เหมือนกับไฟ ทุกครั้งที่ลุกโพลงขึ้นมา คล้ายกับถูกไฟเผา คล้ายกับเรือกลไฟที่เติมเชื้อแล้ว เวลาเช่นนั้น ราวกับมีโลกทั้งใบอยู่ในอุ้งมือ ราวกับทุกสิ่งที่ฝันจะคว้ามาได้ในนาทีนั้น และไม่ว่าจะมีเรื่องอะไร ยากลำบากเพียงไร ก็จะผ่านไปได้ทั้งนั้น มันคือไฟ คือ passion ที่ขับเคลื่อนได้ทุกสิ่ง ทว่า อนิจจา.. ไฟนั้นดุจเปลวเทียนในสายลม ดุจหิ่งห้อยที่เรืองรองอยู่เพียงข้ามคืน เสี้ยวพริบตาเดียว ก็จากหายไปในความว่างเปล่า เหลือเพียงความโศกเศร้า เสียใจ ที่มือนี้มิอาจทำเช่นไรได้เลย มิอาจค้นเจอความเยาว์วัย ไฟอันสร้างสรรค์ อีกไร้แรงจะเดินไป น่าสมเพช.. น่าสมเพชตัวเองเหลือเกิน.. ไยจึงไม่ฝ่าฝันไปท่ามกลางขวากหนามเช่นคนอื่น...
rachan 15 ธ.ค. 2552 19:47 น. - ID 131396 
966
3
0
15 ธันวาคม 2552 20:08 น. - comment id 1074559
ทุกสิ่งมีทางออก .. แค่พร้อมที่จะก้าวไป ไฟมันร้อน.....เอาน้ำดับไฟ
แวะมาให้กำลังใจคะ
15 ธันวาคม 2552 21:40 น. - comment id 1074582
ไฟสุมขอนค่ะ ไม่มอดเชื้อง่ายๆ บางทีอาจต้องรอเวลา หยุดตั้งหลักก่อนดีกว่าถอยหลังแน่นอน หรือถอยสักหน่อยเพื่อก้าวหน้าอย่างมั่นคงก็ไม่สายไป หายไปนานๆ คิดถึงค่ะ อยากเชียร์ให้สู้ๆ ก็ไม่รู้ว่าโพสแล้วจะเข้ามาอ่านหรือเปล่า คนเขียนกลอนเปล่ายิ่งหาอ่านยากอยู่ด้วย
15 ธันวาคม 2552 21:59 น. - comment id 1074599
ไฟก็คือมายาดี ๆ นี่เอง ลองสังเกตดูสิครับ เราเห็นจุด origin ของไฟหรือเปล่า เปล่าเลย เรามองไม่เห็นมัน เราสามารถมองเห็นมันได้แต่เปลวไฟสีส้ม ที่เริ่มพวยพุ่งจากจุด origin ที่มองไม่เห็น และปลายเปลวไฟสีน้ำเงินที่ชี้แจ้งแสดงว่ามันร้อนแค่ไหน สัมผัสได้ จับต้องไม่ได้ นี่แหละมายาแห่งไฟ........
16 ธันวาคม 2552 22:13 น. - comment id 1075032
มองให้เหลาะแหละ ก็เหลาะแหละ มองว่า พลิ้วไหว เป็นตัวเอง ก็อีกประการหนึ่งครับ ปมด้อย หลายสิ่ง เป็น ปมเด่น ถ้าเข้าใจตัวเอง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
