:+ อุษาแสงแห่งแรงใจ +:

แสงเพชร

ราตรีกาลก่อนนี้มีเงียบเหงา
คอยซึมเศร้าเฉาไปในหม่นหมอง
อยู่สันโดษเดียวดายชายตามอง
ทุกหัวห้องของใจให้ปิดตาย
 
จากแผลรักปักลึกผนึกร้าง
ถูกทิ้งขว้างทางใจให้หดหาย
แสนเจ็บปวดปร่าไปใกล้วางวาย
รักสลายหน่ายหนีมีเศร้าตรม
 
หลายเพลาพาผ่านการซึมเซา
คล้ายคอยใครคลายเหงาเคล้าสุขสม
จากเรื่องราวหนาวร้อนกร่อนระทม
วอนพระพรหมห่มรักอีกสักคราว
 
อดีตกาลผ่านไปใจคอยนึก
จากแผลลึกร้าวเชือดชวนเหน็บหนาว
พลอยให้เศร้าเหงาหงอยร้อยเรื่องราว
ช้ำทุกคราวเฉาฤทัยในคืนวัน
 
อาจจะเป็นเช่นฟ้ามาลิขิต
สวรรค์บิดเบือนเส้นเน้นสิ่งฝัน
ให้เราสองต้องพบสบพักตร์กัน
ด้วยคืนวันอันสวยแสนงดงาม
 
ต่างหยิบยื่นไมตรีแสนมีค่า
สื่อสายตาพาใจให้ไหวหวาม
ร้อยเรื่องราวรักใคร่ไว้ติดตาม
สุดวาบวามท่ามคืนของเงาจันทร์
 
อุษาวางสว่างแจ้งแห่งแสงใส
เติมหัวใจจนไหวในความฝัน
ดั่งเปิดโลกราวฟ้าสว่างพลัน
ได้สุขสันต์เสริมสร้างทางสิ่งดี
 
ต่อจากนี้ชีวิตคิดสุขสันต์
มากผูกพันมั่นไว้ในสุขี
จะถนอมกล่อมรักและภักดี
สัญญานี้มีให้ไปนิรันดร์ ฯ
      :+ แสงเพชร +:
 ๓๐ กันยายน ๒๕๕๒