หน้าส่วนตัว
๏ เราแค่เขียนหนังสือสื่อความหมาย
วาดลวดลายละเลงบ้างระหว่างฝัน
เขียนเล่นเล่นปราศเน้นเค้นรางวัล
งานสร้างสรรค์บอกได้อาจไม่มี
เพราะตีบตันปัญญาไกลค่าปราชญ์
เรา ฤๅ หาญกระวีกระวาดปราชญ์วิถี
เขียนกลอนแล้วแล้วไปสิ้นไยดี
อ่านอีกทีแทบขย้อนหนอกลอนเรา
แปลกพิกลคนบ้ายังกล้าลอก
แถมปากบอกไม่รู้ดูสติเขลา
กลอนดีเด่นเป็นกระตั๊กไม่ยักเอา
กลอนน้ำเน่าท่วมหนองอ้างของตัว
เมื่อทักท้วงทวงถามติดตามกฏ
เขาประชดถ้อยหมิ่นพลิกลิ้นมั่ว
เราจึงถอยพลอยขยาดด้วยขลาดกลัว
เกรงสิ่งชั่วเข้าแทรกไม่แลกความ
จำปล่อยให้ใครใครใคร่ครวญคิด
"..ถูกหรือผิด.." แล้วแต่เราแค่ถาม
ผู้ฝึกฝนลิขิตควรจิตงาม
หรือซ่อนทรามลักลอบลอกงานใคร ๚ะ๛
อัลมิตรา 27 ก.พ. 2552 14:40 น. - ID 123654 
1903
18
0
27 กุมภาพันธ์ 2552 14:54 น. - comment id 956846
การลักลอบแอบอ้างผลงานของคนอื่น ก็เป็นสิ่งที่ผิดอยู่แล้วค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2552 14:55 น. - comment id 956847
บ้ารึเปล่าไม่รู้ แต่รอคำเฉลยอยู่ อย่าปล่อยให้คนรอกระวนกระวายจิที่ 1 เหมือนเคย...
27 กุมภาพันธ์ 2552 14:55 น. - comment id 956848
ไม่บ้าก็ใกล้เคียงครับ อนุโลมว่า หมกมุ่น แล้วกัน
27 กุมภาพันธ์ 2552 14:56 น. - comment id 956850
ขำใครหว่า
27 กุมภาพันธ์ 2552 14:59 น. - comment id 956852
555ที่อะไรเหมือนเคยนะ ยาแก้ปวด(หมอง)
27 กุมภาพันธ์ 2552 14:59 น. - comment id 956853
เอ้ย.. ใครขับชนกะเด็นออกเนี่ย ฮ่วย..คุงsomebody ทำกานได้ไงเนี่ย ปล อย่าขำมากนะ..เด่วจ๋วย..
27 กุมภาพันธ์ 2552 15:02 น. - comment id 956856
ช่วยลงกลอนสอนใครให้บ่อยด้วย จะได้ช่วยสำนึกตรึกตรองนั้น เมื่อมีเชาว์ก็ควรมีปัญญาพลัน อย่าลอกกันนั้นไม่งามควรปรามที เมื่ออยากได้ขอเราเอาไปเถิด จะดีเลิศอย่าฉกฉวยไม่สวยพี่ ไม่ได้หวงหรอกบอกคนดี ขอมาสิจะให้ด้วยใจจริง ไปพบกลอนเพื่อนๆ หลายคน ร่อยอยู่ทั่วเลยคะ แหมๆๆๆ บางคนอ้างตัวเองเขียนอีก อิอิ
27 กุมภาพันธ์ 2552 15:02 น. - comment id 956857
555 สงสารยาแก้ปวดจัง เสียแชมป์ให้ม้ามืดได้ไงเนี่ย
27 กุมภาพันธ์ 2552 15:04 น. - comment id 956860
27 กุมภาพันธ์ 2552 15:07 น. - comment id 956863
ท่านกลม
27 กุมภาพันธ์ 2552 15:07 น. - comment id 956864
มีเพื่อนแล้ว คุณกุ้งกับคุณโคลอน
27 กุมภาพันธ์ 2552 15:11 น. - comment id 956867
คนลอกผลงาน นักเรียนลอกการบ้าน.. เหมือนกัน..แต่ค่าตางกันอิอิ.. แต่ที่ครูพิมไปเจอ..ผลงานตัวเองในบล็อกบางคน. เขาก็ยังน่ารัก..ลงชื่อคนเขียน.. อืม..บนเว็บ..บ้านกลอนเป็นที่สาธารณะ คนอ่านสามารถนำไปใช้ได้.. ทำใจได้จ้า.. อย่าคิดมากน่า...เดี๋ยวไม่สวยนะ..ขอบอก..
27 กุมภาพันธ์ 2552 15:13 น. - comment id 956871
เปลี่ยนจากจ๋วยเป็นจ๋อ เอ้ยหล่อ ได้ป่าว
27 กุมภาพันธ์ 2552 15:14 น. - comment id 956873
เราถูก เราผิด เราคิด แก้ไข เราถูก เราผิด เราคิด ควรไป เราถูก เราผิด คิดหน่อย เป็นไร เราผิด ใช่ไหม จึงไป เสียที
27 กุมภาพันธ์ 2552 15:16 น. - comment id 956876
ปล.อัลมิตรา ถ้าเขียนแนวนี้ทั้งเดือนรับรอง ทีนกา ถามหาแน่นอน
27 กุมภาพันธ์ 2552 15:25 น. - comment id 956880
ปัญหาการลอกกลอนนี่ ไม่มีที่สิ้นสุดสักที ตั้งแต่เปิด ThaiPoem มาจนกระทั่งปัจจุบัน เราคงต้องปลูกฝัง ... เรื่อง"ทรัพย์สินทางปัญญา" กันมากกว่านี้ ...ฮึ่ม!!! ใครบังอาจลอกลออนของหนูอัลฯ บอกมา ... วฤกจะ(มีปัญญา)ไปว่าเขา(ไหม) ... เง้อ
27 กุมภาพันธ์ 2552 15:27 น. - comment id 956882
"ถูกหรือผิดคนลอกรู้อยู่แก่ใจ เขาทำไป จิตใจย่อมหมองมัว" แวะมาอ่านกลอนดี มีคุณค่าค่ะ.
27 กุมภาพันธ์ 2552 15:36 น. - comment id 956890
ปั๊ดโธ่อัลมิตราคุณกิตติกานต์บอกว่าคนลอกไปย่อมหมองมัว เราเห็นระรื่นหน้าชื่นตาบานตะไท ใครกันหว่าที่หมองมัว เฮ่ออออออตูละงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
27 กุมภาพันธ์ 2552 16:18 น. - comment id 956935
อินสวน..สิครับสบายใจ ไม่มีงานดีๆให้ใครลอกเลย กำลังอยากลอกกลอนของอัลมิตราอยู่พอดีครับ
27 กุมภาพันธ์ 2552 20:15 น. - comment id 957087
อยากรู้จังว่ากลอนของวาสุกรีถูกลอกบ้างป่าวครับ
27 กุมภาพันธ์ 2552 20:20 น. - comment id 957091
หยุดเถอะนะคะผู้ที่มีพฤติกรรมเช่นนั้นขอร้องเถอะงานใครเขาก็รัก มันไม่ภูมิใจเหมือนเราเขียนเองหรอกค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2552 20:58 น. - comment id 957118
เล่นเยอะแล้วคราวนี้เข้าเรื่องเข้าราวล่ะ คิดไปคิดมาหลายตลบ ก็ยังไม่เข้าใจว่า ทำไมเขาจึงคิดว่าที่เขากระทำไม่ผิดนะ หรือว่าเราโง่หว่า ถึงได้เข้าใจอะไรยากเย็นนัก สมน้ำหน้าตัวเองอยากเกิดมาโง่นิ 555
27 กุมภาพันธ์ 2552 22:42 น. - comment id 957166
คิดมากปวดหมองค่ะ ฝากฟามถึง คห.2 ด้วย กระวนกระวายให้เข็ด อิอิ
28 กุมภาพันธ์ 2552 02:34 น. - comment id 957207
อยากจะลอกเหมือนกัน แล้วเอาไปโพสในดวงใจ อิอิ
28 กุมภาพันธ์ 2552 09:50 น. - comment id 957284
แสดงว่านักลอกมือทอง..ยังไม่เลิก.. ผิดจนมะมีที่ติ..แต่จะทำไฉน นะถ้าอยู่ใกล้ๆ จะช่วยกระโดดกัดหูให้ อิอิ.. ได้แต่เนื้อไป คงกินไม่อร่อยหรอก มันขาด เครื่องแกงเน้อ.. สุขอย่าได้สร่าง
28 กุมภาพันธ์ 2552 16:12 น. - comment id 957323
คนชั่วมักรู้ว่าอะไรดีอะไรไม่ดี แต่ก็ยังทำไม่ดีต่อต่อไป
28 กุมภาพันธ์ 2552 20:42 น. - comment id 957387
คุณsomebody .. ถ้าเผื่อนักลอกมือทองคนนั้น เป็นคนที่คุณรู้จักมักคุ้น คุณจะกล้าบอกไหมคะ ว่า .. สิ่งที่กระทำอยู่มันไม่ถูกต้อง คุณยาแก้ปวด .. พกความมั่นใจมาเต็มที่เชียวนะ ว่าจะได้ที่ ๑ กลายเป็นโดนเบียดโค้งสุดท้าย คนอื่นเข้าวินมาเสียก่อน ฮา .. คุณแทนคุณแทนไท .. ๕๕๕ ใกล้เคียงก็ถือว่า เข้าข่ายแล้วล่ะ หมกมุ่น ก็แค่ครุ่นคิด หมักหมม ก็คือการปล่อยให้มันอยู่อย่างเดิม การที่คนอื่นหมักหมม อัลมิตราพลอยหมกม่นไปด้วยอ่ะ (ปล. มันออกเรท ไง ก็ไม่รู้แฮะ คำว่า หมกมุ่น ... ฮา) คุณโคลอน .. คิดบ่อย ๆ และก็ถามความคิดเห็นของคนอื่น ๆ บ้าง อย่างน้อยก็อาจพบข้อสรุปที่ดีค่ะ คุณยาแก้ปวด .. หนึ่งนาทีที่สาย มัวแต่เหล่หนุ่มเลยมาไม่ทัน นี่นา .. คุณแก้วประภัสสร .. อัลมิตราก็เจอบ่อย บางที่แทบจะขำตกเก้าอี้ เพราะมีการลงรูปผู้ประพันธ์ด้วย อ้วนมาก ดำ .. โหย ..ตรงข้ามกับอัลมิตรอ่ะ รับไม่ได้จริง ๆ ตรงที่อ้วนฉุนั่นแหละค่ะ คุณกุ้งก้ามกราม .. ทำเป็นหัวเราะ เจอกุ้งคนละพันธุ์แล้วขำไม่ออกใช่ไหมล่ะ ๕๕๕ คุณครูพิม .. ช่าย ต้องทำใจ ดีที่สุดค่ะ คุณ ก.ก.น... เฮ้ย ก.ก.ก. หล่อด้วยปูน หรือ หล่อด้วยอะไรดีอ่ะ คุณแม่มดใจร้าย .. คนที่ไปอาจไม่ผิด คนที่อยู่อาจผิด จะผิดหรือไม่ผิด ก็แค่อาจทั้งนั้นค่ะ .. แต่ที่แน่ ๆ ก็คือ ไม่อาจอยู่ร่วมกันได้ คุณโคลอน .. แต่ตีนกามาหา ไม่หวั่นอ่ะ เดี๋ยวประทินสุด ๆ กลัวแต่ตีนคนอะดิ .. ๕๕๕ เดี๋ยวที่บ้านจะเตรียมนิมนต์พระ จัดหาวัดไม่ทัน อาหมอ .. ที่เขียนมาสองชุดติดกันนี่ อัลมิตราไม่ได้ใส่ใจคนลอกงานของอัลมิตราเลยค่ะ แต่เห็นกลอนหลายชุดของสมาชิกที่นี่ กระจายหราไปยังอีกเวปค่ะ ลำพังแค่นักลอกมือทองคนนั้นคนเดียว แทบจะผูกขาดการลอกจากที่นี่ไปอื้อ ลอกแบบเอาจริงเอาจัง มีทั้งของคุณแม่มดใจร้าย คุณกุ้งก้ามกราม คุณผู้หญิงช่างฝัน คุณแมวคราว และคุณ... อีกแยะ บางท่านก็ยังไม่ทันรู้ตัว บางท่านก็รู้ตัวแล้ว บางท่านก็เคยไปโพสท์แจ้งว่าเป็นเจ้าของด้วยซ้ำไป อาหมอ .. อัลมิตราขี้บ่นไปป่ะ จัดยาแรง ๆ ให้สักสามชุดนะ เก็บตังค์กะปู่ลิง ฮา .. แต่ถ้าเข้าข่ายบ้า ก็ไม่ต้องจัดยาแล้วล่ะ .. ปล่อยไปตามเวรตามกรรม เนอะ ๔๔๔ คุณกิตติกานต์ .. เขาจะรู้จักความหมองมัวไหมน๊า .. คุณแม่มดใจร้าย .. อื้อ อัลมิตราก็เห็นอย่างนั้นนะ ตกลงคนที่หมองมัว ใครหว่า ? แต่อัลมิตราเข้าข่ายหมกมุ่นนะ ไม่ได้หมองมัว งั้นคุณแม่มดใจร้าย เอาไหม หมองมัว ฮา .. คุณอินสวน .. ได้เลย ถ้าลดน้ำหนักได้ 5 กก. ก็มาลอกนะ คุณวาสุกรี .. ลองหาจาก google จิ อาจเจอแฝดพี่แฝดน้องเพียบ ค่ะ คุณนรศิริ .. อัลมิตราก็เคยบอกแบบเดียวกับคุณนะ ที่พอดี เจ้าที่แรงอ่ะ ผีเร่ร่อนอย่างอัลมิตราเลยต้องกลับมาลงหลุม คุณกุ้งก้ามกราม .. ทำจริงจังไปได้ รู้หรอกน่า เขียนไปขำไป คุณเฌอมาลย์ .. อัลมิตราจับไต๋หมายเลข ๒ ได้แล้วล่ะ วันหน้าจะเอาคำถามมายั่วอีก คุณเกม .. ป๊าดธ่อ ติดใจล่ะ ไม่ให้คืนนะ ขอบอก คุณคอนพูทน .. นักลอกมือทอง เขาสามารถบอกใครต่อใครถึงความปลาบปลื้มในการกระทำ ใครต่อใครที่แวดล้อม ก็พากันกล่าวขวัญถึงความกล้าหาญและสปิริตที่นักลอกมือทองแสดง ตอนเด็ก ๆ อัลมิตราเคยอ่านหนังสือ เรื่อง "พ่อแม่รังแกฉัน" ทำให้ฉุกคิดขึ้นมาเปรียบเทียบทันที ถูกผิดอย่างไร .. ปัญญาชนบางท่านกลับไม่ใช้ปัญญา ทว่าใช้ความสนิทสนมส่วนตัวตัดสิน ดังนั้น คุณคอนพูทนคงเสียแรงเปล่าหากจะกระโดดไปกัดหู เนื้อไม่อร่อยจริง ๆ ด้วย ติดมันอื้อ คุณDarkness_Hero .. แสงที่หักเห ทำให้ภาพที่เห็นมันแตกต่าง คงเป็นเช่นนั้นค่ะ
28 กุมภาพันธ์ 2552 21:27 น. - comment id 957408
นี่แหละน้อออออ มันน่าภูมิใจตรงไหนกับสิ่งที่เอาของเขามา... แล้วก้อแล้วไปเนาะ ของเราดีไง เค้าถึงเอาไป เนาะคับ
28 กุมภาพันธ์ 2552 21:52 น. - comment id 957416
อิ อิ ยังดีนะที่เค้าไม่ลอกเอาไปขายแล้วไม่ยอมแบ่งตังค์ให้เรา แค่ขอเอาหน้าอย่างเดียว ไม่อยากให้คิดมากมายกะเรื่องแบบนี้ ในเนท มีอะไรแปลกๆที่ไม่เกิดในโลกแห่งความจริงเสมอๆ คิดในอีกแง่นึงนะ คงมีไม่กี่คนร๊อก ที่โดนลอกกลอนไปแปะ ก็ของเราเขียนดีนี่นา 55 คิดซะว่าเค้าช่วยเผยแพร่งานของเราก็แล้วกัน ถึงไม่ใส่ชื่อเรา คนอ่านไม่รู้ เรากะเค้าก็รู้กัน 2 2 คนละน่า บางส่วนคงทำด้วยความไม่รู้ว่าควรให้เครดิตคนแต่งด้วย อภัยเถอะนะ พวกที่หน้าด้านลอกไปใส่ชื่อตัวเองเป็นคนแต่งดิ แย่หน่อย มองอีกมุม ก็น่าสงสารนะ อยากมีกลอนดีๆ แต่แต่งเองไม่ได้นี่ ขอก็อปไปใช้หน่อยละกัน ท่องไว้ อภัย อภัย อภัย อย่าให้เรื่อง ขี้ปะติ๋วแบบนี้มารบกวนใจเราให้ให้ไม่ผ่องแผ้วเลย สบายดีนะ คิดถึงมากมาย
28 กุมภาพันธ์ 2552 21:59 น. - comment id 957419
ลืมไป ตอบแบบไม่คิดเลยนะ ถ้าถามว่าถูกหรือผิด มันผิดดแหงมๆอยู่แล้วหละ ถ้าไปเจอหน้าไปนที่เราแปะข้อความได้นะ ลองทำlink ไปแปะดูดิ ว่ามีกลอนใหม่อีกแล้ว ตามไปอ่านหรือคัดลอกมาเผยแพร่เป็ฯรรมทานได้ อิ อิ
28 กุมภาพันธ์ 2552 22:16 น. - comment id 957425
คุณแขม่วแมน .. :) ใช่ค่ะ ไม่น่าภาคภูมิใจเลยสักนิด ป๊ะป๋า .. :) กะแล้วเชียว ต้องบอกให้ อภัย และ ก็ อภัย
1 มีนาคม 2552 21:46 น. - comment id 957587
ผิด ผิด ผิด มหาศาล ผิด ผิด ผิด โดยสันดานอันมักง่าย ผิดที่ลอกของเขาหน้าไมอ่าย ผิด ผิด ผิด ผิดจนตาย ใครลอกงาน
1 มีนาคม 2552 22:20 น. - comment id 957600
คุณลานเทวา .. ที่นั่น อัลมิตราเห็นเอนทรี่หนึ่งเขียนได้น่าสนใจทีเดียว เกี่ยวกับวิธีการเขียน blog ให้เป็นที่น่าสนใจ ซึ่งเขาเขียนไว้หลายข้อ ข้อที่ถูกใจอัลมิตรานัก เป็นข้อที่ 2. ค่ะ ซึ่งหากทุกคนคิด ก็จะรู้ว่า ในสิ่งที่เป็นการลอก เป็นสิ่งที่ไม่ดีเอาเสียเลย ควรละอาย แต่อย่าอายที่จะกล่าวคำขอโทษ .. เนอะ
2 มีนาคม 2552 11:30 น. - comment id 957722
เพิ่งเข้ามาคับ ให้กำลังใจล่ะกัน สู้ ๆๆ คับ...
2 มีนาคม 2552 12:37 น. - comment id 957766
คุณน้ำทะเล .. ยินดีต้อนรับค่ะ ที่จริง อัลมิตราก็เข้าไปอ่านในพื้นที่ส่วนตัวของคุณบ่อย ไปแบบเงียบ ๆ ไม่ได้ทิ้งร่องรอยอะไรไว้ให้ตามรอยได้ แต่หนนี้ คงจะต้องเผยล่ะค่ะ ว่าชอบเอนทรี่ชุดนี้มาก http://www.oknation.net/blog/soda/2009/03/01/entry-1 โดยเฉพาะข้อที่ 2 . เนื้อหา หลากหลายอาชีพของบล็อกเกอร์ นำเสนอเรื่องราว เนื้อหา ผ่าน blog ได้อย่างสวยหรู เยี่ยม ปลายไม้ เนื้อหาที่ดี ควรมีความ ถูกต้อง หากเป็นข้อมูลที่นำมาจากที่อื่นใด ก็ควรให้เครดิต หรือ บอกแหล่งที่มาของข้อมูลเหล่านั้น อย่าอาย ที่จะบอกว่า ข้อมูลนี้ได้จากเว็บ _______ ,, ประโยคนี้ได้จากหนังสือที่ชื่อว่า __________ หากไม่มั่นใจ อันนี้ไม่ทราบเหมือนกันนะครับว่าแหล่งที่มาจากที่ไหน ใครทราบช่วยบอกหน่อยครับ ฯลฯ มัน ไม่เสียหาย หรอกครับ เรามิได้เป็นผู้รู้ในทุกเรื่อง ทุกอย่าง บนโลกใบนี้.....แต่การที่มี คนจับได้ ว่าเราลอกข้อความมาแล้วไม่ขอบคุณแหล่งที่มา นี่ซิ น่าอาย มากกว่า จริงไหม???? หลายคนที่เขียนเอนทรี่แล้ว มีความรู้สึกว่า โดนขโมยเนื้อหา ละเมิดลิขสิทธิ์ ...เนื้อหานี้เราเป็นคนคิดคนเขียน แต่ทำไมมีคนเอาไปลง ณ blog ของเขาแล้วบอกว่าเขาเขียนเอง คิดเอง... เรื่องนี้ถือเป็น เรื่องใหญ่ เลยนะครับ มีบล็อกเกอร์หลายท่านที่ขอ ยอมแพ้ ขนาดไปแจ้งคนที่นำเนื้อหาของเจ้าของตัวจริง ก็ยังละเลยไม่สนใจ ง่าย ๆๆ คือ ไม่ละอายว่างั้นเหอะ เท็จจริงเป็นอย่างไร รู้อยู่แก่ใจ หากละอาย คำว่า ขอโทษ ก็สมควรที่ต้องเอ่ย ต้องกล่าว
6 มีนาคม 2552 11:19 น. - comment id 959419
มาทำความเข้าใจกันก่อนจะ เขียนอะไรดีกว่าครับ
คู่มือนักเขียน
บทนิยาม
นักเขียนหมายถึง ผู้แต่งหรือผู้ประพันธ์งานเขียนประเภทต่างๆ ทั้งร้อยแก้วและร้อยกรอง เช่น นวนิยาย เรื่องสั้น สารคดี ตำรา บทความ ความเรียง กวีนิพนธ์ ฯลฯ
สิ่งที่ได้รับความคุ้มครอง
สิ่งที่จะได้รับความคุ้มครองคืองานที่นักเขียนได้สร้างสรรค์ขึ้น ส่วนชื่อเรื่อง แนวความคิด
ข้อมูล สถิติ ข้อเท็จจริง ข่าว หรือบทบัญญัติของกฎหมายเป็นสิ่งที่ไม่มีลิขสิทธิ์
การคุ้มครองงานลิขสิทธิ์
นักเขียนจะได้รับความคุ้มครองโดยอัตโนมัติตามกฎหมายลิขสิทธิ์ทันทีที่สร้างสรรค์ผลงานโดยไม่ต้องจดทะเบียน หรือไปจดแจ้งต่อหน่วยงานใด
แม้นักเขียนจะได้รับการคุ้มครองสิทธิในผลงานของตนเองโดยทันที แต่นักเขียนสามารถนำผลงาน (หนังสือหรือแผ่นซีดี) มาแจ้งข้อมูลลิขสิทธิ์ที่กรมทรัพย์สินทางปัญญาโดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆ ทั้งสิ้น และกรมทรัพย์สินทางปัญญาจะออกหนังสือรับรองการแจ้งข้อมูลลิขสิทธิ์ ซึ่งสามารถใช้เป็นหลักฐานเบื้องต้นในการแสดงความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ได้ ขณะเดียวกันยังสามารถใช้เป็นหลักประกันการกู้ยืมเงินจากธนาคารที่เข้าร่วมโครงการ ตามนโยบายแปลงทรัพย์สินทางปัญญาเป็นทุนได้ด้วย
นอกจากนี้ นักเขียนยังอาจแสดงความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในผลงานของตนโดยแสดงข้อความ เช่น สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 โดย ....... หรือ แสดงสัญลักษณ์ ©
สิทธิของนักเขียน
นักเขียนจะมีสิทธิแต่เพียงผู้เดียวในงานเขียนของตนที่จะทำการใดๆ ดังต่อไปนี้
1. ทำซ้ำ เช่น การทำสำเนา การดาวน์โหลดลงเครื่องคอมพิวเตอร์ หรือจัดพิมพ์งาน
เป็นรูปเล่ม เป็นต้น
2. ดัดแปลง เช่น การนำงานวรรณกรรมไปแปลเป็นภาษาต่างประเทศ หรือนำไปจัดทำเป็น
บทละครโทรทัศน์ หรือบทภาพยนตร์ เป็นต้น
3. เผยแพร่ต่อสาธารณชน เช่น การนำผลงานเผยแพร่ลงในเว็บไซต์ต่างๆ และการจำหน่าย จ่าย แจกงานเขียน เป็นต้น
4. อนุญาตให้ผู้อื่นใช้สิทธิ ได้แก่ อนุญาตให้สำนักพิมพ์นำไปจัดพิมพ์ จัดจำหน่าย อนุญาตให้ดัดแปลงหรืออนุญาตให้นำไปดาวน์โหลด และเผยแพร่ลงในเว็บไซต์ต่างๆ
5. ให้ประโยชน์อันเกิดจากลิขสิทธิ์แก่ผู้อื่น ได้แก่ การโอนผลตอบแทนที่ได้จากค่าลิขสิทธิ์ให้แก่
บุคคลอื่น
การแสดงข้อมูลเกี่ยวกับลิขสิทธิ์
นักเขียนควรระบุข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับงานที่ตนได้สร้างสรรค์ขึ้น เช่น ชื่อผลงาน ชื่อผู้สร้างสรรค์ชื่อเจ้าของลิขสิทธิ์ ชื่อสำนักพิมพ์ ปีที่สร้างสรรค์ ปีที่พิมพ์/โฆษณา ปริมาณที่อนุญาตให้ใช้งานได้ โดยไม่ต้องขอความยินยอม เพื่อให้ผู้อื่นรับรู้ข้อมูลเกี่ยวกับลิขสิทธิ์และเพื่อประโยชน์แก่ผู้ที่ประสงค์
จะใช้งาน ในการติดต่อขออนุญาตใช้สิทธิในงานนั้น
อายุการคุ้มครองลิขสิทธิ์
ลิขสิทธิ์งานเขียนจะมีตลอดอายุของนักเขียนผู้นั้นนับแต่สร้างสรรค์ผลงาน และต่อไปอีก 50 ปี นับแต่นักเขียนผู้นั้นเสียชีวิต
การกระทำอย่างไรคือการละเมิดลิขสิทธิ์
การละเมิดลิขสิทธิ์มีได้หลายรูปแบบ เช่น
- นำผลงานของนักเขียนไปรวมเล่ม(อาทิ นำงานของนักเขียนหลายคนมารวมเล่ม) โดยไม่ได้รับอนุญาต
- นำผลงานไปเผยแพร่ทางอินเตอร์เน็ตโดยไม่ได้รับอนุญาต
- นำผลงานไปจัดพิมพ์เป็นรูปเล่มโดยไม่ได้รับอนุญาต
- นำผลงานไปดัดแปลง (อาทิ ใช้เนื้อเรื่องเดิม ใส่ชื่อเรื่องใหม่) โดยไม่ได้รับอนุญาต
ฯลฯ
เมื่อถูกละเมิดลิขสิทธิ์นักเขียนควรทำอย่างไร
เมื่อนักเขียนถูกละเมิดลิขสิทธิ์จะต้องดำเนินการดังนี้
1. ในเบื้องต้นนักเขียนจะต้องตรวจสอบผลงานของตนเองกับงานที่ละเมิดลิขสิทธิ์ว่า
มีการทำซ้ำกันหรือไม่ อย่างไร โดยตรวจสอบอย่างรอบคอบและระมัดระวัง เนื่องจากปัจจุบันมี
งานเขียนที่มีลักษณะใกล้เคียงกันเป็นจำนวนมาก
2. เมื่อพบว่ามีการทำซ้ำ จนมั่นใจว่าถูกละเมิดลิขสิทธิ์แล้ว หากงานที่ถูกละเมิดนั้นเป็นหนังสือ ให้แจ้งไปยังสำนักพิมพ์ที่จัดพิมพ์เพื่อให้ดำเนินการตรวจสอบ และต้องแจ้งแก่ผู้กระทำละเมิดในทันที
3. เจรจากับสำนักพิมพ์และผู้กระทำละเมิดว่าจะชดใช้ค่าเสียหายอย่างไร
4. หากไม่สามารถเจรจาตกลงกันได้ อาจทำหนังสือถึงกรมทรัพย์สินทางปัญญาขอให้
กรมทรัพย์สินทางปัญญาไกล่เกลี่ยข้อพิพาทดังกล่าว (ไม่มีค่าใช้จ่าย)
หากการดำเนินการตามข้อ 3 และข้อ 4 ไม่บรรลุผล อาจเลือกดำเนินการอย่างใดอย่างหนึ่งได้ ดังนี้
1) คู่กรณีอาจนำข้อพิพาทเข้าสู่กระบวนการของอนุญาโตตุลาการ กรมทรัพย์สินทางปัญญา
เพื่อตัดสินชี้ขาด คำตัดสินของอนุญาโตตุลาการถือเป็นที่สุด ไม่สามารถดำเนินคดีในชั้นศาลได้อีก (เว้นแต่เป็นคำชี้ขาดที่ขัดต่อกฎหมาย)
2) นักเขียนอาจฟ้องร้องให้ดำเนินคดีต่อศาล ซึ่งทำได้ 2 กรณี คือ
2.1 การฟ้องร้องดำเนินคดีอาญา นักเขียนสามารถฟ้องร้องผู้ละเมิดลิขสิทธิ์เป็นคดีอาญาได้ หรืออาจใช้สิทธิในทางอาญาโดยการแจ้งความร้องทุกข์ต่อเจ้าพนักงานตำรวจ โดยเจ้าหน้าที่ตำรวจจะเป็นผู้ดำเนินการสอบสวน สรุปสำนวนคดี และเสนอพนักงานอัยการเพื่อฟ้องร้องดำเนินคดีแก่
ผู้ละเมิดลิขสิทธิ์ต่อไป
2.2 นักเขียนฟ้องคดีแพ่งเพื่อเรียกร้องค่าเสียหายเพิ่มเติมจากการละเมิดลิขสิทธิ์นั้นๆได้อีก ในกรณีที่ค่าเสียหายในคดีอาญาไม่คุ้มกับความเสียหายที่เกิดขึ้น
อย่างไรก็ดี หากนักเขียนไม่ประสงค์จะฟ้องร้องดำเนินคดีอาญาแก่ผู้กระทำละเมิด
นักเขียนอาจฟ้องร้องเรียกค่าเสียหายในคดีแพ่งเพียงอย่างเดียวก็ได้
อายุความในการดำเนินคดีละเมิดลิขสิทธิ์
เมื่อถูกละเมิดลิขสิทธิ์ นักเขียนจะต้องฟ้องร้องดำเนินคดีภายใน 3 ปี นับแต่วันที่รู้ว่ามีการละเมิดและรู้ตัวผู้กระทำการละเมิด แต่ต้องไม่เกิน 10 ปี นับแต่วันที่มีการละเมิดลิขสิทธิ์ กรณีที่นักเขียนต้องแจ้งความร้องทุกข์เพื่อดำเนินคดีผู้ละเมิดลิขสิทธิ์ นักเขียนจะต้องแจ้งความร้องทุกข์ภายใน 3 เดือนนับแต่รู้ว่ามีการละเมิดและรู้ตัวผู้กระทำละเมิด
เขียนหนังสืออย่างไรไม่ให้ละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้อื่น
การสร้างสรรค์งานลิขสิทธิ์
การสร้างสรรค์ผลงานลิขสิทธิ์ ผู้สร้างสรรค์จะต้องสร้างสรรค์ด้วยตนเองคือไม่คัดลอกงานของผู้อื่น กรณีของงานเขียนก็เช่นกัน นักเขียนจะต้องเขียนงานจากความคิดสร้างสรรค์ของตนเอง โดยไม่ลอกเลียน ตัดต่อ หรือดัดแปลงงานเขียนของบุคคลอื่น
การคัดลอกหรืออ้างอิงผลงานของผู้อื่น
กรณีการคัดลอกหรืออ้างอิงงานเขียนของผู้อื่นบางตอนซึ่งทำได้ตามสมควร แต่ต้องระบุที่มาและชื่อเจ้าของลิขสิทธิ์ผลงานที่คัดลอกให้ชัดเจน เพื่อให้รับรู้ความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในงาน
ดังกล่าว โดยการคัดลอกหรืออ้างอิงจะทำได้ในขอบเขตที่กฎหมายกำหนดเท่านั้น คือจะต้องไม่ขัดต่อการแสวงหาประโยชน์ตามปกติของเจ้าของลิขสิทธิ์ และไม่กระทบกระเทือนสิทธิของเจ้าของลิขสิทธิ์
เกินสมควร (กรณีดังกล่าวศาลเท่านั้นจะเป็นผู้ตัดสิน) หากไม่แน่ใจว่าการคัดลอก อ้างอิงดังกล่าวอยู่ในขอบเขตของกฎหมายหรือไม่ ก็ควรขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน เพื่อป้องกันข้อพิพาทที่จะเกิดขึ้นในอนาคต
เมื่อถูกกล่าวหาว่าละเมิดลิขสิทธิ์จะต้องทำอย่างไร
เมื่อมีผู้กล่าวหาว่างานเขียนของท่านละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้อื่น นักเขียนจะต้องปฏิบัติดังนี้ คือ
1. รวบรวมผลงานต้นฉบับที่เขียนไว้ในแต่ละครั้ง เพื่อใช้เป็นหลักฐานแสดงว่าได้เขียนผลงานด้วยตนเองไม่ได้ลอกเลียน ตัดต่อ คัดลอก หรือดัดแปลงงานของผู้อื่น
2. รวบรวมเอกสารหลักฐานการตีพิมพ์ครั้งแรกของหนังสือเล่มที่ถูกกล่าวหาว่าละเมิดลิขสิทธิ์
3. จัดเตรียมและตรวจสอบสัญญาการอนุญาตให้ใช้งานลิขสิทธิ์ (ถ้ามี) ว่าขอบเขตของสัญญาที่ตกลงกันไว้มีแค่ไหน อย่างไร
4. จัดหาพยานบุคคลที่อ้างอิงได้ว่าผู้เขียนเป็นผู้สร้างสรรค์ผลงานนั้นจริง
5. ตรวจสอบและเปรียบเทียบงานเขียนของท่านว่าละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้กล่าวหาหรือไม่
6. คู่กรณีอาจนำข้อพิพาทเข้าสู่กระบวนการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท โดยทำหนังสือถึงกรมทรัพย์สินทางปัญญา
7. กรณีที่ไกล่เกลี่ยไม่สำเร็จ คู่กรณีอาจนำข้อพิพาทเข้าสู่อนุญาโตตุลาการเพื่อตัดสินชี้ขาด
นักเขียนที่มีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องลิขสิทธิ์ สามารถขอคำแนะนำหรือปรึกษาได้ที่ สำนักลิขสิทธิ์กรมทรัพย์สินทางปัญญา
แวะนำสาระความรู้มาสวัสดีเจ้าของบ้านครับ ไหนๆก้ไหนๆแล้ว ทำหน้าที่ซะหน่อย
แปะสักเดือนก็ได้ หากินง่ยๆแบบนี้หละ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
