เสียงลมหายใจเหมือนจะอ่อนลง หมดเรี่ยวแรงยืนไม่ตรงดูอ่อนไหว เพียงแค่คำลาสั้นๆ...จะจากไป เพียงเท่านี้ก็เหมือนใจจะขาดรอน ล้มลงทรุดเข่าไร้แรงยืน อยากทนฝืนกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหว เหมือนใครเอามีดกรีดลึกในหัวใจ เหมือนเอาไฟหล่อหลอมให้ละลาย ไม่รู้ทำไม...ไม่เข้าใจความเจ็บนี้ กับบาดแผลไร้ร่องรอยที่มี...เกินทนไหว เจ็บที่ฝากไว้บอกฉันหน่อย...รักษาอย่างไร กับบาดแผลที่ดูไร้...แต่ต้องปวดใจ "ทุกวัน"
Mu♪ic 13 พ.ค. 2553 16:19 น. - ID 134708 
1410
1
0
13 พฤษภาคม 2553 20:51 น. - comment id 1057595
อ่านกลอนเเล้วย้อนดู...เริ่มรู้สึก เพราะส่วนลึกเคยปวดร้าวคราวอกหัก ถึงวันนี้หัวใจยังไร้รัก กลัวเจ็บหนักจึงไม่พร้อมจะยอมช้ำ เเวะมาทักทายครับ
13 พฤษภาคม 2553 20:01 น. - comment id 1057660
ชั่วคืนวันเวลายาสมาน จะผสานซึมกลบและลบล้าง อาจเหลือเห็นรอยแผลที่แรลาง ผ่านลมคว้างฝนคร่าความระทม แวะมาเยี่มครับ
13 พฤษภาคม 2553 23:06 น. - comment id 1058051
16 พฤษภาคม 2553 07:10 น. - comment id 1127752
สวัสดีคะ คุณMu♪ic อ่านแล้ว...เจ็บจี๊ดถึงหัวใจเลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
