รากที่หยั่งลงลึกตรึกลงย้ำ ยิ่งลึกนำความแกร่งทนแรงถอน กิ่งก้านที่แผ่ใบไหวครรลอง สาขาต้องขยายคล้ายแผ่ทาง ใบที่ร่วงท่วงทำนองเพลงพร้องเพรียก สายลมเรียกความหวังมาสั่งสร้าง ผลิใบใหม่ไหวพลิ้วริ้วลมบาง ยอดใบอ่อนแผ่กว้างวางเส้นทอ แสงสีทองต้องใบอ่อนซ้อนใบสวย รากก็ช่วยลำเลียงเลี้ยงใบก่อ ด้วยความหลังหยั่งลึกผนึกรอ รากแก้วพอผลึกฝันสร้างสรรค์งาน รากที่หยั่งคือ "ความหลัง" ที่หยั่งราก ยิ่งลึกมากยิ่งแกร่งทนแรงต้าน ขยายหน่อหล่อเลี้ยงเพียงตำนาน เพื่อกิ่งก้าน ทอ "ความหวัง" สะพรั่งงาม.
แดดเช้า 29 พ.ย. 2554 21:46 น. - ID 142734 
947
0
0
29 พฤศจิกายน 2554 23:48 น. - comment id 1216534
เป็นกลอนที่มีคุณค่างดงามในความหมายมากค่ะ จะเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
