* รักที่ล่องลอย *

แก้วประเสริฐ

         รักที่ล่องลอย
   จะกี่วันเดือนปีมิล้าถอย
ใจดวงน้อยพร่ำเพรียกเรียกร่ำหา
ใครคนหนึ่งฝากไว้คล้ายโรยลา
ย้ำเสน่หาคืนหนึ่งซาบซึ้งทรวง
   มองฟ้าหม่นซึมเศร้าคลุกเคล้าซ่าน
ต่างวันวานดื่มด่ำย้ำแมนสรวง
คลอคลึงเคล้าซ่อนเร้นเน้นพุ่มพวง
ชูเน้นห้วงกลมกลึงซึ้งซ่านใจ
   หอมกลิ่นไออบอุ่นหนุนผ่านเคล้า
วาบหวามเอาเบิกบานพลันสดใส
ซบบนทรวงล่วงล้ำย้ำข้างใน
หวามวิไลกรุ่นผ่านซ่านรัญจวน
   งามตระการผ่านฟ้าแม่มารศรี
ห้วงใจนี้คำนึงตราบพึงหวน
กระแสน้ำฟุ้งฟาดผ่านเนื้อนวล
อกปั่นป่วนชวนเย้าเฝ้าแลตลึง
   ระรินโรยโปรยผ่านคลองน้ำใส
โอ้หัวใจแทบขาดปราศใยขึง
ซบบนหล้านวลผ่องละอองตรึง
สุดแสนซึ้งวาบหวามยามฝนโปรย
   ระริกระรี้พลีสุดที่รัก
หวานจริงนักอารมณ์บ่มระโหย
ถึงจะสิ้นชีวาจะกอบโกย
พลิกผันโปรยหยาดน้ำพร่ำรัญจวน
   เธอคนนั้นพลันหายมลายจาก
ดุจจะลากห้วงใจให้กำสรวล
คำนึงคิดจิตซ่านผ่านเนื้อนวล
ยากให้หวนคืนกลับนับวันคอย
   รักที่ลอยละล่องท้องฟ้าลับ
ยากคืนกลับเหลียวแลแม้ละห้อย
มองผ่านคลื่นซัดฝั่งนั่งตาลอย
ฝนหยดปรอยอาบร่างมิจ่างเลย.
        *  แก้วประเสริฐ. *