มองไปบนฟ้า หยาดน้ำร่วงพราวดุจน้ำตา ใจของเราชาดุจไหม้ไฟ ที่สุดแล้ว ก็มิมีใครอื่นนอกจากเราใช่หรือไม่ หลุมกว้างในหัวใจ ใครก็มิอาจเติมเต็ม ที่สุดแล้วในโลกใบนี้ ก็มีเพียงตัวเราใช่หรือไม่ อยู่ท่ามกลางหัวใจ ที่ใครก็มิอาจกล้ำกราย หทัยเอ๋ย.. ช่างเปล่าเปลี่ยวเดียวดาย.. ในโลกที่กว้างใหญ่เช่นนี้ มิมีใครเลยสักคนเดียว ความฝันไม่จริงหรอกหนา ใครก็มิอาจถมใจ ไม่มีใครจริงๆนอกจากตัวเราเอง ในโลกที่กว้างใหญ่เช่นนี้ มีเพียงเราคนเดียว ที่อาจถมใจตนเอง.. ที่จะทำให้ได้เห็นโลกกว้างใหญ่ ยิ้มได้ไม่ว่าผ่านเรื่องใด รักได้โดยไม่ต้องทำร้ายใคร มิต้องทำร้ายตัวเอง หัวใจเอ๋ย.. แม้จะโดดเดี่ยวยิ่งนัก แต่เราก็จะเดินไป จะต้องเดินต่อไป บนทาง บนชีวิตนี้ เดินเพื่อตัวเองจะได้เห็นอาทิตย์ขึ้นที่ริมขอบฟ้า ได้จูงมือใครคนหนึ่ง ด้วยหัวใจที่ให้คนอื่นได้ทั้งใจ ..ไม่มีหลุมกว้างใหญ่ไร้ก้นบึ้งนั้นอีกต่อไป..
rachan 5 ก.ค. 2552 02:06 น. - ID 127378 
864
0
0
5 กรกฎาคม 2552 12:10 น. - comment id 1010146
ถูกต้องที่สุดเลยค่ะไม่มีใครช่วยเราได้ดีเท่าตัวเราหรอกค่ะ
6 กรกฎาคม 2552 21:18 น. - comment id 1010788
บนเส้นทางที่เงียบเหงาเรายังมองเห็น ในโลกกว้างใหญ่เรายังมีที่เดิน เรายังยิ้มได้ถึงจะไม่มีใครอย่างน้อยเราก็มีชีวิตและจิตใจเป็นของตัวเอง ความเดียวดายแค่ความรู้สึกเหมือนลมพัดผ่านยอดเขา ฟ้ายังเป็นสีฟ้า และดวงอาทิตย์ยยังมารอเราทุกวันอย่ากลัวไปเลยโลกนี้ทั้งใบไม่เดียวดายเพียงแค่พอใจที่จะเดินต่อไปไม่หยุดกลไกของตัวเอง แล้วจะเอาหัวใจทั้งดวงไปให้คนอื่นทำไม แปลกนิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
