๐ ย้ายบ้านน้ำท่วม ๐
๐ แสนรันทนหดหู่อดสูนัก
ย้ายถิ่นพักอาศัยแมกไม้เหลือ
มองบ้านน้อยหลังเก่าเฝ้าจุนเจือ
สร้างแผ่เผื่ออบอุ่นละมุนใจ
๐ น้ำไหลตกฟกช้ำระกำจิต
ยิ่งหวนคิดสิ่งเก่าเฝ้าร้องไห้
น้ำท่วมถิ่นเคยสร้างร้างห่างไกล
ห้วงหทัยหม่นหมองตรอมตรมฤดี
๐ ปีสองสี่แปดห้าคราครั้งหนึ่ง
มิรำพึงยังเด็๋กเล็กหมองศรี
จะมองเห็นน้ำไหลสายวารี
แต่ปีนี้มากมายคล้ายกว่าเดิม
๐ สองสี่ห้าห้าสี่กลับมาแล้ว
เสียงไหลแจ้วกังวานสานสิ่งเสริม
กั้นอย่างไรพังทลายไหลเพิ่มเติม
หลากแต่เพิ่มครึ่งบ้านละลานตา
๐ หวั่นวิตกคนยากลำบากเข็ญ
ทุกข์ลำเค็ญมากมายใฝ่คล้ายหา
เสียงสาดซ่าส์หลั่งรินถิ่นพักพา
เหลือชีวาเสื้อผ้าน้ำตานอง
๐ รอทนสู้สุดท้ายไม่อยากออก
ความช้ำชอกเช่นนี้ที่หม่นหมอง
นำหมาแมวเหลือนกที่ปกครอง
เสียงนกก้องฝูงปลามาคอยใจ
๐ นกปลาเอ๋ยหาใช่ไร้จากเจ้า
มิอาจเอาไปด้วยช่วยเหลือได้
เพียงเท่าที่นำมาพร้อมพาไป
เจ้าจากไกลจนข้าจะมาครอง
๐ มองดูน้ำหลากหลายภายในจิต
ฟ้าลิขิตเหลือล้ำซ้ำเติมผอง
โอ้วาสนาของข้าใยมาปอง
เสียงร่ำร้องหดหู่อดสู่ใจ
๐ สร้างลำบากยากเข็ญเด่นเหลือนัก
หันประจักษ์ข่มไว้ให้สดใส
สติปัญญามีไว้คล้ายหนีไป
น้ำมากมายข้ายากจะฝ่าทน
๐ หันมองบ้านสุดท้ายเมื่อไหร่กลับ
ฟืนไฟดับจิตใจให้สับสน
เหลือชีวิตเสื้อผ้าฝ่าเศร้าปน
สร้างหมองหม่นนกปลาข้าจำเป็น
๐ ยากนำพาเจ้าไปไม่ทันแล้ว
เขาเร่งแว่วเตือนภัยที่ได้เห็น
หัวอกข้าปวดนักยากเยือกเย็น
ผ่านลำเค็ญหวนกลับจะปรับปรุง.
(แม้นมิอยากจะจากเจ้าความปวดร้าวเฝ้าสับสน)
๐ แก้วประเสริฐ. ๐
6 พฤศจิกายน 2554 13:27 น. - comment id 645648
ต้องยอมรับน้ำกันค่ะครู หนูก็ไม่รอดค่ะ กำลังจะมาแว้ว..เอาชีวิตให้ปลอดภัยกันก่อนนะคะครู เรื่องทรัพย์สิน ของรัก เอาไว้หาใหม่ ชีวิตนี้ยังมีหวังเสมอ เป็นห่วงค่ะครู

5 พฤศจิกายน 2554 20:51 น. - comment id 1213977

5 พฤศจิกายน 2554 21:13 น. - comment id 1213978
ตั้งสติครับครู รักษาสุขภาพด้วยนะครับ

5 พฤศจิกายน 2554 21:44 น. - comment id 1213985
อ่านแล้วใจหายจังแต่สู้ๆนะคะ...

5 พฤศจิกายน 2554 21:46 น. - comment id 1213986
มาเป็นกำลังใจให้ครับ ช่วงนี้คงต้องทนกันหน่อย สู้ๆ นะครับ

5 พฤศจิกายน 2554 21:49 น. - comment id 1213987
สู้ๆๆครับ

6 พฤศจิกายน 2554 01:22 น. - comment id 1213991
ศิษย์ขอเป็นกำลังใจให้ครูนะคะ ดูแลรักษาสุขภาพด้วยค่ะ ครูย้ายไปอยู่ที่ไหนเหรอคะ มีอะไรให้ศิษย์รับใช้ได้บ้าง ขอให้บอกนะคะ ถ้าอยากไปพักผ่อนที่ร้อยเอ็ด ศิษย์ยินดีต้ิอนรับเสมอค่ะ

6 พฤศจิกายน 2554 05:41 น. - comment id 1214001
แสนสงสารปลากัดในขวดโหล ทั้งปลาคาร์ปตัวโตในอ่างใหญ่ อีกเจ้าเหลืองหางขาวไก่ชนไทย นกเขาไฟไม้แคระเยอะแยะจัง อีกแฟนอ้วนอุ้ยอ้ายเคลื่อนย้ายยาก ทั้งเชี่ยนหมากไหพลูไม้ถูหลัง เจ้าหลังอานเมืองตราดมาดเด่นดัง จะขนย้ายละล้าละลังเต็มประดา ต้องนิมนต์พระบูชาและพระเครื่อง ชื่อกระเดื่องขุนแผนแสนอาษา เคยจีบสาวทั้งเมืองเลื่องลือชา แม้นิรุตศิริจรรยายังต้องอาย เครื่องลายครามสมัยราชวงศ์เหม็ง แขกมาบ้านเหลือบเล็งยังกลัวหาย ไม้ตะพดลูกซองปืนสะพาย เขากระทิงเขาควายทำยังไง เมื่อคิดไปคิดมาเลยปลงตก จะต้องยกให้ฤกษ์คงจะได้ เหลือยายอ้วนเอาไว้ไม่ให้ใคร จะไปไหนก็ไปกันสองคน อิอิ แล้วอยู่ที่ศูนย์ไหนล่ะป๋า

6 พฤศจิกายน 2554 08:02 น. - comment id 1214009
ครูคะ สมบัติพัสถาน เป็นของนอกกาย ไม่น่าห่วงเท่าชีวิตและความปลอดภัยของครูและภรรยา ครูยังใจบุญ หอบหมาและแมวไปด้วย เวลานี้ศิษย์ทั้งหลายของครูควรจะช่วยกันให้กำลังใจ จะอ้วนหรือผอมนั่นคือคู่ชีวิต ที่ไม่ได้มีหน้าที่ดูแลสมบัติ แต่เป็นคู่แท้ที่ไม่ทิ้งกันในยามยาก ขอให้ครูและภรรยาปลอดภัยจากภยันตรายทั้งปวงนะคะ

6 พฤศจิกายน 2554 09:02 น. - comment id 1214016
ตกลงว่าลุงแก้วต้องย้ายบ้านเลยเหรอคะ? ย้ายไปแถวไหนคะ? กินอยู่อย่างไรคะ? พาน้องหมาน้องแมวไปด้วยเหรอคะ? ตอนแรกคิดว่า ไม่เป็นไรแล้ว แต่นี่..... อ่านแล้วอึ้ง ใจหาย เป็นกำลังใจให้ลุงและครอบครัวนะคะ

6 พฤศจิกายน 2554 09:19 น. - comment id 1214017
อ้าว เพิ่งเข้ามาเห็นค่ะ จะไปอยู่ที่ไหนคะ หากมีอะไรให้ช่วยเหลือหรือยังไม่มีที่พัก ติดต่อมาได้นะคะ ที่อีเมล choraksaralee@gmail.com ขอให้ครูแก้วปลอดภัยค่ะ

6 พฤศจิกายน 2554 09:54 น. - comment id 1214020
ต้องรับสภาพกันทุกคน กุ้งยังดีหน่อยมาอยู่เต้นท์ใกล้ๆ บ้าน เช้ามาก็พายเรือไปให้อาหารน้องหมาบนหลังคาครัว เอามันมาไว้ริมถนนก็กลัวรถมันจะชนตายหลายตัวอยู่ ส่วนน้องแมวก็ไว้บนบ้านชั้นสอง ยังไงก็เป็นกำลังใจให้คุณแก้วประเสริฐน่ะ น้ำลดก็ต้องซ่อมแซม ปรับปรุงกันอีกครั้ง เข้าใจความลำบาก แต่ก็ต้องอดทน อดกลั้น ฝ่าฟันไปให้ได้น่ะ

6 พฤศจิกายน 2554 19:45 น. - comment id 1214048
...ยังมีสิ่งดีดีในเวลานี้...มองดูด้วยรอยยิ้มพร้อมหัวใจที่เป็นสุขนะคะ..เคารพพร้อมห่วงใย

6 พฤศจิกายน 2554 20:10 น. - comment id 1214052
เป็นกำลังให้คะครู บ้านแกงที่ อยุธยาก็โดนเต็มๆๆค่ะ สู้ๆๆนะคะ

7 พฤศจิกายน 2554 18:34 น. - comment id 1214174
ส่งมอบ..กำลังใจ...มาให้..แฝดเพื่อน..นะคะ..อีกไม่นาน..เราจะผ่านวิกฤตนี้ไปได้พร้อมกันค่ะ....เป้นห่วงนะคะ...

7 พฤศจิกายน 2554 20:03 น. - comment id 1214188
คุณ กลั่นแก้ว
ขอขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.

7 พฤศจิกายน 2554 20:14 น. - comment id 1214193
คุณ อรุโณทัย
ขอบใจมากจ๊ะ ที่จริงครูตั้งสติไว้แล้ว เตรียมทุกสถานะการณ์ เพียงนำเสื้อผ้าและเงิน ทอง ส่วนของอื่นๆครูบอกเขาไม่ต้องห่วง ของ นอกกายหาซื้อใหม่ได้ กลับไปดูประเมินนับแสน เชียวล่ะที่เสียหายคราวนี้ ในบ้านน้ำเมื่อวานนี้ แค่ครึ่งเองเท่านั้นเอง ขอให้มีความสุขเก่งกาจ ด้านเชิงกวีมากๆนะ รักมากเสมอคุณกลั่นแก้ว ด้วยนะครับ ที่อยู่ใหม่กำลังปรับตัวอยู่ถึงอย่าง ไรก็สู้บ้านเราไม่ได้จ้า จริงอยู่จะเป็นบริษัท ของเราก็จริง แต่ความเคยชินแตกต่างกัน ด้วยไม่เคยมายุ่งเกี่ยว นานๆทีครั้งจ้า
แก้วประเสริฐ.

7 พฤศจิกายน 2554 20:16 น. - comment id 1214195
คุณ โคลอน ฝนจ๋าผมนะเป็นนักสู้อยู่แล้ว จิตใจสู้เสมอ แม้ร่างกายจะไม่อำนวยให้ก็ตาม เพราะต่อสู้ชะตา ชีวิตมาตั้งแต่เด็กจนถึงป่านนี้ความแข็งแกร่ง ย่อมสะสมไว้มากๆจ้า รักมากๆเสมอ
แก้วประเสริฐ.

7 พฤศจิกายน 2554 20:18 น. - comment id 1214197
คุณ คุณ นักสืบ ไร้อันดับ ขอบคุณในกำลังใจ จิตใจผมแข็งแกร่งด้วย ผ่านการต่อสู้มามากแล้ว ขอบคุณในความเป็น ห่วงจ้า รักมากเสมอ
แก้วประเสริฐ.

7 พฤศจิกายน 2554 20:20 น. - comment id 1214198
คุณ เปลวเพลิง ขอบคุณในน้ำใจที่มาให้กำลังใจมากๆครับ ซึ้งในน้ำจิตใจมากจริงๆ ขอบคุณมากๆครับ รักเสมอครับ
แก้วประเสริฐ.

7 พฤศจิกายน 2554 20:27 น. - comment id 1214201
คุณ อนงค์นาง ศิษย์รักเอ๋ย ลำพังครูเองนั้นเอาตัวรอดได้ หรอก เพราะตอนนี้ไปอยู่ที่บริืษัทแล้วแต่ของ เสียหายมากมายนัก เอามาไม่กี่อย่างเท่านั้นเอง แหละจ้า ช่างมันของนอกกายซื้อใหม่ได้จ้า ครูซึ้งใจเธอมากๆจ้า ที่จริงที่อยู่นั้นมีมาหลาย ที่อยู่หรอกแต่ อยู่ใกล้ๆนี่แหละเพราะกำแพงสร้าง ไว้สูงส่วนทางเขาก็กั้นสูงสูบน้ำตลอดวัน ตลอดคืนด้วยเครื่อง ตอนนี้นับได้ 6 ตัวใหญ่ แล้วจ้า มีศิษย์ครูคนเดียวเท่านั้นที่ห่วงครู มากที่สุด ให้พักอาศัยแต่มันไกลจริงๆหาใช่ จะรังเกียจก็หาไม่ ครูเข้าใจซึ้งใจขออำนาจ คุณพระรัตนตรัยและทวยเทพเทวาทั้งทุก ชั้นฟ้าจงอนุบาลศิืษย์เราด้วย รักด้วยหัวใจจ้า
แก้วประเสริฐ.

7 พฤศจิกายน 2554 20:29 น. - comment id 1214203
คุณ ฤกษ์ (รูปหล่อ) ขอบใจที่แต่งกลอนมาให้สบายใจมากนะง แต่ทำไมไม่เห็นให้มีสาวสวยสักคนเสียเลยละ ฮ่าๆๆๆ รักมากเสมอจ้า
แก้วประเสริฐ.

7 พฤศจิกายน 2554 20:34 น. - comment id 1214206
คุณ อนงค์นาง การแนะนำสั่งสอนนั้นถือเป็นบุญอย่างหนึ่ง ทั้งๆที่จะผิดหรือถูกก็ไม่อาจหยั่งรู้ได้ อย่างเช่น จิตใจศิษย์ก็เหมือนกัน คนเรานะสิ่งที่ซึ้งน้ำใจ คือยามทุกข์ยากนั่นแหละถึงจะรู้ว่าใครเป็นใคร กัน อย่างเช่นศิษย์เราคนนี้ หากต้องการเพิ่มเติม อย่างไรบอกมาได้เลยรู้อะไรหมดจะบอกให้หมด เลยจ้า ขอบใจอีกครั้งรักมากจริงๆเสมอๆจ้า
แก้วประเสริฐ.

7 พฤศจิกายน 2554 20:41 น. - comment id 1214207
คุณ ฉางน้อย หลานรักเรียกว่าสิ่งที่สร้างมาหมดไปกับ สายน้ำจ้า ย้ายจริงๆย้ายแล้วด้วยดีนะไปอยู๋ที่ บริษัทฯที่ลูกเข้าสร้างไว้เป็นตึกสองชั้นบ้างสาม ชั้นบ้าง ส่วนสิ่งของนั้นละลายไปกับสายน้ำหมด เหลือเพียงเงิืนทองเสื้อผ้าเท่านั้น แต่ช่างเถอะ ของนอกกายหาซื้อใหม่ได้ ได้ลูกนำขนมาช่วยขนของได้บางอย่างแต่ พระบูชาพระเครื่องราคานับว่าสูงคงหมดไป เพราะไม่คิดเสียดาย น้ำมาเร็วมากๆแค่ในบ้าน นั้นเกือบถึงหน้าอกแล้วจ้า ขอบใจหลานรัก มากๆ ตอนนี้อยู่ชั้นสองบริษัทก็เรียกว่าสุข สบายดีหรอก แต่อย่างไรสุขอย่างไรก็สู้บ้าน ที่สร้างมาชั่วชีวิืตนี้ ความสะดวกสบายพร้อม และจะพร้อมอย่างไรสู้กระต๊อบเดิมไม่ได้หรอก หากน้ำลดคงจะต้องสะสางอีกแยะจ้า รักหลานเรามากจ้า
แก้วประเสริฐ.

7 พฤศจิกายน 2554 20:44 น. - comment id 1214208
คุณ ช่ออักษราลี เรียกว่าหมดสิ้นเกือบทุกอย่างยกเว้นบาง อย่างเท่านั้น ขอบใจที่ให้ความช่วยเหลือ เพียง น้ำใจแค่นี้ก็ถือว่ามีคุณนักแล้่วล่ะจ้าศิษย์รักยิ่ง ของเรา อ่านกระทู้ข้างบนก็แล้วกันนะจ๊ะ ครู รักศิษย์ครูมากๆเสมอจ้า
แก้วประเสริฐ.

7 พฤศจิกายน 2554 20:48 น. - comment id 1214211
คุณ กุ้งหนามแดง เพื่อนรักที่เรารักมากๆ ที่จริงอ่านกระทู้ที่ ตอบเข้าข้างบนก็แล้วกันจ้าก็จะทราบ เพียงแค่ นี้ ก็แสดงถึงน้ำใจของเพื่อนเราทำให้ความรัก เพิ่มมากๆขึ้นอีกหลายเท่าจ้า คนเรานะจะเห็นใจ กันก็ต่อเมื่อประสพภัยเท่านั้น ถึงจะเรียกว่าเพื่อน ที่แท้จริง เอาแค่นี้นะรักมากๆๆๆเสมอจ้า
แก้วประเสริฐ.

7 พฤศจิกายน 2554 20:51 น. - comment id 1214212
คุณ แก้วประภัสสร อย่างกระทู้ที่ครูตอบไว้ข้างบนแหละจ้าศิษย์ รักเรา เพียงน้ำใจแค่นี้ครูก็สุดซึ้งแล้วจ้า รักมาก ๆๆๆเสมอๆจ้า
แก้วประเสริฐ.

7 พฤศจิกายน 2554 20:54 น. - comment id 1214213
คุณ ทางแสงดาว เพียงชีวิตที่มีหนทาง ย่อมไร้อุึปสรรคขัดขวาง เราได้หากเราไม่ยอมแพ้ม้นจ้าคุณหญิง ผมเป็น คนที่ต่อสู้มาตั้งแต่เด็กจนถึงป่านนี้ หากยังมีแรง อยู่้ยากนักจะทำให้ผมอ่อนแอได้จ้า รักมากจ้าขอบ ใจในความห่วงใยจ้า รักมากเสมอ
แก้วประเสริฐ.

7 พฤศจิกายน 2554 20:55 น. - comment id 1214214
คุณ แกงเขียวหวาน เพียงศิษย์เรามาให้กำลังใจเท่านั้นก็พอเพียง แล้วล่ะ ขอบใจมากจ้า รักมากๆเสมอๆจ้า
แก้วประเสริฐ.

7 พฤศจิกายน 2554 20:59 น. - comment id 1214215
คุณ ราชิกา ทำงานให้น้อยลงบ้างนะถึงจะเป็นหมอก็ จริงอยู่แต่ร่างกายสำคัญมากจ้า ขอบใจในแฝด เพื่อนที่ยังห่วงใยอย่างสม่ำเสมอๆตลอดมาจ้า เพียงแค่เห็นชื่อก็แสนจะซึ้งใจแล้วล่ะ ขอบใจ รักแฝดเพื่อนเรามากที่สุดจ้า อยากทราบย้อนไป อ่านกระทู้ที่ผมตอบไว้ก็แล้วกันนะจ๊ะ
แก้วประเสริฐ.

7 พฤศจิกายน 2554 22:43 น. - comment id 1214254
สู้สู้ค่ะคุณแก้ว งานนี้ไม่มีลำเอียงค่ะ

8 พฤศจิกายน 2554 12:49 น. - comment id 1214260
คุณ แม่มดใจร้าย เพียงแค่มาเยี่ยมผมก็ชื่นใจแล้วครับ ครับไป สำรวจบ้านแล้วครึ่งบ้าน ของเสียหายหมดแล้ว ออกมาเพียงนำสิ่งจำเป็นมาเท่านั้น น้ำขึ้นเร็วจัง ทางกรุงเทพฯที่ ผู้ว่าฯจะป้องกันจริงๆไม่ได้ ดังคำพูดดั่งหัวหน้าพรรคเขาเลยครับ ทั่วหน้า กันหมด ซ้ำน้ำยังเน่าเสียอีกด้วยดีที่มาพักที่นี่ เพราะเป็นตึกสูง แม้จะสบายก็จริงอยู่แต่ใจยัง รำลึกถึงบ้านเดิืมเสมอจ้า ขอบคุณมากซึ้งใน น้ำใจยิ่งนักครับ รักมากๆเสมอครับ แล้วทาง คุณล่ะครับเป็นอย่างไรอ่านดูก็คงจะเจอเหมือน กันนะครับ ขอบคุณครับ
แก้วประเสริฐ.

9 พฤศจิกายน 2554 18:49 น. - comment id 1214514
คุณ เฌอมาลย์ ผมปลงเสียแล้วครับ น้ำกำลังขึ้นอยู่เรื่อยๆ ไม่รู้จะย้ายไปไหนอีกแล้วล่ะึครับเจ้าหญิง สงสัยปล่อยไปตามสถานะการณ์แล้วครับ ขอขอบคุณซึ้งน้ำใจเจ้าหญิงมากที่มา เยี่ยมเยียนสม่ำเสมอครับ รักมากจริงๆ
แก้วประเสริฐ.

10 พฤศจิกายน 2554 07:03 น. - comment id 1214550
สู้ๆค่ะ เปนกำลังใจให้พี่ชายคนนี้เสมอ

10 พฤศจิกายน 2554 15:19 น. - comment id 1214603
คุณ สอง ชีวิตพี่นี้ต่อสู้มาตั้งแต่เด็กๆแล้วจ้า เรื่อง ถึงหนักหนาสาหัสปานใดก็ตามพี่จะสู้หากมี กำลังเพียงพอ ไม่เคยย้อท้ออะไรทั้งสิ้นจ้า เพียงน้องที่รักมาให้กำลังใจก็เพียงพอ แล้วสำหรับชีวิตนี้แล้วล่ะจ้า รักน้องรักมากเสมอๆ
แก้วประเสริฐ.

12 พฤศจิกายน 2554 07:17 น. - comment id 1214755
เราเป็นเพียง หนึ่งในผู้ประสบภัย ยังมีอีกมากมายหนักกว่าเรา ขอให้มีกำลังใจครับ

12 พฤศจิกายน 2554 16:13 น. - comment id 1214782
คุณ พจนาฯ ผมนะทำใจได้ครับเพราะผมเป็นคนอยู่ แบบง่ายๆ ทำตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อมได้เสมอๆ ผมติดตามข่าวและคิดล่วงหน้าว่าจะต้องเกิด เคยเขียนไว้เป็นกลอนให้ระวังไว้ก็เป็นจริง ดีนะยังไม่เท่าไหร่ หากมีเวลาลองย้อนกลับ ไปอ่านเอาเองก็แล้วกันครับ ผมเขียนเตือน ภัยไว้ก่อนจะเกิดเป็นเดือนแล้วครับ แต่ก็ขอขอบใจในไมตรีจิตอันมากด้วยน้ำใจ ขอบใจมากจ้า รักมากเสมอ...
แก้วประเสริฐ.
