หน้าส่วนตัว
๏ เมื่อนักลอกมือทองคอยจ้องฉก
เหมือนเข้ารกเข้าพงหลงทางสื่อ
คว้าโน่นนิดนี่หน่อยพลอยติดมือ
ปัญญาบื้องานลอกบอกตัวทำ
แท้นักลอกมือทองช่ำชองฉก
เรื่องสกปรกกลับปลื้มดุจดื่มด่ำ
มิสำนึกตรึกตรองร่องรอยกรรม
แถมเพ้อพร่ำทั้งมวลโลกส่วนตัว
เมื่อนักเขียนหงุดหงิดจิตเบื่อหน่าย
บ้างเสียหายเพราะนักลอกออกข่าวมั่ว
งานเขาเขียนเพี้ยนคว้ามาหมองมัว
อ้างซี้ซั้วเป็นเจ้าของทำนองโจร
หากนักลอกป้วนเปี้ยนสังเวียนเวป
นักเขียนเก็บความสามารถมิผาดโผน
ศิลปะเปรอะเปื้อนเหมือนจมโคลน
เขียนฤๅโดนกระแทกกระทุ้งใจ
เราอ้างถึงกฏหมายหมายเพื่อปกป้อง
แม้นเจ้าของลิขสิทธิ์คิดรุกไล่
นักลอกเอยเคยตัวอย่ากลัวใด
องอาจไว้ยามตำรวจมาตรวจการณ์
อย่าอ้างว่าเพื่อนให้ตอบไม่รู้
หรือเที่ยวตู่นั่งเทียนเขียนที่บ้าน
ถ้ายกอ้างเยี่ยงนั้นเพราะสันดาน
เรื่องลอกงานความเห็นใจคงไม่มี
หากนักลอกเลวกร่างหลงทางผิด
คงความคิดประพฤติตนคนบัดสี
เมื่อนักเขียนติเตือนกลับต่อยตี
โทษฑัณฑ์คนเยี่ยงนี้.. "คดีความ" ๚ะ๛
.................................................
อัลมิตรา 23 ก.พ. 2552 20:06 น. - ID 123537 
2026
36
0
23 กุมภาพันธ์ 2552 20:08 น. - comment id 954807
นักลอกบทความ นักลอกกลอน คือ..ผู้ที่มีหน้าอันหนาเตอะ(หรือด้านนั่นเอง)เป็นอาวุธ ผู้ซึ่งคอยใช้นิ้วคลิ๊ก Copy บทความหรือบทกลอนของชาวบ้าน กระทั่งบทกความหรือบทกลอนนั้น ๆ บางครั้งก็ได้รับความนิยม ได้รับการโหวตว่ามีผู้อ่านสูงสุด เหตุผลกลใดจึงต้อง "ลอก" ? ข้าพเจ้าเองก็ไม่เข้าใจ ว่าบุคคล (นักลอก) เหล่านี้ กระทำไปเพื่อบำบัดสิ่งด้อยของตนเองอันใด ทว่าเหตุการณ์ดังกล่าว ก็ปรากฏขึ้นอยู่บ่อย ๆ จนสร้างความรำคาญ แก่นักเขียนที่ถูก Copy และที่ยิ่งร้ายแรงนั่นคือ ทำให้นักเขียน เบื่อหน่าย เสียกำลังใจในการเขียนบทความหรือบทกลอนนั้น ๆ สำหรับส่วนตัวข้าพเจ้า ยินดีที่ให้ผลงานของข้าพเจ้าถูกการคัดลอก ในเมื่อข้าพเจ้าเขียนคำอนุญาตอย่างเป็นทางการแล้ว ย่อมหมายความว่าเป็นไปตามนั้น ข้าพเจ้ามีความสุขกับการที่ได้เขียนไปแล้ว หากสิ่งนั้นจะนำพาซึ่งความสุขแด่ผู้อื่นบ้าง ข้าพเจ้ามิหวง ข้าพเจ้ายินดีที่จะให้ท่านเผยแพร่ ก่อนอื่นท่านความทำความเข้าใจกับคำว่า "คัดลอก" "ลอก" "เผยแพร่" ให้ดีเสียก่อน มิใช่ว่า ท่านจะยกอ้างว่าทั้งหมดทั้งมวลเป็นความสามารถจากสติปัญญาของตัวท่านเอง อย่างไรก็ตาม หากนักลอกมีโอกาสแวะมาเยี่ยมเยือนข้าพเจ้า เมื่อท่านได้อ่านสิ่งที่ข้าพเจ้าเขียนแล้ว คงเข้าใจว่า ข้าพเจ้าหวังดีต่อท่านเป็นประการแท้ ความภาคภูมิของท่าน ความสง่างามของท่าน มิได้ปรากฏเพียงแต่รูปอันฉาบฉวยภายนอกเท่านั้น หากแต่ภายในจิตวิญญาณของท่าน เป็นเช่นไร .. ท่านย่อมรู้แจ้งแก่ใจ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
23 กุมภาพันธ์ 2552 20:47 น. - comment id 954824
เหนื่อยใจครับคุณอิมฯ กับพวกก๊อบงานแล้วไปอ้างเป็นของตัวเอง ได้ไปตามอ่านผลงานของนักลอกมือทองที่คุณอิมพูดถึงเหมือนกัน รวมไปถึงประสบการณ์จากเพื่อนคนอื่นๆ หรือที่เคยเจอกับตัวเอง พวกนี้เวลาลอกไป ไม่ให้เครดิตผู้เขียน โมเมว่าเป็นของตัวเอง สมอ้างว่าเป็นของตัวเองเขียนเอง พอมีคนชมก็ออกมารับหน้าชื่นตาบาน ครั้นพอมีคนไปทัก ว่าก๊อบงานฉันมานะ/ก๊อบงานคนนั้นคนนี้มานะ พวกนี้ก็จะออกอาการองค์ลงทันที ออกมาด่าโวยวาย ท้าโน่นท้านี่ บางครั้งบางคนถึงกับท้าตีท้าต่อย มีพวกเท่าไหร่ก็ขนออกมาช่วยกันปกป้องเต็มที่ ทำไมสังคมมันกลายเป็นแบบนี้ไปแล้วก็ไม่รู้.. รับว่าลอก ให้เครดิตคนแต่งไป รึไม่ก็ลบงานที่ลอกมาทิ้ง จะวิธีไหน เจ้าของเรื่องก็คงไม่ติดใจเอาความอะไร แต่กลับเลือกที่จะออกมาโวยวายกลับ เพื่อนแทนที่จะเตือนก็ออกมาปกป้องกัน ให้กำลังใจกันว่าคนลอกไม่ผิด สรรหาจะมาอ้าง อย่างนั้นอย่างนี้ พาลพาโลไปกันใหญ่ จนบางทีก็มานึกๆ ว่าสำนึกของคนพวกนี้เขาทำตกหล่นไปอยู่ที่ไหนก็เสียหมดนะ..
23 กุมภาพันธ์ 2552 20:52 น. - comment id 954825
กลอนนี้แสดงความคิดเห็น ได้เยี่ยมมากค่ะ.. มีสาระ สื่อความได้ชัดเจน และ ตรงประเด็น.ดีค่ะ.... ....ขอชื่นชมในความคิดค่ะ.... ..............
23 กุมภาพันธ์ 2552 20:57 น. - comment id 954826
เกิดอะไรขึ้นคะ ใครลอกงานของคนในบ้านกลอนไปคะ กระซิบๆ คนเขาตั้งใจเขียนมา หากถูกก๊อปงานไป ยกผลประโยชน์ให้ตัวเองแบบนี้ ไม่น่ารักเลยนะคะ คิดเองจิ อะโธ่...อิอิ จดลิขสิทธิ์จะยุ่งยากมั้ยคะคุณอัลฯ งานเราถึงดีไม่ดี ก็อยากเก็บไว้ให้ลูกหลานไว้อ่านนะคะ
23 กุมภาพันธ์ 2552 21:04 น. - comment id 954834
นั่นซีคะ จดลิขสิทธิ์เขาทำไงเอ่ย บางครั้งเราก็แอบหวงนิดๆค่ะคุณอิม
23 กุมภาพันธ์ 2552 21:05 น. - comment id 954837
เรื่องอย่างนี้มีในเวปนี้ด้วย งง ผมไม่ค่อยสังเกตุเรื่องนี้เท่าไร ช่วยบอกวิธีสังเกตุก็ดีคับ
23 กุมภาพันธ์ 2552 21:06 น. - comment id 954838
เป็นสิ่งน่าละอายยิ่ง..กับการกระทำเช่นนี้นะครับ..พวกลอก นี่
23 กุมภาพันธ์ 2552 21:07 น. - comment id 954840
ผมชอบอ่านผลงานทุกผลงาน ที่ผู้เขียนตั้งใจจะถ่ายทอดหรือแม้แต่ ระบายอะไรออกมาจะเพื่ออะไรก็แล้วแต่ ผมถือว่าให้เกียรติทุกคน เกียรติและศักดิ์ศรีอยู่ที่ใจที่ความสำนึก ส่วนตัว....ขอให้ทุกคนมีความสุขครับ
23 กุมภาพันธ์ 2552 21:08 น. - comment id 954842
คำคม แบบสุภาพ แต่ก็ดีค่ะที่มีแบบนี้ ค่อยๆ คิดหรือเอางานเพื่อนๆ พี่ๆ ในบ้านมาเป็นแรงบรรดาลใจได้ แต่ถ้าเอาไปเกือบหมดนี่ไม่ไหวนะคะ ดูถูกสมองตัวเองเกินไปหรือเปล่า บ้านนี้ออกจะอบอุ่น ดูแลซึ่งกันและกัน ค่อยๆ ปรับตัวแล้วจะได้มีความสุขกับไมตรีดีกันต่อไป
23 กุมภาพันธ์ 2552 21:10 น. - comment id 954845
สวัสดีค่ะ คุณอัลมิตรา พี่ ( ขออนุญาตแทนตัวเองว่าพี่นะคะ ) เข้ามาอยู่ที่.thaipoem ก็นานพอสมควรแล้วค่ะ แต่ไม่ค่อยได้มีโอกาสได้ทักทายคุณ อัลมิตรา เลยค่ะ วันนี้เป็นโอกาสอันดีที่ได้ทักทายกัน บทกลอนคุณ อัลมิตรา เขียนได้ยอดเยี่ยมมากค่ะเขียนตรงไปตรงมาสื่อความหมายได้ชัดเจนค่ะ ชื่นชมค่ะ
23 กุมภาพันธ์ 2552 21:19 น. - comment id 954855
พี่ก็เคยเจอปัญหาแบบนี้เหมือนกันค่ะ บทกลอนหลายๆบทกลอนของพี่ไปโผล่ที่โน้นที่นี่โดยไม่ใส่ชื่อคนแต่งโดยเฉพาะบทกลอนรักๆใคร่ ๆ โมเมเป็นของตัวเองเสียนี่ แต่ก็ยังมีอีกหลายเว๊ปนะคะที่นำบทกลอนของเราไปลงและให้เครดิต เราอย่างเช่นบทกลอน น้อมรำลึกถึงสมเด็จพระพี่นางฯ วันเสด็จสวรรคตสมเด็จพระพี่นาง ก็เป็นความภาคภูมิใจอีกอย่างหนึ่งที่ เขาให้เกียรติเรา
23 กุมภาพันธ์ 2552 21:27 น. - comment id 954862
เรื่องนี้ เราเคยพูดถึง จิตสำนึก ค่ะ เราพยายามพร่ำสอนเรื่องจิตสำนึกในการละเมิดลิขสิทธิ์ แต่เพียรพยายามเท่าไหร่ก็ไร้ผล เพราะคนที่ยังละเมิดมักจะมีคำแก้ตัวเสมอ 1 ฉันทำเพราะคนอื่นทำ 2 ฉันได้รับมาหลายทอด ฉันบอกไม่ได้ว่าจากไหน 3****กฎหมายไม่ศักดิ์สิทธิ์ เพราะไม่เคยเอาเรื่องกัน ถึงเวลาเชือดไก่จริงๆ ให้ลิงเถื่อนผู้ไม่เข้าใจกฎและไร้จิตสำนึกดูบ้าง อย่างน้อยคือการประจาน 4 ...ไร้ความชอบธรรม หากเวบมาสเตอร์ยังไร้สติและขาดจิตสำนึก (แรงไปไหมหว่า) 5 ทำใจค่ะ คิดว่า คนลอกเขามีสมองแค่นั้น เขาไม่มีฝีมือแต่การเกิดและเติบโตของชุมชนไซเบอร์ทำให้เขาอยากมีตัวตน หลายคนตรงนี้ชีวิตจริงๆ ไม่มีค่าและไม่เคยมีอะไร อยากมีตัวคน อยากเท่ อยากเก๋...ด้วยการรวบรวมงานมาแล้วบอกว่าเป็นฝีมือฉันนะ... ไม่อยากพูดอะไรมากค่ะ แต่มีอะไร ติดต่อ สำนักลิขสิทธิ์ กรมทรัพย์สินทางปัญญาเลยนะคะ 025476433 ค่ะ
23 กุมภาพันธ์ 2552 21:29 น. - comment id 954865
เออเป็นไปได้ไงพี่งงจังคุณอิมไม่น่าเลยนะ แย่จริงๆคนที่ทำเช่นนั้น
23 กุมภาพันธ์ 2552 22:03 น. - comment id 954884
เมื่อ search จาก google จะพบว่า ..
ผลงานหลายชิ้นของอัลมิตราเองกระจัดกระจายไปทั่ว
แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ความรู้สึกของอัลมิตราหงุดหงิด
หรือนึกครึ้มอยากจะฟ้องร้องเอาคดีทางแพ่งกับใคร
บทกลอนชุดนี้ ที่จริงแล้ว มีที่มา..
แต่ที่มานั้น อัลมิตราขออนุญาตที่จะไม่ท้าวความในรายละเอียด
-- ใครใคร่เขียน จงเขียน ..
ถึงแม้ว่าเขียนแล้ว คุณค่าของงานเขียนมีเพียงคนเขียนท่านั้นที่มองเห็น
-- ใครใคร่ลอก จงเลิกเสีย
ถึงแม้ว่าลอกไปแล้ว ความสุขที่เกิดจากการลอก มันไม่ได้ทำให้ใจอิ่มเอมเลย
-- ใครที่รักเพื่อน ห่วงเพื่อน
จงกล้าบอกกล่าวกับเพื่อนในสิ่งที่ถูกที่ควร ไม่ใช่รู้ทั้งรู้ว่าเพื่อนผิดแล้วยังกลัวที่จะเตือน
อัลมิตราเหมือนบ่นกับกำแพง ... ฮา ... พรุ่งนี้ค่อยตอบคอมเมนท์ทีละคนนะคะ
สำหรับคืนนี้ขออนุญาตนั่งเงียบ ๆ อ่านความคิดของแต่ละคนดีกว่า
ฝันดีค่ะ ทุกคน
23 กุมภาพันธ์ 2552 22:20 น. - comment id 954894
จะถามหาจิตสำนึกของคนที่มีพฤติกรรมเยี่ยงนี้คงจะยากสักหน่อย แต่ก็ดีกว่าไม่ทำอะไรเลย ดีใจที่ผู้ดูแลระบบออกมาออกหน้าในกรณีแบบนี้อีกครั้ง เคยไปเจองานของตัวเองที่อื่นเหมือนกันบางเว็บเป็นเว็บเกี่ยวกับธรรมะธรรมโมด้วยซ้ำไป บางครั้งก็เคยไปต่อว่าเพราะอดไม่ได้ แต่ก็ไร้การตอบรับจากคนนำไปโพสต์ มีอยู่กลอนหนึ่งมีคนนำไปคอมเม้นท์ใน ไฮ5 ของท่านายกรัฐมนตรีด้วยแน่ะ ภาคภูมิใจจนต้องไปฝากข้อความให้คนที่ลอกไป เค้าก็มาขอโทษแล้วอ้างว่าไม่ทราบว่าจะเป็นเรื่องเป็นราวใหญ่โต ก็หวังเพียงว่าคนเราจะมีจิตสำนึกที่ดีขึ้นน่ะครับ ปัญหาต่างจะได้ลดลง
23 กุมภาพันธ์ 2552 22:42 น. - comment id 954906
อ้าวเรื่องจริงหรอกเหรอคะ อ่านในบล็อกนึกว่าเรื่องสั้น ขอโทษด้วยนะคะ ปล่อยไก่ตัวบะเร่อเลย
23 กุมภาพันธ์ 2552 22:42 น. - comment id 954907
เห็นที่ไหน ก็เอามาบอก มาถาม ให้กระจ่างเจตนา ก็จบ................. หลายคนอาจไร้เดียงสา ไม่รู้มารยามทางนี้ ให้คือทานบารมี.......ยิ่งใหญ่หรือใจคับแคบ..ไกลธรรม
23 กุมภาพันธ์ 2552 23:16 น. - comment id 954925
ค่ะ เมื่อ search จาก google จะพบบทกลอนของตัวเองบางบทกระจัดกระจายตามที่ต่างๆเช่นกันโดยเฉพาะบทกลอนเศร้าๆหรือบทกลอนรักอะไรทำนองนี้ โดยเฉพาะเว๊ปของน้องๆวัยรุ่น โดยไม่ให้เครดิตผู้แต่ง ซึ่งน้องเขาอาจจะ รู้เท่าไม่ถึงการณ์หรือไร้เดียงสาอย่างที่คุณ . บอกก็เป็นได้ ก็คิดเสียว่าน้องเขาให้เกียรติเราเลยเอาบทกลอนของเราไปลง แต่ถ้าเป็นไปได้ก็ให้ เครดิต คนเขียนสักนิดก็น่าจะดีนะคะ อย่างน้อยก็ให้รู้ที่มาที่ไป ไม่ใช่โมเมเป็นของตนเองแบบนั้นค่ะ
23 กุมภาพันธ์ 2552 23:35 น. - comment id 954938
กลอนจะออกงผลงาน จดลิกขสิทธิทางปัญญาก่อนดีไหมครับ
23 กุมภาพันธ์ 2552 23:43 น. - comment id 954948
อ่านแล้วก็นึกถึงตัวเอง ได้รับอีเมล์จากคนหนึ่งเป็นนักศึกษาเขาขอเอาเรื่องสั้นคือ....ความรักไปพิมพ์รวมเล่ม เพื่อประกอบการเรียนวิชาหนึ่ง ก็บอกตามความจริงว่าติดต่อมาช้าไป ได้ตกลงเกี่ยวกับลิขสิทธิ์เรื่องนี้กับคนอื่นแล้ว แต่น้องเขามีจริยธรรมที่มาขออนุญาตก่อน โดยส่วนตัวพี่สาวแล้วชอบกลอนไหนก็ขอนุญาตท่านผู้ประพันธ์ในเวบนี้ตรงๆว่า ขอเก็บไว้ในใจ ไม่เคยเอาไปลงที่อื่น มีของคุณลิลิต กับคุณยาแก้ปวด สองกลอนนั้น ลงว่าเป็นกลอนในดวงใจในเวบนี้ อยากให้ท่านทั้งสองทราบว่ามิมีเจตนาลอกใดๆทั้งสิ้น กลัวเข้าใจผิดค่ะ สาบานได้ว่ามันอยู่ในใจจริงๆ ถ้าจะเอาคืนไปก็ขอให้บอกกันด้วย ต้องควักใจออกมาคืน
23 กุมภาพันธ์ 2552 23:52 น. - comment id 954951
23 กุมภาพันธ์ 2552 23:59 น. - comment id 954954
ความคิดเห็นที่ 19 : หมายเลข 967206 กลอนจะออกงผลงาน จดลิกขสิทธิทางปัญญาก่อนดีไหมครับ ก่องกิก 23 ก.พ. 52 - 23:35 IP 118.172.225.26 .......................................... โฮ...คงไม่ต้องถึงขนาดนั้นหรอกมั้งคะ...คุณก่องกิก
24 กุมภาพันธ์ 2552 00:10 น. - comment id 954960
ความคิดเห็นที่ 20 : หมายเลข 967216 อ่านแล้วก็นึกถึงตัวเอง ได้รับอีเมล์จากคนหนึ่งเป็นนักศึกษาเขาขอเอาเรื่องสั้นคือ....ความรักไปพิมพ์รวมเล่ม เพื่อประกอบการเรียนวิชาหนึ่ง ก็บอกตามความจริงว่าติดต่อมาช้าไป ได้ตกลงเกี่ยวกับลิขสิทธิ์เรื่องนี้กับคนอื่นแล้ว แต่น้องเขามีจริยธรรมที่มาขออนุญาตก่อน โดยส่วนตัวพี่สาวแล้วชอบกลอนไหนก็ขอนุญาตท่านผู้ประพันธ์ในเวบนี้ตรงๆว่า ขอเก็บไว้ในใจ ไม่เคยเอาไปลงที่อื่น มีของคุณลิลิต กับคุณยาแก้ปวด สองกลอนนั้น ลงว่าเป็นกลอนในดวงใจในเวบนี้ อยากให้ท่านทั้งสองทราบว่ามิมีเจตนาลอกใดๆทั้งสิ้น กลัวเข้าใจผิดค่ะ สาบานได้ว่ามันอยู่ในใจจริงๆ ถ้าจะเอาคืนไปก็ขอให้บอกกันด้วย ต้องควักใจออกมาคืน พี่สาว 23 ก.พ. 52 - 23:43 IP 24.185.230.248 ...................................................................... แก้ว กลางไพร ก็เคยก๊อปบทกลอนของหลายๆท่านที่ตนเองแอบ ชื่นชอบ เก็บไว้โดยที่ยังไม่ได้ขออนุญาตเจ้าของบทกลอน แต่ แก้ว กลางไพร ให้ เครดริต ผู้แต่เสมอค่ะ โดยใส่ชื่อผู้แต่งทุกครั้ง ถ้าเป็นการไม่สมควรก็ต้องขออภัยเจ้าของบทกลอนด้วยค่ะ
24 กุมภาพันธ์ 2552 00:26 น. - comment id 954966
ด้วยสุนทรกลอนกวีที่กล่าวขาน คือตำนานที่บุตรหลานได้ขานไข อันบทกวีที่รำพันมั่นหทัย จงกระจายไปทั่วหล้าในสากล เกิดเป็นกวีต้องมีใจใฝ่สมัคร ด้วยนึกรักบทกลอนทุกแห่งหน อย่าพึงยึดติดในสิ่งไร้ตน ทุกแห่งหน..หรือหย่อนร้าง..ทางแห่งกวี..อิอิ ..แบบว่า..กลอนนี้แด่..สุนทรภู่..ชิตบูรทัต..ยาขอบ..โกวเล้ง..อิอิ..สหายสุรา
24 กุมภาพันธ์ 2552 06:03 น. - comment id 954994
อรุณสวัสดิ์ น้องอัลมินตรา... นักลอกมือทอง ฟังชื่อแล้วเหมือนยกย่องเลยอ่ะ น่าจะชื่อ นักกลอนตีนแมวนะ เป็นนักอ่านนักเขียนที่ดี น่าจะมีมารยาท และจิตสำนึกที่ดีด้วยนะ ย้ำเตือนกันบ้างก็ดี เหมือนกัน ขอบคุณ ผู้ดูแลเว็บผู้กล้าชี้ถูกชี้ผิด นับถือค่ะ ปรบมือให้ดังๆเลยค่ะ
24 กุมภาพันธ์ 2552 07:47 น. - comment id 955010
หวัดดีจร้า....คุณ"อัลมิตรา" สมเป็นสื่ออีกแล้วครับ....ชื่นชมๆ....%อย่าไปใช้คำว่า แด่ กะคนประเภทนี้...(ประชดก็ไม่ได้...อิอิ) จับที่มาที่ไปได้...ลาก(ไอ้ที่ลอก)มาบอกกล่าวกันเห็นเลย...โพสต์คำถาม...ถามไว้ว่า ทำได้ไง....%14
24 กุมภาพันธ์ 2552 07:56 น. - comment id 955011
24 กุมภาพันธ์ 2552 08:45 น. - comment id 955033
จะว่าไป แอนก็เคยลอกไปเหมือนกัน บางกลอนที่ชอบที่ถูกใจ ส่งให้เพื่อนอ่านบ้าง แต่ก็ไม่ได้โมเมว่าเป็นของตัวเองนะคะ ถ้าส่งก็จะบอกเพื่อนมาไปเจอกลอนถูกใจอยากให้อ่าน ประมาณ 3-4 บทนี้แหละ ส่วนใหญ่จะบอกเจ้าของก่อน แต่ไม่เคยเอาลงเว็ปอื่น นอกจากไฮ5 หากเข้าข่ายก็ขออภัยข้าน้อยไม่รู้ ข้าน้อยผิดไปแล้ว....
24 กุมภาพันธ์ 2552 08:45 น. - comment id 955034
หากคิดได้เอง ผลงานย่อมนำมาซึ่งความภูมิใจ ชื่นใจ ฯลฯ แต่หากคิดไม่ได้แถมยังลอกนี่....ต้องมีหน้าชากันบ้างล่ะน๊า.. :) โดยส่วนตัวชอบให้คิดเอง ทำเอง มากกว่า ถึงคนอ่านไม่ปลื้ม..แต่คนเขียนยังเหลือความภูมิใจในตัวเองอยู่บ้าง...
24 กุมภาพันธ์ 2552 08:53 น. - comment id 955038
ไม่รู้เหมือนกันค่ะ ใครลอกใครไม่รู้ แต่เฌอไม่เคยลอกใครนะ อิอิ มีบ้างเหมือนกันคนที่จะก๊อปกลอนเรา บางคนก็เมล์มาขออนุญาติค่ะ เคยเจอกลอนตัวเองไปอยู่ในเวปอื่นๆเหมือนกัน แต่ไม่รู้จะไปว่าเขาได้อย่างไร แต่คิดแง่ดีก็คือว่า เขาคงชอบกลอนบทนี้ของเรา แต่ก็มีบ้างค่ะที่เสียความรู้สึก
24 กุมภาพันธ์ 2552 09:20 น. - comment id 955066
เป็นแบบที่เราเป็น ดีกว่าเป็นแบบที่เราไม่ได้เป็น แวะมาสวัสดีครับคุณอัลมิตรา
24 กุมภาพันธ์ 2552 09:27 น. - comment id 955071
คุณอัลฯครับ สงสัยท่านเหล่านี้(นักลอก)จะติดนิสัยสมัยเด็กๆที่ลอกการบ้านและลอกข้อสอบเพื่อนเปนประจำครับ...ไม่อายตัวเองก้อน่าจะอายฟ้าดินเนอะ...เฮ้อ
24 กุมภาพันธ์ 2552 09:27 น. - comment id 955072
ไม่รู้ว่าจะปลื้มดีหรือเปล่าที่กลอนถูกนำไปเผยแพร่โดยที่เราที่เราไม่รู้ แต่ถ้ามีการมาขออนุญาติก่อน ผมจะแต่งแถมให้อีกเลย จริงๆๆนะ
24 กุมภาพันธ์ 2552 10:11 น. - comment id 955085
มีคนกล้าทำแบบนั้นด้วยเหรอคะแต่ก็ไม่น่าจะทำเลย ไม่รู้สึกอะไรบ้างเหรอ ที่ทำแบบนั้น ไม่คิดว่าคนที่เป็นเจ้าของผลงาน เค้าจะมาเจอบ้างรึไงกันนะคะ ไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อนเหมือนกัน รู้สึกแย่จังเลยค่ะ
24 กุมภาพันธ์ 2552 10:40 น. - comment id 955107
เพียบเลยค่ะพี่มิต พิมเลย..ปลงๆและคิดว่าช่างเหอะ หากเอาความก็ไม่คุ้ม แถมขุ่นข้องหมองใจอีก ........
24 กุมภาพันธ์ 2552 11:13 น. - comment id 955125
ทิวาสวัสดิ์ค่ะ คุณหมอกจาง .. อั่นแน่ .. แสดงว่าได้ไปรู้ไปเห็นอะไรดี ๆ แน่ ๆ เลย
ถ้าคุณเข้าไปอยู่ในบรรยากาศนั้น คุณจะเข้าใจว่า ในสิ่งที่อัลมิตราเขียน อัลมิตราเขียนถึงภาพรวม
ผลงานมากมายของอัลมิตราที่ถูกฉกฉวยเอาไป ก็ไม่เคยมีสักครั้งที่อัลมิตราจะดำเนินการขั้นเด็ดขาด
ถ้าจะเขียนนิทานสักเรื่องเพื่อสะท้อนภาพให้เห็น น่าจะเป็นแบบนี้
ครั้งหนึ่ง เด็กน้อยสามคนออกไปเที่ยวเตร่ ตั้งใจจะไปอีกหมู่บ้านหนึ่งเพื่อหาประสบการณ์
ซึ่งเด็กน้อยทั้งสามคน ต่างก็พกตะกร้าคนละใบ ในตะกร้ามีอาหาร ผลไม้ เครื่องดื่ม และขนม
หนูเปรี้ยว.. พกตะกร้าสีสันฉูดฉาดสวยเด่นกว่าใคร ตามสไตล์ของหนูเปรี้ยว
หนูหวาน.. พกตะกร้าสีหนูหวานสวยเชียว มีผ้าปักลูกไม้พันอยู่บนที่ถือของตะกร้า
เจ้าซ่า.. พกตะกร้าที่เต็มไปด้วยข้าวของกระจัดกระจายอย่างไม่เป็นระเบียบ
ทั้ง หนูเปรี้ยว .. หนูหวาน .. เจ้าซ่า .. เป็นชื่อที่อัลมิตราสมมุติขึ้นมา เพื่อที่จะได้ถ่ายทอดเรื่องเล่าได้
ง่ายหน่อย
เด็กน้อยทั้งสามคนมัวแต่เพลิดเพลินตื่นตาตื่นใจไปกับบรรกากาศแปลกใหม่
ผู้คนมากมายในหมู่บ้านแห่งนั้น โดยมากแล้วมีแต่ระดับปัญญาชน แลดูสง่าและภูมิฐานทรงคุณวุฒิ
จู่ ๆ หนูเปรี้ยวก็บอกเพื่อน ๆ ว่า .. บางสิ่งบางอย่างในตะกร้าที่ถือมา .. หายไป
หนูหวานเปรยเบา ๆ อย่างคนสงบเสงี่ยมว่า .. ของหนูหวานก็หายไปเช่นกัน
เด็กน้อยทั้งสามคนเที่ยวค้นหา .. ของที่หายไป
จนกระทั่งเด็กน้อยทั้งสามพบว่า .. ของที่หายไปนั้น ถูกซุกไว้ในคฤหาสถ์หลังใหญ่
ถึงแม้ว่า .. ของที่หายไป อาจดูไร้ค่าสำหรับสายตาของใครบางคน
แต่สำหรับเด็กน้อยทั้งสาม หาได้คิดเช่นนั้นไม่
ด้วยความที่ไม่เข้าใจว่า เหตุใดของของตนที่อยู่ในตะกร้าของตนถูกฉกฉวยไปได้อย่างไร
และก็ไม่เข้าใจอีกว่า เหตุใดเจ้าของคฤหาสถ์นั้นจึงต้องการของ ที่ตนเองมิได้ครอบครอง
โดยที่ไม่รู้ถึงสถานะของตนเอง เด็กน้อยทั้งสามผู้ไม่เจียมตัว กล้าที่จะไปยืนทักท้วงหน้าคฤหาสถ์
เพื่อต้องการคำตอบในสิ่งที่ตนเองไม่เข้าใจ และเพื่อค้นหาความชอบธรรม
แปลก !! ที่เสียงตะโกนของเด็กน้อยทั้งสาม ดูเหมือนเปล่าดายไร้ค่ายิ่งนัก
เนื่องจากผู้คนที่เดินผ่านไปมา ไม่ได้ให้ความสนใจสักเท่าใด หนำซ้ำบางคนยังคิดรำคาญอีกด้วย
แต่ด้วยความพยายามที่จะเรียกร้องความถูกต้อง เด็กน้อยทั้งสามก็ยังคงฝืนเรียกร้องอยู่เช่นนั้น
กระทั่งสร้างความอึดอัดแก่เจ้าของคฤหาสถ์หลังนั้น จึงเดินส่ายอาด ๆ ขมวดคิ้วออกมา
ถึงกระนั้น เจ้าของคฤหาสถ์หลังนั้นก็ใช่ว่าจะยอมรับว่า สมบัติที่ซุกซ่อนนั้นส่วนหนึ่งเป็นของเด็กน้อย
กลับประกาศกร้าวออกไปว่า ในบรรดาทรัพย์สมบัติที่มีมากมายก่ายกองจนนับไม่ถ้วนนั้น
ไม่สามารถตรวจสอบได้หมดว่าหลั่งไหลมาจากหลักแหล่งใดบ้าง
โดยเฉพาะผู้ถือหุ้นร่วมส่วนแบ่งในคฤหาสถ์ อาจจะไปเก็บเกี่ยวมาจากที่อื่น ก็..ไม่รู้ ก็..ไม่เห็น
บรรดาคนมุงทั้งหลายก็เริ่มวิพากษ์วิจารณ์กันยกใหญ่
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นความคิดเห็นล้วนเอนเอียงเข้าข้างเจ้าของคฤหาสถ์เสียเป็นส่วนใหญ่
เรื่องราวจึงเสมือนถูกเบี่ยงเบน กลับผิดเป็นถูก และกลับถูกเป็นผิด
เจ้าซ่า .. เด็กน้อยที่ไม่ค่อยให้ความสนใจตรวจนับสิ่งของในตะกร้าสักเท่าไหร่
เริ่มมีความคิดว่า .. เมื่อชุมชนนี้เป็นฉะนี้แล้ว ไฉนเราจะอยู่ให้กลายเป็นที่แปลกปลอมเล่า
การเปิดหูเปิดตาในครั้งนี้ ได้ให้ประโยชน์มากมายทีเดียว
อย่างน้อยการที่จะตัดสินใครสักคน .. ผิดหรือถูก
ตัวแปรที่สำคัญ อาจจะไม่ได้ขึ้นอยู่กับการกระทำของคน ๆ นั้น
ทว่า..กลายเป็นผู้คนที่แวดล้อมรอบข้าง
ในเมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว ลำพังเสียงเล็ก ๆ หรือจะเทียบเท่าเสียงของมหาชน
เจ้าซ่า..จึงได้ตั้งคำถามกับเพื่อนทั้งสองว่า ..
การที่พวกเราเรียกร้องนั้น ใช่ว่าเราต้องการชื่อเสียงหรือไม่ ?..
คำตอบคือ ไม่
การที่พวกเราเรียกร้องนั้น ใช่ว่าเราต้องการให้เจ้าของคฤหาสถ์นั้นตกต่ำหรือไม่ ?..
คำตอบคือ ไม่
แล้วพวกเราต้องการใด ? ..
คำตอบคือ ความถูกต้อง
คิดหาความถูกต้องในหมู่บ้านนี้ ? ..
คำตอบคือ เงียบ
เมื่อเจ้าซ่าได้คำตอบแล้ว จึงเดินหันหลังออกไปจากที่นั่นทันที
หนูเปรี้ยวและหนูหวานรู้สึกฉงนยิ่งนัก ถึงถามถึงเหตุผล
เจ้าซ่าตอบว่า ..
.. "สิ่งที่พวกเรากระทำไป มิได้ป่วยการหรอกหรือ
เพราะสิ่งที่พวกเราปรารถนา หาได้อยู่ ณ ที่แห่งนี้ไม่"..
24 กุมภาพันธ์ 2552 14:33 น. - comment id 955206
คุณกิตติกานต์ .. กลอนชุดนี้เขียนเพื่อให้เห็นภาพโดยรวมค่ะ ก็สื่อความจากประสบการณ์ที่ผ่านมา ซึ่งในขณะนี้ก็ยังเป็นอยู่ค่ะ คุณแก้วประภัสสร .. อืมม ใครลอกงานของใคร อัลมิตราเห็นมาเยอะ บางผลงานอัลมิตราอ่านคุ้น ๆ ตา เพราะอ่านทุกบทกลอนในบ้านกลอนไทย เผลอแป๊บเดียวไปปรากฏที่เวปอื่น จนบางครั้งก็วกกลับมาอ่านใหม่อีกหนค่ะ คุณแจ้น .. ต้องทำใจนะ เพราะถึงอย่างไร ผลงานที่เปิดเผยต่อสาธารณะ มันเสี่ยงต่อการถูกลอก ถูกขโมยไปทุกเมื่อค่ะ คุณวิทย์ ศิริ .. อัลมิตราเจอผลงานของสมาชิกบ้านกลอนไทย ที่เวปอื่นค่ะ คุณกิ่งโศก .. คงปรามกันยาก บางคนไม่ยอมรับความผิด สิ่งที่น่าจะควบคุมได้ ก็คือต้องควบคุมตนเองค่ะ คุณอินสวน .. ความสุขของการที่ได้เขียน มันเกิดขึ้นไปแล้วในผลงานนั้น ๆ แต่ถ้าความสุขนั้นได้กระจายไปทั่วก็นับว่าเป็นการดี ที่ได้แบ่งปันสู่คนอื่น ๆ บ้าง ขโมยตัวอักษรไปได้ แต่ขโมยความภาคภูมิใจที่ได้เขียนไปไม่ได้ อัลมิตราคิดงั้นนะ คุณฟา .. อัลมิตราเห็นคุณกุ้งก้ามกรามลงตัวอย่างผลงานที่เขาถูกฉกฉวยไป ที่จริงแล้ว หลายท่านที่เดียวในบ้านกลอนไทยที่ตกเป็นเจ้าทุกข์เหมือนคุณกุ้งก้ามกราม บางท่านอาจทำใจได้ ไม่ถือสา บางท่านก็รู้สึกหมดกำลังใจและเหนื่อยหน่ายค่ะ คุณแก้วกลางไพร .. อัลมิตราก็แค่หยิบความรู้สึกมาเขียน เหมือนชะโงกหน้าไปบ่นในโอ่ง ฮา.. เรื่องลอก ต้องถือว่าเป็นเรื่องธรรมดาสามัญแล้วค่ะ หากจะไม่สามัญก็คงขึ้นอยู่กับผู้ที่ถูกลอก ว่าจะยินยอมแต่โดยดีไหม ถ้าไม่ยินยอม ไม่เต็มใจ ก็จะเป็นเรื่องเป็นราวขึ้นมาสักทีนึงค่ะ
24 กุมภาพันธ์ 2552 15:06 น. - comment id 955219
บทกลอนเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ครับ ลอกได้ แต่อย่าแอบอ้าง สักวันบาปกรรมตามทันครับ รักงานวรรณกรรมต้องซื่อสัตย์ต่อตนเองเป็นอันดับแรก งานแบบนี้เรียนรู้และพัฒนาได้ครับ
24 กุมภาพันธ์ 2552 15:22 น. - comment id 955222
คนที่เขาลอกงานเราไป ให้เขาเอาไปให้แอบอ้างแค่ไหน หรือนำไปขายมีรายได้อย่างไร เขาก็ย่อมรู้แก่ใจของเขาเอง เขาอาจจะลวงคนทั้งโลกได้ แต่ขาไม่สามารถลวงตัวเองได้ วันนึง..สิ่งที่เขากระทำก็จะปรากฎ ดังคำพระท่านว่า.. ไม่มีความลับใดในโลกหรอกโยม .. และ ..กรรมคือสิ่งที่ตนกระทำโยมเอ๋ย.. ดังนั้น เราจึงชมชอบในงานของเราต่อไป สร้างสรรค์งานดีๆออกมาเรื่อยๆ เพื่อตัวของเราเอง..
24 กุมภาพันธ์ 2552 15:56 น. - comment id 955239
คุณมารแมงมุม .. :) เรื่องของจิตสำนึก เป็นเรื่องของศาสตร์ชั้นสูงทีเดียว ผู้ที่เป็นนักลอกมือทองอาจจะไม่สำนึกเลยว่า สิ่งที่กระทำนั้นผิด โดยเฉพาะสภาพแวดล้อมทางสังคมที่ใครต่อใครก็กระทำเฉกเช่นเดียวกัน จึงดูเสมือนว่า ไม่แตกต่างกันสักเท่าไหร่ กลายเป็นการกระทำแบบปกติ ดังนั้นเมื่อใครสักคนลุกขึ้นมาทักท้วงและบอกว่า นั่นคือการกระทำที่ผิด บุคคลนั้นก็อาจถูกมองด้วยสายตาแปลก ๆ จากผู้คนรอบข้างว่า พิลึก โวยทำไม ข้อความของอัลมิตราในข้างต้น น่าจะเป็นความคิดเห็นที่เข้ากับข้อที่ 1.ที่คุณเขียน สำหรับข้อถัดไป ที่บอกแน่ชัดไม่ได้ว่ารับส่งผ่านมือมาหลายต่อหลายทอดจนหาต้นตอไม่เจอ ข้อนี้น่าคิดนะคะ ตามกฏหมายแล้วหากใครมีคลิปหรือรูปโป๊ที่ทำให้บุคคลในคลิปในรูปเสื่อมเสีย ก็ถือว่าเข้าข่ายผิดกฏหมายเช่นกัน แต่ถ้ามีเจตนาต้องการจะเผยแพร่ในสิ่งที่ดีงาม นั่นก็อีกเรื่องค่ะ ข้อถัดไป การประจาน ก็การขึ้นป้ายแขวนและประกาศเชิญชวนให้ผู้คนเข้ามาพิเคราะห์พิจารณา อย่างที่เกริ่นไปข้างต้น หากสังคมโดยรอบของสภาพนั้นเป็นไปในทิศทางที่มองถูกเป็นผิด มองผิดเป็นถูก การตัดสินใด ๆ มันอาจจะไม่ได้เกิดจากการวิเคราะห์โดยสมบูรณ์ หากเต่เป็นการนับคะแนนเพื่อนมากลากไป ซึ่งน้อยคนนักที่จะทำใจให้เป็นกลาง จากนั้นก็มองด้วยเป็นกลาง ตัดสินด้วยเป็นกลาง ค่ะ ข้อถัดไป อืมม เวปมาสเตอร์และผู้ดูแลระบบย่อมมีส่วนในการรับผิดชอบสิ่งที่เกิดขึ้นในเวปค่ะ ข่าวดังในเน็ตหลายคราว ที่เวปมาสเตอร์และผู้ดูแลระบบมีส่วนช่วยในการหาข้อมูลสืบสวนสอบสวน และอย่างไรก็แล้วแต่ จะปัดความรับผิดชอบไม่ได้ด้วยค่ะ ข้อสุดท้าย .. น่าจะเป็นไปตามจิตศาสตร์ของซิกมันด์ ฟรอยด์ จิตแพทย์ชาวออสเตรีย เชื้อสายยิว กล่าวถึงลักษณะของจิตผิดปรกติ (จิตพาธ) เช่นเป็นโรคจิต โรคประสาท คือคนที่อีโก้แตก (Break down) ไม่สามารถคุม อิดและซุปเปอร์อีโก้ไว้ได้ มักจะมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมกับกาละเทศะกับเหตุผล
24 กุมภาพันธ์ 2552 16:20 น. - comment id 955245
คุณนรศิริ .. กลอนชุดนี้อัลมิตราก็เขียนแบบสถานการณ์โดยทั่ว ๆ ไปนะคะ หลายคนที่เป็นสมาชิกบ้านกลอนไทย อาจจะเคยประสบปัญหาเช่นเดียวกันนี้ค่ะ คุณกุ้งก้ามกราม .. ฮ่า โดนกับเขาด้วยหรือนั่น ถ้างั้นก็ไม่ตกกระแสสินะคะ เอาน่า โอ๋ ๆๆๆ จะปลอบดีไหมเนี่ย ดูท่าคุณกุ้งก้ามกรามคงอยากจะกินอาหารทะเล ฮา .. ไม่ใช่ว่าจะมีแต่คุณกุ้งก้ามกรามนะ เท่าที่อัลมิตราผ่านมา ก็เห็นเพียบเลยของสมาชิกหลายคน แต่ก็อย่าเพิ่งตีโพยตีพายนะ และก็อย่าฟูมฟายด้วย งานเขียนดี ๆ อย่างนั้น ถือว่าเป็นวิทยาทาน จะได้ไม่ต้องเครียด ผมไม่ร่วง ที่สำคัญไม่ลงพุงด้วยอ่ะ
24 กุมภาพันธ์ 2552 17:56 น. - comment id 955272
ลิขสิทธิ์ หมายถึง สิทธิแต่เพียงผู้เดียวที่จะกระทำการใด ๆ เกี่ยวกับงานที่ผู้สร้างสรรค์ได้ริเริ่มโดยการใช้สติปัญญาความรู้ ความสามารถ และความวิริยะอุตสาหะของตนเองในการสร้างสรรค์ โดยไม่ลอกเลียนงานของผู้อื่น โดยงานที่สร้างสรรค์ต้องเป็นงานตามประเภทที่กฎหมายลิขสิทธิ์ให้คุ้มครอง โดยผู้สร้างสรรค์จะได้รับความคุ้มครองทันทีที่สร้างสรรค์โดยไม่ต้องจดทะเบียน
กฎหมายลิขสิทธิ์ให้ความคุ้มครองแก่งานสร้างสรรค์ 9 ประเภทตามที่กฎหมายกำหนด ได้แก่
1. งานวรรณกรรม ( หนังสือ จุลสาร สิ่งพิมพ์ คำปราศรัย โปรแกรมคอมพิวเตอร์ ฯลฯ )
2. งานนาฎกรรม ( ท่ารำ ท่าเต้น ฯลฯ )
3. งานศิลปกรรม ( จิตรกรรม ประติมากรรม ภาพพิมพ์ ภาพถ่าย ศิลปประยุกต์ ฯลฯ )
4. งานดนตรีกรรม ( ทำนอง ทำนองและเนื้อร้อง ฯลฯ )
5. งานสิ่งบันทึกเสียง ( เทป ซีดี )
6. งานโสตทัศนวัสดุ ( วีซีดี ดีวีดี ที่มีภาพหรือมีทั้งภาพและเสียง )
7. งานภาพยนตร์
8. งานแพร่เสียงแพร่ภาพ
9. งานอื่นใดในแผนกวรรณคดี วิทยาศาสตร์ หรือศิลปะ
แวะมาแปะวางไว้ครับ
25 กุมภาพันธ์ 2552 09:52 น. - comment id 955294
ก็รู้หรอกนะ ว่าฝีมือยังไม่เข้าขั้น แต่ก็เคยโดนเหมือนกันเมื่อนานมาแล้ว เจ็บใจ แต่ก็ได้แต่ปลง ให้ทานกับเปรต ที่ไม่มีสมอง
24 กุมภาพันธ์ 2552 18:05 น. - comment id 955304
มาทำความเข้าใจกันก่อนจะ เขียนอะไรดีกว่าครับ
คู่มือนักเขียน
บทนิยาม
นักเขียนหมายถึง ผู้แต่งหรือผู้ประพันธ์งานเขียนประเภทต่างๆ ทั้งร้อยแก้วและร้อยกรอง เช่น นวนิยาย เรื่องสั้น สารคดี ตำรา บทความ ความเรียง กวีนิพนธ์ ฯลฯ
สิ่งที่ได้รับความคุ้มครอง
สิ่งที่จะได้รับความคุ้มครองคืองานที่นักเขียนได้สร้างสรรค์ขึ้น ส่วนชื่อเรื่อง แนวความคิด
ข้อมูล สถิติ ข้อเท็จจริง ข่าว หรือบทบัญญัติของกฎหมายเป็นสิ่งที่ไม่มีลิขสิทธิ์
การคุ้มครองงานลิขสิทธิ์
นักเขียนจะได้รับความคุ้มครองโดยอัตโนมัติตามกฎหมายลิขสิทธิ์ทันทีที่สร้างสรรค์ผลงานโดยไม่ต้องจดทะเบียน หรือไปจดแจ้งต่อหน่วยงานใด
แม้นักเขียนจะได้รับการคุ้มครองสิทธิในผลงานของตนเองโดยทันที แต่นักเขียนสามารถนำผลงาน (หนังสือหรือแผ่นซีดี) มาแจ้งข้อมูลลิขสิทธิ์ที่กรมทรัพย์สินทางปัญญาโดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆ ทั้งสิ้น และกรมทรัพย์สินทางปัญญาจะออกหนังสือรับรองการแจ้งข้อมูลลิขสิทธิ์ ซึ่งสามารถใช้เป็นหลักฐานเบื้องต้นในการแสดงความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ได้ ขณะเดียวกันยังสามารถใช้เป็นหลักประกันการกู้ยืมเงินจากธนาคารที่เข้าร่วมโครงการ ตามนโยบายแปลงทรัพย์สินทางปัญญาเป็นทุนได้ด้วย
นอกจากนี้ นักเขียนยังอาจแสดงความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในผลงานของตนโดยแสดงข้อความ เช่น สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 โดย ....... หรือ แสดงสัญลักษณ์ ©
สิทธิของนักเขียน
นักเขียนจะมีสิทธิแต่เพียงผู้เดียวในงานเขียนของตนที่จะทำการใดๆ ดังต่อไปนี้
1. ทำซ้ำ เช่น การทำสำเนา การดาวน์โหลดลงเครื่องคอมพิวเตอร์ หรือจัดพิมพ์งาน
เป็นรูปเล่ม เป็นต้น
2. ดัดแปลง เช่น การนำงานวรรณกรรมไปแปลเป็นภาษาต่างประเทศ หรือนำไปจัดทำเป็น
บทละครโทรทัศน์ หรือบทภาพยนตร์ เป็นต้น
3. เผยแพร่ต่อสาธารณชน เช่น การนำผลงานเผยแพร่ลงในเว็บไซต์ต่างๆ และการจำหน่าย จ่าย แจกงานเขียน เป็นต้น
4. อนุญาตให้ผู้อื่นใช้สิทธิ ได้แก่ อนุญาตให้สำนักพิมพ์นำไปจัดพิมพ์ จัดจำหน่าย อนุญาตให้ดัดแปลงหรืออนุญาตให้นำไปดาวน์โหลด และเผยแพร่ลงในเว็บไซต์ต่างๆ
5. ให้ประโยชน์อันเกิดจากลิขสิทธิ์แก่ผู้อื่น ได้แก่ การโอนผลตอบแทนที่ได้จากค่าลิขสิทธิ์ให้แก่
บุคคลอื่น
การแสดงข้อมูลเกี่ยวกับลิขสิทธิ์
นักเขียนควรระบุข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับงานที่ตนได้สร้างสรรค์ขึ้น เช่น ชื่อผลงาน ชื่อผู้สร้างสรรค์ชื่อเจ้าของลิขสิทธิ์ ชื่อสำนักพิมพ์ ปีที่สร้างสรรค์ ปีที่พิมพ์/โฆษณา ปริมาณที่อนุญาตให้ใช้งานได้ โดยไม่ต้องขอความยินยอม เพื่อให้ผู้อื่นรับรู้ข้อมูลเกี่ยวกับลิขสิทธิ์และเพื่อประโยชน์แก่ผู้ที่ประสงค์
จะใช้งาน ในการติดต่อขออนุญาตใช้สิทธิในงานนั้น
อายุการคุ้มครองลิขสิทธิ์
ลิขสิทธิ์งานเขียนจะมีตลอดอายุของนักเขียนผู้นั้นนับแต่สร้างสรรค์ผลงาน และต่อไปอีก 50 ปี นับแต่นักเขียนผู้นั้นเสียชีวิต
การกระทำอย่างไรคือการละเมิดลิขสิทธิ์
การละเมิดลิขสิทธิ์มีได้หลายรูปแบบ เช่น
- นำผลงานของนักเขียนไปรวมเล่ม(อาทิ นำงานของนักเขียนหลายคนมารวมเล่ม) โดยไม่ได้รับอนุญาต
- นำผลงานไปเผยแพร่ทางอินเตอร์เน็ตโดยไม่ได้รับอนุญาต
- นำผลงานไปจัดพิมพ์เป็นรูปเล่มโดยไม่ได้รับอนุญาต
- นำผลงานไปดัดแปลง (อาทิ ใช้เนื้อเรื่องเดิม ใส่ชื่อเรื่องใหม่) โดยไม่ได้รับอนุญาต
ฯลฯ
เมื่อถูกละเมิดลิขสิทธิ์นักเขียนควรทำอย่างไร
เมื่อนักเขียนถูกละเมิดลิขสิทธิ์จะต้องดำเนินการดังนี้
1. ในเบื้องต้นนักเขียนจะต้องตรวจสอบผลงานของตนเองกับงานที่ละเมิดลิขสิทธิ์ว่า
มีการทำซ้ำกันหรือไม่ อย่างไร โดยตรวจสอบอย่างรอบคอบและระมัดระวัง เนื่องจากปัจจุบันมี
งานเขียนที่มีลักษณะใกล้เคียงกันเป็นจำนวนมาก
2. เมื่อพบว่ามีการทำซ้ำ จนมั่นใจว่าถูกละเมิดลิขสิทธิ์แล้ว หากงานที่ถูกละเมิดนั้นเป็นหนังสือ ให้แจ้งไปยังสำนักพิมพ์ที่จัดพิมพ์เพื่อให้ดำเนินการตรวจสอบ และต้องแจ้งแก่ผู้กระทำละเมิดในทันที
3. เจรจากับสำนักพิมพ์และผู้กระทำละเมิดว่าจะชดใช้ค่าเสียหายอย่างไร
4. หากไม่สามารถเจรจาตกลงกันได้ อาจทำหนังสือถึงกรมทรัพย์สินทางปัญญาขอให้
กรมทรัพย์สินทางปัญญาไกล่เกลี่ยข้อพิพาทดังกล่าว (ไม่มีค่าใช้จ่าย)
หากการดำเนินการตามข้อ 3 และข้อ 4 ไม่บรรลุผล อาจเลือกดำเนินการอย่างใดอย่างหนึ่งได้ ดังนี้
1) คู่กรณีอาจนำข้อพิพาทเข้าสู่กระบวนการของอนุญาโตตุลาการ กรมทรัพย์สินทางปัญญา
เพื่อตัดสินชี้ขาด คำตัดสินของอนุญาโตตุลาการถือเป็นที่สุด ไม่สามารถดำเนินคดีในชั้นศาลได้อีก (เว้นแต่เป็นคำชี้ขาดที่ขัดต่อกฎหมาย)
2) นักเขียนอาจฟ้องร้องให้ดำเนินคดีต่อศาล ซึ่งทำได้ 2 กรณี คือ
2.1 การฟ้องร้องดำเนินคดีอาญา นักเขียนสามารถฟ้องร้องผู้ละเมิดลิขสิทธิ์เป็นคดีอาญาได้ หรืออาจใช้สิทธิในทางอาญาโดยการแจ้งความร้องทุกข์ต่อเจ้าพนักงานตำรวจ โดยเจ้าหน้าที่ตำรวจจะเป็นผู้ดำเนินการสอบสวน สรุปสำนวนคดี และเสนอพนักงานอัยการเพื่อฟ้องร้องดำเนินคดีแก่
ผู้ละเมิดลิขสิทธิ์ต่อไป
2.2 นักเขียนฟ้องคดีแพ่งเพื่อเรียกร้องค่าเสียหายเพิ่มเติมจากการละเมิดลิขสิทธิ์นั้นๆได้อีก ในกรณีที่ค่าเสียหายในคดีอาญาไม่คุ้มกับความเสียหายที่เกิดขึ้น
อย่างไรก็ดี หากนักเขียนไม่ประสงค์จะฟ้องร้องดำเนินคดีอาญาแก่ผู้กระทำละเมิด
นักเขียนอาจฟ้องร้องเรียกค่าเสียหายในคดีแพ่งเพียงอย่างเดียวก็ได้
อายุความในการดำเนินคดีละเมิดลิขสิทธิ์
เมื่อถูกละเมิดลิขสิทธิ์ นักเขียนจะต้องฟ้องร้องดำเนินคดีภายใน 3 ปี นับแต่วันที่รู้ว่ามีการละเมิดและรู้ตัวผู้กระทำการละเมิด แต่ต้องไม่เกิน 10 ปี นับแต่วันที่มีการละเมิดลิขสิทธิ์ กรณีที่นักเขียนต้องแจ้งความร้องทุกข์เพื่อดำเนินคดีผู้ละเมิดลิขสิทธิ์ นักเขียนจะต้องแจ้งความร้องทุกข์ภายใน 3 เดือนนับแต่รู้ว่ามีการละเมิดและรู้ตัวผู้กระทำละเมิด
เขียนหนังสืออย่างไรไม่ให้ละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้อื่น
การสร้างสรรค์งานลิขสิทธิ์
การสร้างสรรค์ผลงานลิขสิทธิ์ ผู้สร้างสรรค์จะต้องสร้างสรรค์ด้วยตนเองคือไม่คัดลอกงานของผู้อื่น กรณีของงานเขียนก็เช่นกัน นักเขียนจะต้องเขียนงานจากความคิดสร้างสรรค์ของตนเอง โดยไม่ลอกเลียน ตัดต่อ หรือดัดแปลงงานเขียนของบุคคลอื่น
การคัดลอกหรืออ้างอิงผลงานของผู้อื่น
กรณีการคัดลอกหรืออ้างอิงงานเขียนของผู้อื่นบางตอนซึ่งทำได้ตามสมควร แต่ต้องระบุที่มาและชื่อเจ้าของลิขสิทธิ์ผลงานที่คัดลอกให้ชัดเจน เพื่อให้รับรู้ความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในงาน
ดังกล่าว โดยการคัดลอกหรืออ้างอิงจะทำได้ในขอบเขตที่กฎหมายกำหนดเท่านั้น คือจะต้องไม่ขัดต่อการแสวงหาประโยชน์ตามปกติของเจ้าของลิขสิทธิ์ และไม่กระทบกระเทือนสิทธิของเจ้าของลิขสิทธิ์
เกินสมควร (กรณีดังกล่าวศาลเท่านั้นจะเป็นผู้ตัดสิน) หากไม่แน่ใจว่าการคัดลอก อ้างอิงดังกล่าวอยู่ในขอบเขตของกฎหมายหรือไม่ ก็ควรขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน เพื่อป้องกันข้อพิพาทที่จะเกิดขึ้นในอนาคต
เมื่อถูกกล่าวหาว่าละเมิดลิขสิทธิ์จะต้องทำอย่างไร
เมื่อมีผู้กล่าวหาว่างานเขียนของท่านละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้อื่น นักเขียนจะต้องปฏิบัติดังนี้ คือ
1. รวบรวมผลงานต้นฉบับที่เขียนไว้ในแต่ละครั้ง เพื่อใช้เป็นหลักฐานแสดงว่าได้เขียนผลงานด้วยตนเองไม่ได้ลอกเลียน ตัดต่อ คัดลอก หรือดัดแปลงงานของผู้อื่น
2. รวบรวมเอกสารหลักฐานการตีพิมพ์ครั้งแรกของหนังสือเล่มที่ถูกกล่าวหาว่าละเมิดลิขสิทธิ์
3. จัดเตรียมและตรวจสอบสัญญาการอนุญาตให้ใช้งานลิขสิทธิ์ (ถ้ามี) ว่าขอบเขตของสัญญาที่ตกลงกันไว้มีแค่ไหน อย่างไร
4. จัดหาพยานบุคคลที่อ้างอิงได้ว่าผู้เขียนเป็นผู้สร้างสรรค์ผลงานนั้นจริง
5. ตรวจสอบและเปรียบเทียบงานเขียนของท่านว่าละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้กล่าวหาหรือไม่
6. คู่กรณีอาจนำข้อพิพาทเข้าสู่กระบวนการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท โดยทำหนังสือถึงกรมทรัพย์สินทางปัญญา
7. กรณีที่ไกล่เกลี่ยไม่สำเร็จ คู่กรณีอาจนำข้อพิพาทเข้าสู่อนุญาโตตุลาการเพื่อตัดสินชี้ขาด
นักเขียนที่มีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องลิขสิทธิ์ สามารถขอคำแนะนำหรือปรึกษาได้ที่ สำนักลิขสิทธิ์กรมทรัพย์สินทางปัญญา
แวะนำสาระความรู้มาสวัสดีเจ้าของบ้านครับ ไหนๆก้ไหนๆแล้ว ทำหน้าที่ซะหน่อย
24 กุมภาพันธ์ 2552 18:53 น. - comment id 955309
ตามไปตามมาแล้วน่าโกรธมากๆ อย่าปล่อยไปนะครับ แล้วถ้าผมสามารถทำหรือช่วยอะไรได้ ก็บอกได้เลยนะครับ ไอ้พวกนี้ต้องโดนให้หนักๆ ไม่มีสมองแล้วcopyไป ถ้าลงชื่อก็จะไม่ว่าเลย... เอาไปใช้ดื้อๆเสียอย่างนั้น อาการ"เกรียนมั"นออกจากการตอบโต้อย่างอย่างคนพาลของคนcopy ถ้าภาษาวัยรุ่นคงต้องใช้คำว่า "คงได้มีตบเกรียนกันสักหน่อย" เมื่อมันไม่มีจิตสำนึก...ก้ควรทำให้มันได้รุ้สึกนึกครับ คุณแทนคุณแทนไท...คุณสุดยอดมากครับ ตอนแรกกะว่าจะไปฉะตรงๆ แต่พอรู้ว่ามีกมหมายรองรับ....คงต้องเล่นไปตามกฏหมายนี่แหละครับ ^ ^ โหดกว่ากันเยอะ PS. ของผมก็โดนแฮะ ไปเช็คมาแล้ว
24 กุมภาพันธ์ 2552 19:39 น. - comment id 955318
ตามมาดู มาให้กำลังใจ คนเขียนงานดีๆ
24 กุมภาพันธ์ 2552 20:59 น. - comment id 955364
คุณนัท .. เป็นเรื่องที่ถูกถ่ายทอดมาจากประสบการณ์ตรงค่ะ คุณ.. อัลมิตราไม่แน่ใจว่า ร้ายเดียงสาหรือไร้เดียงสา จะไม่รู้มารยาท หรือ ไม่รู้มารยา ... คำมันคล้าย ๆ กันนะคะ คุณแก้ว กลางไพร .. สำหรับน้องวัยรุ่น วัยที่ยังไม่รู้ถึงธรรมเนียมปฏิบัติเท่าไหร่ หากเป็นไปได้ ก็ควรแนะนำพวกเขาว่า มารยาทที่ถูกต้อง ควรประพฤติเช่นไรค่ะ แต่ถ้าเราแนะนำไปแล้ว เขาออกอาการเกรี้ยวกราด ทำนองว่า เสียหน้าไม่ได้ นั่นก็คงต้องหาวิธีที่แยบยลกว่านั้น แต่ไงซะ อัลมิตราคิดว่าควรให้โอกาสเขานะ และถ้ากลับกัน คนที่ปฏิบัติไม่ถูกต้อง ทั้งวุฒิภาวะ และสถานะการงานก็บ่งบอก กลับยึดถือว่า ใครคนอื่นหน้าไหนก็ตาม อย่าได้เที่ยวมาแนะนำล่ะก็ .. ทำไงดี แหะ แหะ .. เอาน่า คนเราจะอยู่กันไปได้สักกี่ปี่ ความสุขที่เหลืออยู่ในช่วงอันน้อยนิด ถ้าให้เขาได้ ก็ให้ไปละกัน .. อย่างน้อย ตัดกรรมที่ผูกพันกัน โห.. อัลมิตราเป็นเอามาก คุณก่องกิก .. อัจฉริยะจริง ๆ เลยเนี่ย คุณพี่สาว .. :) ตอนเด็ก ๆ อัลมิตราเคยลอกการบ้านนะ โตแล้วเมื่อเห็นกลอนเพราะก็ลอก เหตุผลที่ลอกก็คือชอบ ในใจตอนนั้นไม่คิดหรอกว่า มันจะส่งผลเสียอะไร ก็แค่ลอกเท่านั้น บางทีนึกครึ้มท่องออกมาได้เป็นบท ๆ ยิ่งกลอนที่เขียนตามผนังห้องน้ำ กลอนโดนใจเชียว ทั้งหมดนี้ อัลมิตรากำลังจะบอกถึงเจตนาค่ะ ซึ่งแตกต่างกับการลอกเพื่อแอบอ้างว่าเป็นคนเขียน ซึ่งปรากฏอยู่เนือง ๆ จนอัลมิตราคิดคำว่า นักลอกมือทอง .. ฮา ทองกำลังแพงเสียด้วยสิ คุณSulukphin .. มีอยู่หนหนึ่ง เพื่อนโทรมาบอกว่า ตะกี้ ที่ทีวี คนอ่านข่าวอ่านกลอนของอัลมิตรา อัลมิตราก็ถามว่า อาราย ไม่รู้เรื่อง .. กลอนอาราย .. เพื่อนก็โทรมายืนยันมั่นเหมาะว่าได้เห็นจริงๆ และที่เพื่อนต้องรีบโทรมาแจ้งนั้น เพราะท้ายกลอน ชื่อคนแต่งกลอน ดันเป็นคนอื่นเสียนี่ อัลมิตราก็ได้แต่หัวเราะ และก็บอกว่า ไม่เป็นไร พอดี อาบน้ำ เลยไม่ได้ดู .. ไม่รู้สึกเสียดายเลยค่ะ คุณจะไม่เด็ด .. :) นึกว่าจะเขียนให้อัลมิตราซะอีก เกือบคิดไปแล้วสิ คุณกันนาเทวี .. มือทอง ประมาณว่า ช่ำชองฉกแล้ว จนเลื่องชื่อลือชา สมญานามนี้เหมาะสำหรับยุทธภพในวงการนักแล แต่ก็มีนะ บางคนบอกว่า .. น่าจะตั้งฉายาว่า นักเขียนมือเน่า อะไรทำนองนี้ค่ะ ขำ ๆ กันไป .. คุณkirati .. เผื่อเขาตอบว่า ... ก็ทำไมล่ะ ใครต่อใครก็ลอกกันนี่ ผิดตรงไหน หรือไม่ก็ตอบว่า ... ลอกเหรอ ไม่รู้เรื่องเลย จู่ ๆ มันก็มาเอง มือขยันส่งมาให้น่ะ ... ว้า ถ้าตั้งคำถามแล้วได้คำตอบแบบนั้น .. อัลมิตรานั่งอมลิ้นดีกว่า ... ฮา
24 กุมภาพันธ์ 2552 21:20 น. - comment id 955389
คุณคนบนเกาะ .. ขอลอกกลอนอ้อนไว้..ยกให้หมด เพียงอย่าปดเสแสร้ง..แต่งเองนั่น อยากลอกกลอนลอกไป..ไม่ว่ากัน อย่าลอกคราบน้องอัลฯ .. มันจะโป๊ คุณสายลมเดือนตุลา .. อัลมิตราก็เคยทำ ชอบกลอนบทไหน ลอกส่งให้เพื่อน แต่ส่วนมาก ไม่ค่อยลอกยกชุด เพราะอัลมิตราอาจถูกใจแค่บางบทเท่านั้นค่ะ ก็แค่ให้เพื่อน หรือไม่ก็ลงในบัตรอวยพรปีใหม่ทำนองนี้ แต่ถ้าเชิงพาณิชย์หรือเชิงแสวงหาความดังให้ตนเอง .. อันนี้ก็ไม่เคยนะคะ คุณกุ้งหนามแดง .. ป๊าดธ่อ ถ้าหน้าชาบ้างก็จะดี แต่ถ้าเย็นชามันก็แล้งลมน๊า คุณเฌอมาลย์ .. อืมม นับก่อน ถ้าแบบที่คุณเฌอมาลย์เจอ ที่มีคนมาขอกลอน อัลมิตรานับแล้วสำหรับอัลมิตราเองก็มีคนมาขอไม่กี่ครั้งนะ นอกนั้นไผเป็นไผ อัลมิตราก็ยังไม่รู้เลย เห็นแต่กลอนของตัวเองเตร็ดเตร่ไปทั่ว คุณแทนคุณแทนไท .. อื้อ เป็นแบบที่เราเป็นดีกว่า แบบที่เราไม่ได้เป็น (วุ๊ย .. พรุ่งนี้เช้า อัลมิตราคงถอดความเข้าใจ ๕๕๕๕ ...) คุณเอื้องอังกูร .. ตอนเด็ก ๆ อัลมิตราก็เคยเป็นคนลอก และให้เพื่อนลอกนะ อายเหมือนกัน แต่ทำไงได้ บางวิชาเรียนไม่เก่งนี่หว่า เพิ่งจะมาเรียนเก่งตอนโต แต่ก็ได้ทำดีชดเชยกันแล้ว โดยแบ่งให้เพื่อนลอกบ้าง ถือว่า เจ๊ากัน เท่าทุน ฮา .. ส่วนนักลอกมือทอง ... เฮ้อ อย่าให้เซด เพราะว่ามีแต่ แซด อ่ะ คุณวาสุกรี .. ต้องปลื้มนะ ต้องภาคภูมิใจว่างานของเรามีดี เขาถึงยกเอาไปค่ะ คุณsomebody .. มีสิ คนแบบที่อัลมิตราเขียนเป็นกลอน เห็นเกลื่อนไปค่ะ คุณพิมญดา .. แบ่งปันความสุขให้เขา ความสุขก็จะสะท้อนกลับมาเป็นทวีคูณค่ะ คุณบพิตร .. การเขียนสามารถพัฒนาและเรียนรู้ได้ เป็นเรื่องจริงค่ะ ส่วนการลอก ก็แค่ เลียน ... แต่ไม่เกิด สภาพเรียน ค่ะ คุณยาแก้ปวด .. เมื่อความลับถูกปิด ห้องแห่งความลับจึงถูกเปิดค่ะ คุณแทนคุณแทนไท .. เห็นห่วงล่ะสิ รู้น๊า กลัวอัลมิตราโดนตึ๊บอะดิ ฮา.. ขอบคุณหลาย ๆ เด้อ ที่ส่งสิ่งที่เป็นสาระประโยชน์มาให้ ไว้อัลมิตราจะประชาสัมพันธ์ให้เพื่อนร่วมเวปได้อ่านกันนะ คุณDarkness_Hero .. "คงได้มีตบเกรียนกันสักหน่อย" โอ้ วัยรุ่นจริง ๆ ไอ้เราจะบอกว่า เกิดมาเพิ่งจะเคยพบคำนี้เนี่ย จะหาว่าเราแก่ไหมเนี่ย ฮา .. คุณลานเทวา .. โอ้ เขียนยาวเป็นเรือเกลือ ต้องใช้เวลาอ่านสามวันถึงจบนะนั่น
24 กุมภาพันธ์ 2552 23:06 น. - comment id 955416
แก้วประเสริฐ.
25 กุมภาพันธ์ 2552 07:23 น. - comment id 955439
อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณแก้วประเสริฐ .. อุเหม่ ! .. ชวนจิบไวน์ชมจันทร์เสียด้วย บรรยากาศของเดือนมืดเนี่ยนะ ฮา .. คุณแก้ว .. อัลมิตราไม่ได้อารมณ์บ่จอยอะไรหรอก สิ่งที่ควรทำ ก็ทำไปแล้ว เคยคาดหวังเหมือนกันว่า สถานการณ์จะดีขึ้น จะเกิดการขมาโทษ การให้อภัย แต่นั่นก็แค่ความคาดหวังเท่านั้น ซึ่งขณะนี้ ความคาดหวังนั้นดูเหมือนจะไม่เป็นตามนั้น เอาน่า .. เชื่อสิ อัลมิตราก็ศึกษาในหลักพุทธศาสนามาพอสมควรนะ ( ไม่เชื่อ ก็จะบีบคอให้เชื่อ) บัว ๔ เหล่า .. บัวที่อยู่ใต้โคลนตม (ไม่ได้หมายถึงบัวแล้งน้ำนะ คนละความหมายกัน) มันป่วยการแล้ว ปล..สุขภาพเป็นอย่างไรบ้าง อย่าไปออกแรงเกินกำลังอีกนะ กระดูกกระเดี้ยวจะประท้วงเอาเสียก่อน ช่วงนี้ยังจิบไวน์อยู่อีกเหรอ ดื่มน้ำผลไม้เยอะ ๆ นะ น้ำเต้าหู้ก็ได้น่ะ
25 กุมภาพันธ์ 2552 08:12 น. - comment id 955463
ไปดูลิงค์ที่คอมเมนท์ของคุณฉางน้อยที่เรื่องสั้นหรือยังครับ เพียบจริงๆครับ
25 กุมภาพันธ์ 2552 12:40 น. - comment id 955586
สิ่งหนึ่งที่ลอกไม่ได้คือ จินตนาการหากใครจะนำกลอนไปเผยแพร่ แค่ให้เครดิตคนแต่งสักนิด ก็ชื่นใจแล้วค่ะ
25 กุมภาพันธ์ 2552 15:36 น. - comment id 955713
25 กุมภาพันธ์ 2552 17:14 น. - comment id 955799
คุณกุ้งก้ามกราม .. :) เห็นแล้วล่ะ เพียบจริง ๆ คุณร้อยฝัน .. แหม๊ ใช้คำซะ ฮา ให้ทานกับเปรต คุณโคลอน .. ช่าย จินตนาการตอนเขียนลอกไม่ได้จริง ๆ คุณแก้วประเสริฐ .. ยั่ว ๆๆๆๆๆ แฮะ ฮา .. ไวน์สองขวด ขอจองไว้สักขวดนะ กลางปีนี้จะทวงค่ะ กำลังคิดวางแผนชวนไปสัมผัสกับธรรมชาติ ภูเขา ป่าไม้ น้ำตก .. สายธาร .. และความสุขที่เกิดจากการให้โอกาสเพื่อโรงเรียนในชนบท .. ว่าแต่ว่า .. ยังไหวไหมเนี่ย คงไม่ต้องจ้างเขาผูกเสลี่ยงให้นั่งน๊า ...
25 กุมภาพันธ์ 2552 22:39 น. - comment id 956026
26 กุมภาพันธ์ 2552 09:42 น. - comment id 956142
บังคับยลกลกลอนวอนไม่เลือก เพียงแต่เปลือกภายนอกลอกมาได้ ไม่ถึงเนื้อตัวกลกลอนภายใน เสียน้ำใจผู้อื่นเขาเราไม่ทำ คุณอัลมิตราคงไม่ได้หมายถึงผมนะขอรับผมปล่าวลอกกลอนของใครนขอรับเนี่ยะ
26 กุมภาพันธ์ 2552 14:49 น. - comment id 956347
เพลงดังคนจึงชอบ แอบลอบไปลอกร้อง เพลงไม่ดังใครจะมอง ใครจะร้องให้ได้ยิน
26 กุมภาพันธ์ 2552 17:21 น. - comment id 956453
คุณแก้วประเสริฐ .. อัลมิตราก็เชื่อว่าสถานที่นั้นคุณจะถูกใจแน่นอน ก็เหลือเวลาให้ฟิตร่างกาย (ส่วนไวน์ ต้องเก็บซ่อนไว้ดี ๆ ก่อนนะ ) ถ้าไง จะแจ้งข่าวให้ทราบล่วงหน้าสักเดือนค่ะ คุณวนกวี .. ลอกได้แต่เปลือก เลือกได้แต่คร่าว ๆ ความรู้สึกถึงเรื่องราว อาจบางเบาไม่ซึมซาบ ค่ะ คุณสร้อยแสงแดง .. คุณก็พูดถูกแฮะ
26 กุมภาพันธ์ 2552 19:34 น. - comment id 956498
เกม กราบสวัสดี คุณครู อัลมิตรา ครับ แอบขี้ตู่เรียกว่า คุณครู ซะแล้ว ทั้งที่ยังไม่ได้รับ เกม เป็นลูกศิษย์ ช่วยไม่ได้จริงๆครับ ก็ใจนั้นได้นับถือไปซะแร้นน แหะๆๆๆ วันนี้ เกม เอางานมาส่ง คุณครู อัลมิตรา ด้วยครับ ( ถ้อยทีถ้อยศึกษาเนอะ ) ขอวอนดาวที่พร่างพราวอยู่บนฟ้า มอบจินตนาลิขิตกานท์ผ่านอักษร ให้ล้ำเลิศโดดเด่นในกาพย์กลอน กราบขอพรให้ฝันนั้นเป็นจริง แหม อายจัง เกม ฝากให้คุณครูช่วยดูให้ด้วยครับ
27 กุมภาพันธ์ 2552 11:18 น. - comment id 956764
คุณเกม .. ถ้าเรียกคุณครู จะไม่ช่วยดูกลอนให้นะ แต่ถ้าเรียกพี่ เรียกน้า เรียกป้า ก็ยังจะพอดูดำดูดีหน่อย .. เงื่อนไขแบบนี้ ดีมั๊ย กลอนที่เขียนมา ตั้งใจจะให้เป็นกลอนแปดหรือกลอนเก้า เอาแค่นี้ก่อนละกัน ออเดิร์ฟ
28 กุมภาพันธ์ 2552 01:52 น. - comment id 957206
สวัสดีครับ พี่อัลมิตรา เกม ตั้งใจจะเขียนกลอนแปดครับ แต่คงต้องเรียนตามตรงว่า เกมนั้น ไม่มีพื้นฐานทางด้านนี้มาก่อนเลย มีอยู่แค่อย่างเดียวก็คือการได้อ่านกลอน โดยเฉพาะผลงานชิ้นเก่าๆ ของ พี่อัลมิตรา นี่แหละครับ ยกตัวอย่างเรื่อง หนึ่งจันทร์ในพันดาว ใจเจ้าจันทร์ วิมานดิน เป็นต้น ตอนนั้นที่ เกม ได้อ่าน ในใจก็คิดว่า โอโห ทำไมกลอนนี้เพราะจับใจมากเลย ก็ตั้งแต่นั้นแหละคับ เกม ก็อ่านเรื่อยมารวมทั้งของกวีท่านอื่นๆด้วยครับ พี่อัลมิตราคับ เริ่มแรกเลย เราจะเขียนกลอน เราจะต้องทำอย่างไรครับ ขอบพระคุณครับ เกือบลืมแน่ะ ครั้งต่อไป เกม ขออนุญาตเรียก พี่อิม ได้มั้ย อ่ะครับ
2 มีนาคม 2552 09:15 น. - comment id 957687
ได้เลยน้องเกม ... เรียก พี่ ... พี่ก็ต้องเป็นพี่ อะเนอะ
3 มีนาคม 2552 19:06 น. - comment id 958474
พี่ครับ ป้าครับ น้าครับจะมีครูป่าวหว่าเรา อากาสร้อนเอาสายฝนมาฝาก
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
