ ก็ไม่มีเจ้าสามขามาเล่นด้วยค่ะ
12 ตุลาคม 2551 21:40 น. - comment id 904176
ขอบคุณคุณ tv สามขานี้น่าสงสาร ร่างกายเขาพิการ แต่เริงร่ากว่าใดใด ขอบคุณค่ะ คุณทีวี
12 ตุลาคม 2551 21:44 น. - comment id 904181
ขอบคุณคุณฝนทอง สามขาของเด็กทุกคน นักเรียนที่ซุกซน ชอบวิ่งเล่นกับมันกัน มีขนมแบ่งให้ สามขาได้มีสุขสันต์ ปิดเทอมไม่กี่วัน ก็ตายจากยากทำใจ ขอบคุณค่ะ คุณฝนทอง เจ้าสามขาเป็นที่รักของครูและนักเรียน แม้แต่แม่ครัวที่โรงเรียนก็ต้องเก็บกับข้าวไว้ให้มันทุกมื้อค่ะ
12 ตุลาคม 2551 22:06 น. - comment id 904190
เคยเลี้ยง เคยรัก มาจากไปให้เสียใจเนาะ ขอแสดงความเสียใจกับการเสียของรักด้วยครับ
12 ตุลาคม 2551 22:24 น. - comment id 904193
ขอบคุณค่ะ คุณเอื้ออารมณ์ สามขามันน่ารัก ใคร ๆ ก็รักมันค่ะ ทั้งเด็กทั้งครูทั้งแม่ครัว ภารโรงก็รักมัน ขอบคุณค่ะที่แวะมาอ่านเรื่องของสามขา
12 ตุลาคม 2551 22:40 น. - comment id 904194
น่าสงสารจังเลย ขอให้เขาไปสู่สุขคติ
12 ตุลาคม 2551 22:46 น. - comment id 904196
ขอบคุณค่ะ คุณต้า สามขาน่าสงสารตั้งแต่เกิดแล้วล่ะคะ เจียมเนื้อเจียมตัว ทุกคนรักมันค่ะ แม้แต่หมาด้วยกันเอง ก็รักมันค่ะ
13 ตุลาคม 2551 03:57 น. - comment id 904209
สวัสดีครับคุณครูกระดาษทราย ผมเห็นคุณครูกระดาษทราย เข้าขมกลอนสงสารสีกากีที่คนย่ำ ซึ่งเป็นกลอนที่คนขี้เขลาไม่กล้าลงชื่อ ผมเชื่อ ศรัทธา และ เคารพในคนที่กล้า มีความคิดเป็นของตัวเองเสมอ กลอนเรื่องสงสารสีกากีที่คนย่ำ แม้มิได้ไพเราะแต่ประการใด แต่กลอนนี้มีคุณค่าในการพิสูจน์คน เหมือนทองคำชั้นดีย่อมไม่เปลี่ยนสีเมื่อถูกปลาร้า ผมประทับใจในความกล้าหาญ และจริง ของคุณครูกระดาษทราย ขออาลัยด้วยคนนะครับ ผมเป็นคนรักสุนัข เพราะสุนัขซื่อสัตย์เสมอ ผู้ใดรักสุนัขผู้นั้นมีคุณธรรมขอบคุณครับ
13 ตุลาคม 2551 08:40 น. - comment id 904218
13 ตุลาคม 2551 10:09 น. - comment id 904246
สวัสดีตอนเช้าอีกครั้งค่ะคุณครู แบมของแสดงความเสียใจด้วยค่ะ เมื่อไม่นานยังอ่านบทกลอนเจ้าสามขาอยู่เลย เสียใจด้วยจริงๆค่ะ ความรักและผูกพันธ์กับสัตว์เลี้ยงที่เราดูแล
13 ตุลาคม 2551 10:19 น. - comment id 904251
สวัสดีตอนสาย ๆ ครับ ครูกระดาษทราย ขอแสดงความเสียใจด้วยครับที่เสียของรักเสียแหล่ว
13 ตุลาคม 2551 10:23 น. - comment id 904253
ขอบคุณครับน้องจุ๋นจุ่น สามขาไม่ต้องลำบากแล้วค่ะ
13 ตุลาคม 2551 10:27 น. - comment id 904254
ขอบคุณคุณเพียงพลิ้วค่ะที่แวะมาทักทายในยามเช้าวันนี้ค่ะ
13 ตุลาคม 2551 10:28 น. - comment id 904255
คงไม่ต้องบอกนะครับว่าผมรุ้สึกอย่างไร ไม่ต่างจากคุณนักหรอก... สามขามันไปสบายแล้ว..หมดเวลาของมันแล้ว คุณทำดีที่สุดแล้วละครับ..อย่าเศร้าไปเลยนะ% เดี่ยวสามขามันจะไม่สบายใจ...
13 ตุลาคม 2551 10:30 น. - comment id 904256
สวัสดีค่ะ พี่แบม เจ้าสามขาน่ารักมาก เจียมเนื้อเจียมตัว ไม่ดื้อไม่ซน และเป็นที่รักของทุกคนค่ะ ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาเยี่ยมเยือนค่ะ
13 ตุลาคม 2551 10:32 น. - comment id 904257
ขอบคุณคุณอรุโณทัยค่ะ
13 ตุลาคม 2551 19:29 น. - comment id 904317
ขอบคุณพิมญาดา เจ้าสามขาไปสวรรค์ เกิดมาไม่กี่วัน เพียงเดือนผ่านพายล้มตาย เกิดมาไม่ทำบาป ทุกคนทราบรักมันหลาย จากไปสุขสบาย ไม่ทุกข์ยากลำบากนาน ขอบคุณคุณพิมญดามากค่ะ สามขามันเกิดมายังไม่ถึงปีเลยค่ะ
13 ตุลาคม 2551 19:12 น. - comment id 904354
เพิ่งได้อ่านเจ้าสามขาไม่นาน ไปเสียแล้ว เศร้าจังคะ
13 ตุลาคม 2551 19:24 น. - comment id 904356
ขอบคุณคุณแมวคราว ไม่ต้องกล่าวคำใดใด ทุกสิ่งยิ่งย้ำใจ ไห้คิดถึงซึ่งก่อนมา เคยได้หยอกล้อเล่น เช้าเย็นเห็นเจ้าสามขา บัดนี้เจ้าจากลา ไม่คืนกลับลับแล้วเอย
13 ตุลาคม 2551 21:24 น. - comment id 904376
นับต่อแต่นี้ไปไม่มีแล้ว ผู้ซื่อสัตย์ตรงแน่วดุจสามขา เจ้าไปแล้วไปลับไม่กลับมา จงภพหน้าอย่ามีภัยแผ้วพาน เจ้าเกิดมาอาภัพอับจนหนา มีสามขาทรมาน์น่าสงสาร แม้ร่างกายจะพิกลพิกาล ทั้งเซซังซมซานยังยืนยง อยากเขียนมากมายแต่อัดอั้นตันใจ สงสารเหลือเกินแค่เห็นรูปนำตาจะไหลทำไมเกิดมาอาภัพนักลูกเอ๋ย ดีแล้วหละที่เจ้าสิ้นเวรกรรมไม่ต้องทรมานชดใช้อีกต่อไป ภพหน้าขอให้เจ้าได้เกิดเป็นมนุย์เพื่อจะได้บำเพ็ญเพียรจนถึงที่สุด และขอให้เจ้ากรรมนายเวรจงอโหสิกรรมให้เจ้าด้วยเถิด แม่จะอุทิศส่วนกุศลให้เจ้าเสมอ พวกเรารักหมามาก แต่จริงๆแล้วรักสัตว์ทุกชนิดสงสารพวกเขาเพราะเขาคือเพื่อนพี่น้องร่วมโลกของเรา เจ้าสามขาในภาพน่าสงสารเหลือเกินค่ะน้องทราย แต่เขาก็ไปดีแล้ว
17 ตุลาคม 2551 19:13 น. - comment id 905183
สวัสดีค่ะ พี่นรศิริ ขอบคุณค่ะพี่ ขอโทษนะคะตอบช้าหน่อยนะคะ แต่งกลอนมาเศร้าเลยค่ะพี่ คิดถึงสามขาจัง มันยังไม่ได้เป็นหนุ่มเลยค่ะ ดูโลกไม่ถึงปีเลยนะพี่นะ ไปดีแล้ว ไม่ต้องเหนื่อย ทุกข์กายค่ะ คิดถึงมันที่สุดเลย ขอบคุณพี่
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
