ความคิดถึงหนึ่งใครได้โลดแล่น ถูกอัดแน่นแนบทรวงด้วยห่วงหา วิมลักหนักไว้ในวิญญา ปรารถนานั้นเพียงเพราะห่วงใย หลับตานิ่งอิงแอบแนบคิดถึง สู่คะนึงซึ่งฝันวันฟ้าใส รัก ห่วงใยให้เธอที่ห่างไกล ด้วยดวงใจใสซื่อสื่อเรื่องราว เหนื่อยมากไหมในวันอันท้อแท้ อย่ายอมแพ้แม้วันอันเหน็บหนาว กำลังใจได้ส่งตรงทุกคราว รักยืนยาวยื่นให้ด้วยไมตรี ด้วยห่วงหาอาทรตอนห่างไกล จงปลอดภัยไร้ทุกข์ให้สุขี ขอเป็นเพื่อนเยือนใจในราตรี กล่อมคนดีด้วยเพลงบรรเลงพิณ จึงบรรเลงเพลงพิณให้ยินถึง อีกฟากหนึ่งซึ่งใจให้ถวิล กรีดนิ้วน้อยคอยมอบปลอบยุพิน ดั่งสายน้ำนำรินสู่ถิ่นเธอ เสียงกังวานสานฝันอันสดใส สู่ห้องใจให้เธอเสมอเสมอ รักแนบไว้ในเสียงเคียงเจอะเจอ นำเสนอเพื่อวันหวังภิรมย์ คลื่นเสียงพิณผินสู่ประตูรัก พร้อมจะผลักเพื่อเชื่อมเลื่อมสุขสม กล่อมทั้งสองครองใจให้ชิดชม พลิ้วแผ่วลมห่มไว้ในวิมาน หลับตาลึกนึกไปใจส่งถึง ฟากฟ้าหนึ่งซึ่งเสียงเคียงแว่วหวาน สู่นิทราคราเหนื่อยเมื่อยจากงาน ขอนงคราญหลับลงตรงเสียงพิณ ๐ แสงเพชร ๒๙ ตุลาคม ๒๕๕๒
แสงเพชร 29 ต.ค. 2552 21:21 น. - ID 130205 
1768
9
0
30 ตุลาคม 2552 11:23 น. - comment id 1057930
"ความคิดถึงเป็นส่วนหนึ่งของความรัก" ห้วงแห่งรักอาลัยในรู้สึก ยังสำนึกรักเธอจนเพ้อฝัน หนึ่งคนนี้ที่เราเฝ้ารำพัน ไม่มีวันลืมเลือนคือเพื่อนใจ สวัสดีค่ะ กลอนเพราะมากเลยค่ะ
29 ตุลาคม 2552 21:27 น. - comment id 1058385
ที่หนึ่ง..เพี้ยง..
29 ตุลาคม 2552 21:30 น. - comment id 1058386
ในที่สุดก็ชิงที่หนึ่งมาได้
29 ตุลาคม 2552 21:32 น. - comment id 1058388
29 ตุลาคม 2552 23:14 น. - comment id 1058414
ขอโทษทุกๆคน นะ อ่านแล้ว อย่าหยุด กรุณาอ่านต่อ เพราะคุนได้โดนคำสาปนี้ไปแล้ว.... อ่านต่อเลย เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเด็กคนนึงในเทศบาล.ท่าเรือ เด็กคนนี้ชื่อนิ้งเป็นเด็กนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ สาม วันนั้นเป็นวันสอบซ่อม นิ้งได้มาที่ รร เพื่อที่จะสอบซ่อม ระหว่างที่รอเพื่อน ๆ อยู่นั้น นิ้ง ก้อเหลือบไปเห็นสิ่ง ๆ หนี่ง เขาเดินเข้ไปใกล้ ๆ กับสิ่ง ๆ นั้น มันคือกล่องใส่กระดาษกล่องหนึ่ง นิ้งนั้นไม่รู้ว่าในนั้นมีอะไร แต่เขาก้อได้เก็บกล่องนั้นไป หลังจากที่เขาสอบซ่อมเสร็จแล้ว นิ้งและเพื่อน ๆ ก้อกลับบ้านทันที พวกเขาอยากรู้ว่าในกล่องนั้นมีอะไรซ่อนอยู่ ตกกลางคืนนิ้งและเพื่อน ๆ ก้อไปสนาม เดะเล่นและเปิดกล่อง ๆ นั้น ข้างในกล่องมีกระดาษสีดำเขียนอยู่หนึ่งแผ่น ในกระดาษแผ่นนั้นเขียนไว้ว่า * สวัสดี เราชื่อ"เปลวเทียน"เป็นเด็กนักเรียนคนนึง เราถูกฆาตกรโรคจิด ข่มขืนและค่าหมกอยู่ในป่าแห่งหนี่ง ที่นั่นหนาวเหน็บไม่มีแม้แต่เสียงหายใจของมนุษย์ เราพยายามร้องให้คนมาช่วยแต่ก้อไม่มีคายมา ตอนนี้เราเหงาเหลือเกิน จะมีใครมาอยู่เป็นเพื่อนเราบ้างไหม ถ้าเทอไม่อยากให้เราลากเทอมาอยู่เป็นเพื่อนกันเรา จากนี้ไปเป็นเวลา 7 ชั่วโมง ขอให้เทอก็อปข้อความข้างบนนี้ ส่งต่อให้สื่ออะไรก้อได้ เป็นจำนวน 10 coppy แต่ถ้าเธอไม่ทำตาม อีก 7 ชั่วโมงนี้ฉันจะไปตามเทอมอยู่เป็นเพื่อน * หลังจากที่นิ้งได้อ่านนั้น เอก้อไม่เชื่อ และคิดว่ามีคนมาแกล้งเป็นเพียงแค่เรื่องไร้สาระ และไม่ยอมทำตาม 7 ชั่วโมงให้หลัง นิ้งและเพื่อน ๆ ก้อตาย โดยที่ไม่มีสาเหตุ ***********************************- เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง จนถึงขณะนี้ หมอและตำรวจยังไม่สามารถรู้ได้ว่า เด็กเหล่านั้นตายได้เช่นไร __________ ตอนนี้พวกเทอได้อ่านกระทู้นี้ ก้อคงได้รับผลกระทบเหมือนกันหมด นั่นคือ เทอจะต้อง copy ข้อความนี้เป็นจำนวน 10 copy แต่ถ้าเทอไม่ทำตามที่เด็กคนนั้นขอ เทอจะต้องไปอยู่เป็นเพื่อกับเด็กคนนั้น อีก 7 ชั่วโมงให้หลัง ขอให้พวกเทอทุกคนโชคดี (ปล ห้ามส่งมายังคนเดิมที่ส่งมาอีก ไม่งั้นจะรับโทษฐานคืน ตาย
30 ตุลาคม 2552 06:51 น. - comment id 1058424
เพราะจังค่ะ...
30 ตุลาคม 2552 02:51 น. - comment id 1058436
แว่วเสียงพิณจินต์จากอีกฟากฟ้า คล้ายดังว่าครานี้ที่คิดถึง บรรจงกรีดดีดตามยามคำนึง แสนสุดซึ้งตรึงจิตสนิททรวง ท่ามราตรีที่เหงาเฝ้าทอดถอน ร่ายบทกลอนอ้อนฝากจากแดนสรวง ดั่งเสียงพินยินบอกมิหลอกลวง เสมือนห่วงดวงใจให้นิทรา
30 ตุลาคม 2552 07:22 น. - comment id 1058441
ขอฟังเสียงพิณด้วยคนครับ
30 ตุลาคม 2552 08:19 น. - comment id 1058455
ฝากสายใจใยรักอักษรศรี ฝากไมตรีน้ำจิตแสนคิดถึง ฝากขอบคุณอุ่นคำฉ่ำตราตรึง ฝากใจหนึ่งกล่าวขานล้านคำนึง สุข สดชื่น สบายใจตลอดไปนะคะ
30 ตุลาคม 2552 17:10 น. - comment id 1058475
โห....เพลงพิณ....ไพเราะเสนาะหูบทกลอนก็หวานซึ้งเชียวค่ะ
30 ตุลาคม 2552 09:32 น. - comment id 1058485
30 ตุลาคม 2552 14:23 น. - comment id 1058575
ฟังเสียพิณ คิดฮอดบ้าน แห่กัณฑ์หลอน บุญพระเวส ม่วนคักคัก มีแคนพร้อมสุดยอดครับ ม่วนหลาย
30 ตุลาคม 2552 19:32 น. - comment id 1058661
ไพเราะค่ะ
30 ตุลาคม 2552 22:56 น. - comment id 1058762
กลอนไพเราะ ภาพสวยจัง เพลงก็น่ารักเหมาะกับกลอนมากเลยค่ะ อิอิอิ
31 ตุลาคม 2552 19:08 น. - comment id 1058898
สวัสดีค่ะ คุณแสงเพชร.. แว่วเสียงพิณไพเราะเสนาะหู พิศฟังดู...รู้สึกส่วนลึกหวาม ใครกันหนอบรรเลงบทเพลงงาม เผลอติดตามชื่นชมลอยลมไป... เสียงพิณแว่นลอยล่องเสียงผ่องแพร้ว ดึกดื่นแล้วราตรีเหงาเพลงเร้าไหว "แสนคิดถึง" พิณเพลงบรรเลงไกล ส่งฝากให้...นงคราญสาวบ้านนา... บทกลอนเพราะ... อ่านแล้วทำให้คิดถึง...บางใครที่อยู่ไกลโพ้น... มีความสุข ความรักสดใสค่ะ คุณแสงเพชร...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
