เกิดมาขัดสนจนยาก ลำบากเพียงใดไม่บ่น สู้งานเหงื่อโทรมอดทน หวังผลวันหน้าได้ดี กอบเก็บเงินทองจากน้อย ค่อยค่อยเพิ่มพูนสุขี วันเคลื่อนเลื่อนผ่านนานปี หนาวนี้กลับบ้านย่านเรา อดมื้ออิ่มมื้อทนไหว หวังให้พ่อแม่แก่เฒ่า ปลดแอกภาระแบ่งเบา ปัดเป่าเดือดร้อนผ่อนคลาย ยึดหลักพอมีพอกิน ชีวินสูงค่ามากหลาย มีน้อยใช้น้อยค่อยสบาย อดตายนั้นไม่มีทาง ท้องทุ่งไร่นาป่าเขา สอนเราอยู่ใต้โลกกว้าง พึ่งพาอาศัยไปพลาง จัดวางระบอบชอบธรรม ดอกผลิพืชพันธุ์อาหาร ผลงานก่อเกิดเลิศล้ำ ใช้สอยกินได้ประจำ เช้าค่ำไร้ทุกข์สุขใจ โชคดีเพราะมีที่พึ่ง ซาบซึ้งดั่งฟ้ามาใกล้ พ่อแห่งแผ่นดินถิ่นไทย อยู่ได้ใต้พระบารมี น้อมนำคำสอนยิ่งใหญ่ องค์ไท้อุ่นเกล้าเกศี เหนือตกออกใต้ธาตรี อยู่อย่างวิถีพอเพียง
เพื่อนเก่า 23 ก.ย. 2554 11:15 น. - ID 141885 
2186
2
0
23 กันยายน 2554 14:18 น. - comment id 1208983
พอเพียง เพียงพอก็สุขใจค่ะ
24 กันยายน 2554 09:30 น. - comment id 1209114
คนเรานั้นทานได้ครั้งละอิ่ม นอนหลับได้ครั้งละหนึ่งตื่น ไม่มีโรคภัยไข้เจ็บก็ถือว่ารวยแล้ว ไม่จำเป็นต้องมีพันล้านหมื่นล้าน ไม่จำเป็นต้องมีบ้านหรูหราใหญ่โต จริงเปล่าครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
