นักเรียนทุน

..สายลมทะเล..

บินข้ามฟ้ามาไกล เกือบขั้วโลก
ใช่พึ่งโชควาสนา ก็หาไม่
แข่งปัญญาอุตสาหะ มาเท่าใด
กว่าเป็นหนึ่งคนไทย ในถิ่นนี้
ไม่เคยเป็นรองใคร ในประเทศ
จึงไร้เหตุให้กังวล แม้ต่างที่
อุปสรรคขวากหนาม แม้หากมี
ปัญญาดีคงจะช่วยอำนวยชัย
อนิจจา กะลาครอบ สำคัญผิด
กบตัวนิดในกะลา นึกว่าใหญ่
พอได้โดดโลดเต้น ตระเวนไพร
จึงเข้าใจแล้วว่า..ข้าเล็กจัง
สอบครั้งแรกว่าประมาท ไม่อาจนับ
ตกสำทับจึงหายซ่า บ้าโอหัง
จะร้องไห้ก็เกรงว่า ไม่น่าฟัง
ได้แต่แอบชิงชังอยู่ในใจ
เขียนจนสุดเส้นสุดท้าย กระดาษคำตอบ
ทบทวนดูอีกรอบ พอถูไถ
แม้ไม่เด่นเป็นดาว ไม่เป็นไร
ได้แค่ไหนก็แค่นั้น ช่วงปรับตัว
เวทนาปราณี ไม่มีในโลก
ได้เวลาเศร้าโศก น้ำตารั่ว
สองพันคำทำไป ใช่ควายวัว
ใยจึงชั่ว จนอึ้ง.. ให้แค่หนึ่งคะแนน				
comments powered by Disqus
  • ฤกษ์ไม่ได้ล๊อกอิน)

    28 เมษายน 2554 23:32 น. - comment id 1192037

    เอาอีก ๆ เขียนมาบ่อย ๆ เล่าเรื่องราวแบบนี้ทั้งเรื่องชีวิตประจำวันเหตุการณ์ต่างๆ อย่าเบิ่อเสียก่อน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน