วาดเขียน

ดอกบัว

ชั่วโมงนี้มีสีมีน้ำค้าง
ไม่แตกต่างท้องฟ้าทุ่งหญ้าเขียว
มีขอนใหญ่กรวดก้อนเกลื่อนกลมเกลียว
นกฟ้าเที่ยวทั่วไปในพงพี
มวลมาลีไหวลู่ผู้อ่อนหวาน
ทุกห้วงกาลเติบช่อกอสวนศร๊
เจริญพันธ์มือครูผู้อารี
เริงรวีรินร่ำร่ายรำบาย
ครูผู้เอื้ออารีพลีความรู้
แด่ศิษย์ครูมุ่งหวังฝั่งที่หมาย
สร้างศิษย์รักเจ้าจักพักสบาย
ถึงที่หมายเติบใหญ่จะได้ดี
ครูจะเป็นแสงเทียนให้เขียนอ่าน
เป็นนิทานเล่าเรื่องเมืองแสงสี
เป็นผีเสื้อดอมดมชมมาลี
เป็นแท่งสีรังสรรค์รันวิชา
เจ้าจงเป็นดอกไม้ในอ้อมเมฆ
นางฟ้าเสกทุ่งเขียวเรียวพฤกษา
ผลิบานเป็นดวงดอกหยอกนภา
นางฟ้าอย่าเด็ดไปใส่แจกัน
ยามครูเป็นผีเสื้อเหนือทุ่งหญ้า
ก็อย่ามาเด็ดปีกฉีกเสียขวัญ
ยามครูเป็นน้ำค้างกลางแสงจันทร์
จงดื่มมันเข้าไปให้ใจเย็น
นักวาดต้องลึกซึ้งถึงดวงจิต
ในห้องสิทธิ์ทางศิลป์ถิ่นมองเห็น
เสร็จแล้วอย่ารีบส่งจงใจเย็น
งานวาดเพ้นท์หมุนเวียนเปลี่ยนดอกไม้
แล้วจะเห็นน้ำค้างกลางตาวัน
ท่ามสีสรรพ์หลากศิลป์ระรินใส
ได้น้ำทิพย์จิบร่ำฉ่ำหทัย
วาดครั้งใหม่วิชาดาวดึงส์
19/1/2553
ดอกบัว