8 มีนาคม 2556 12:45 น.
rachan
เราจะผ่านเรื่องร้ายไปด้วยกัน
แม้ในยามที่มองไม่เห็นสิ่งใด
เราก็จะผ่านไปด้วยกัน
ใต้แผ่นฟ้าที่มืดมิด
ไร้ดวงดาว มองไม่เห็นแม้มือตัวเอง
แต่แค่จับมือก็รู้สึกได้ว่ายังมีเธอ
เราจะผ่านเรื่องร้ายไปด้วยกัน
คำสัญญาที่ให้ไว้
จนกว่าวันที่ฟ้าจะสาง
วันที่หันหน้าไปแล้วมองเห็นใบหน้าของเธอ
เราจะเดินไปด้วยกัน
เราจะผ่านเรื่องร้ายไปด้วยกัน
จนกว่าฟ้าจะสาง เงามืดกลายเป็นเพียวความทรงจำ
เราจะจับมือกัน เดินไป
เป็นกำลังใจให้แก่กัน
เรายังมีเธอ
ยังมีกันและกัน
จะผ่านเรื่องร้ายไปด้วยกัน
๘ มีนาคม ๒๕๕๖ ๑๓ นาฬิกา ๖ นาที
22 พฤศจิกายน 2555 12:41 น.
rachan
30/1/55 22:35
Maybe I have to let it go
The love that is more than needed
For the person who is dearest to me in this world
(..though I cannot fulfill her expectation..)
To let go of this anger
Though bonded with relation
Each of us has our own life
Life that is unique only to that person
Even through the bond it can't be share
We live with a different piece of brain
We live in a different body
Though hearts can be shared, it's separated
We do not live sharing one heart
We do not live sharing one life
It's independent
That's why if that is the way of living she chose
It's her life
It's nothing for me to bear
It's nothing for me to cast my anger on
It's her life
The life belongs only to her
And no one else
26 พฤศจิกายน 2553 17:29 น.
rachan
I want to be with you
In this vast world
I want to be with you
Wake up with you
See the world through your eyes
Hear the songs you sing
When we two childishly chant the words from our hearts
I want to be with you
I want to be with you
Live everyday with you
Embraced in your bright world
Youre my wings
Youre my warmth
Youre the eyes who can see through all the bad things
Without you Ill lost
Without you Ill never be able to get on my way
Without you Ill never see light
Without you Ill never touch real happiness
Cause youre here
Cause youre with me
I know how to live on
I know how to smile to the people around me
Cause youre here
I can go on
Cause youre here
I know how to love myself
Cause youre here
My lightning
My fire, my passion
I know what is love
I know what is to be myself
I know how to see the worlds beautiful sides
Cause youre here
My heart
Ive touched arts
21 พฤศจิกายน 2553 10:37 น.
rachan
This world Im in
This scenery I see
O, a world of twilight
These songs I hear
This voice I sing
These words I weave
O, the other side of dawn
The place where sun goes away
The beginning of dark
--------------
หายไปนานเลย ขอโทษนะคะ ช่วงนี้เขียนลงสมุดอย่างเดียว เลยไม่ค่อยได้เอามาให้อ่านกันเหมือนแต่ก่อน
18 กันยายน 2553 14:09 น.
rachan
อยู่ ณ ที่นี้
ไม่อาจเขียนสิ่งใด
ถ้อยคำกลายเป็นความว่างเปล่า
เสียงในใจเหลือเพียงความเงียบงัน
ดังตกอยู่ใน
หุบเหวที่อนาคตเป็นเพียงความทรงจำ
เราไม่อาจเขียนสิ่งใด
ดังสูญกำลังที่เคยมีเสมอมา
เราไม่อาจเขียนสิ่งใด
เหนือกว่าผิดหวังในตัวเอง คือผิดต่อทุกคนที่เคยผ่านมา
ทว่าแม้ร่ำร้องก็ไร้ค่า
เพราะปัญหาทั้งปวงนั้นเกิดจากใจเราเอง
เรายังหวังจะได้เห็นตะวัน
และรุ่งสางอันเป็นนิรันดร์ที่ขอบฟ้า
ทางนั้นยาวจนไม่อาจเห็นได้ด้วยตา
แต่อย่างไร ก็จะเดินต่อไป
หน้าส่วนตัว
2906
