มองดูเถิดรูปถ่ายของชายเฒ่า ดวงตาเขาแห้งผากและยากไร้ ยังคอยคนสำคัญที่บันได ลูกผู้ไม่เคยแม้จดหมายมา หากเธอพ่ายคล้ายกับชีพดับวูบ โปรดมองรูปเขาบ้างที่ข้างฝา ทุกริ้วเอ็นเส้นรอยที่โรยรา นั้นเคยกล้าฝ่าข้ามทุกความท้อ หรือเห็นเป็นหัวเก่าไม่เอาไหน เธอจึงไม่เชื่อถือสองมือพ่อ กับหลังแกร่งที่โก่งจนโค้งงอ กับรอยต่อความต่างระหว่างวัย คำว่าขอไม่เคยแม้เอ่ยปาก เธอต่างหากกี่ขอเขาก็ให้ แต่วันนี้เขาอยากขอจากใจ ขอให้ลูกปลอดภัยและได้ดี เธออาจลืมไออุ่นจากอ้อมอก คราสะทกหนาวสั่นจนขวัญหนี พวกริ้นไรใจดำมาย่ำยี พ่อจะตีให้ตายด้วยไม้เรียว นกเอ๋ยนกขมิ้นบินเลยหลง พอค่ำลงป่าเขาคงเปล่าเปลี่ยว หากลูกนกวกวนอยู่ตนเดียว โปรดจงเลี้ยวมาหลับลงกับรัง หรือเพลงเห่เหว่ว้าแก้วตาเอ๋ย จะช้าเชยเสียจนสิ้นมนต์ขลัง เหมือนมือพ่อกำยำมีกำลัง กลับผุพังเหี่ยวห่อทุกข้อเอ็น พ่อใช่คนสำคัญเหมือนวันเก่า แค่ตาเฒ่าตามัวและตัวเหม็น จะสำคัญหรือไม่ใช่ประเด็น เพราะลูกเป็นคนสำคัญในวันนี้ หากเห็นเขาโสมมน่าสมเพช เพียงเงินเศษยื่นหยิบอย่างริบหรี่ เพียวข้าวเย็นเหม็นอับสักทัพพี เขาคงดีใจดั่งลูกยังรัก.. ๒ เมษายน ๒๕๕๒
ฤทธิ์ ศรีดวง 3 เม.ย. 2552 22:34 น. - ID 124773 
1594
10
0
3 เมษายน 2552 23:06 น. - comment id 970207
อ่านแล้วน้ำตาซึม คิดถึงพ่อจังเลยค่ะ ขอบคุณที่แต่งกลอนดีๆ เตือนใจให้ระลึกถึงคุณพ่อ ค่ะ
3 เมษายน 2552 23:43 น. - comment id 970213
ม่ะเคยมีพ่อให้คิดถึง แล้วพ่อก็คงไม่คิดถึงเรา เฮ้อ.... ได้ที่2 อ่ะ
4 เมษายน 2552 06:28 น. - comment id 970249
พ่อไม่เคยขอสิ่งใดจากลูก คำเดียวที่พ่อพูดและถามลูกเสมอๆคือคำว่า"ลูกสบายดีมั้ย" ให้เถอะค่ะ จงให้ หากใครยังมีพ่ออยู่
4 เมษายน 2552 06:34 น. - comment id 970252
"เพียวข้าวเย็นเหม็นอับสักทัพพี" อ่านประโยคนี้ หนาวเข้าไปใน หัวใจเลยครับ คุณฤทธิ์ แต่งกลอนแนวนี้ ได้ยอดเยี่ยมจริงๆ ขอบคุณสำหรับกลอนดีๆ ที่สะท้อนความรู้สึก ของผู้เป็นพ่อ ขอบคุณมากครับ
4 เมษายน 2552 08:24 น. - comment id 970279
อ่านแล้วเศร้าจริงๆ ครับ..เข้าถึงอารมณ์จริง ๆ
4 เมษายน 2552 08:50 น. - comment id 970287
ถึงจะแค่ขัดตาทัพ แต่ก็ซึ้งไม่ขัดเขิน สวัสดีตอนเช้าค่ะ
4 เมษายน 2552 12:51 น. - comment id 970323
อ่านแล้ว สะเทือนอารมณ์ สะเทือนใจจังเลยค่ะ อยากให้ลูกๆทุกคน ดูแลพ่อแม่ ดูแลตอนที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ ก่อนที่จะสายเกินไป
4 เมษายน 2552 19:14 น. - comment id 970454
พ่อของผมจากไปนานแล้ว เหลือแต่แม่..นี่ก็เพิ่งหายเหนื่อยครับ เย็นนี้ไปปีนต้นมะขาม...จับกิ่งเขย่า ฝักร่วงกราวเลยครับ.. แม่เป็นคนเก็บอยู่ด้านล่างครับ ดีนะครับที่กิ่งมะขามมันเหนียว..รับน้ำหนัก ได้ครับ.....ก็อยากชวนเพื่อนๆกลับบ้านไงครับ
4 เมษายน 2552 20:10 น. - comment id 970464
กลอนของคุณฤทธิ์เข้มข้นมากๆเลยค่ะ ได้ใจความ ไพเราะ ซึ้ง กินใจ มากๆค่ะ ขอบคุรมากๆเลยนะคะสำหรับกลอนไพเราะแบบนี้ นะคะ จะติดตามผลงานนะคะ อิอิ
^o^ ปล.อยากแต่งได้เก่งๆแบบนี้บ้างจัง หุหุ
4 เมษายน 2552 23:09 น. - comment id 970489
5 เมษายน 2552 01:19 น. - comment id 970532
หัวอกพ่อ ก็คงไม่ต่างจากหัวอกแม่เท่าไหร่ ไม่ว่าลูกจะเป็นอย่างไร ใจก็คงรักมั่นไม่เปลี่ยนแปลง...
5 เมษายน 2552 20:33 น. - comment id 970695
ไม่มีใครรัก...และหวังดี..เท่ากับพ่อ..และแม่ของเรา... ..รักท่านทั้งสองให้มากๆ..ก่อนที่จะไม่มีท่าน..ให้เรารัก....นะคะ ..อ่านแล้ว..น้ำตาซึมค่ะ..ประทับใจมาก..มาชื่นชมด้วยใจจริงค่ะ...
6 เมษายน 2552 10:25 น. - comment id 970807
สำคัญทั้งสองคนค่ะ :)
6 เมษายน 2552 12:00 น. - comment id 970908
7 เมษายน 2552 21:01 น. - comment id 971562
12 เมษายน 2552 14:39 น. - comment id 972956
๑.เสราดารัล ขอให้รักพ่อมากๆ เท่ากับที่ท่านรักเราก็พอแล้ว ขอให้มีความสุขครับ๒.ปิง งั้นรักแม่มากๆก็แล้วกัน ขอให้มีความสุขมากๆครับ
๖.พิมพ์แก้ว สวัสดีตอนบ่ายครับ ขอให้มีความสุขครับ
16 เมษายน 2552 16:20 น. - comment id 973771
ไม่ค่อยได้แวะครับ......แอบมาตามผลงาน ยังเข้มข้น ดั่งเดิม
18 เมษายน 2552 17:56 น. - comment id 974328
18 เมษายน 2552 18:55 น. - comment id 974334
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
