รากแห่งความศรัทธาฝังค่าลึก เป็นรู้สึกพื้นฐานอันยิ่งใหญ่ ที่คล้องดวงห้วงสถิตของจิตใจ กว่าจะได้ปึกแผ่นเป็นแดนดิน มิใช่เป็นความมัวเมาที่เขลาขลาด แต่เป็นเสาของชาติ มิอาจสิ้น รากที่หยั่งลึกไปล้วนเปิดจินต์ เติบต้นถิ่นหลักมั่นคงตรงกิ่งใบ ขยายแผ่กระแสรักที่หนักแน่น คุ้มครองแดนถิ่นถ้วนล้วนสุขได้ สยามเมืองยิ้ม เกิดก่อน อเมริกาไกล แล้วทำไมต้องเดินตาม ยูเอสเอ อเมริกา มาจากยุโรปโน่น ค้นพบแดนไกลโพ้นแล้วหันเห ตั้งกลุ่มก้อนประเทศใหม่ใจทุ่มเท แบ่งแยกผิวชาวเล เคยอยู่ครอง พวกเขาจึงขาดศรัทธามหาศาล ไร้ตำนานประวัติศาสตร์อาจคับข้อง พัฒนาการด้านต่างต่าง ตามครรลอง และก็ต้องแบ่งมณฑลมลรัฐ แล้วเราจะเดินตามก้นคนเหล่านั้น กระโดดข้ามลำดับขั้น ให้อยู่หมัด หวังก้าวไกลใช้วิธีที่เคร่งครัด รากถูกกัดกร่อนลำต้น คงล้มตาย เถิด ... ศึกษา ความเป็นมาให้ดีก่อน ค่อยนึกย้อนประวัติศาสตร์สร้างความหมาย สยามยิ้ม จากศรัทธา ไม่เสื่อมคลาย สืบมาหลายร้อยปี ยังยิ้มเยือน แล้วทำไมสมัยนี้ยิ้มไม่ออก หรือช้ำชอกรับความคิดมากลบเกลื่อน เกิดไม่พอใจในระบอบชอบบิดเบือน ทั้งที่ยิ้มเคยเปื้อน ด้วยศรัทธา.
แดดเช้า 6 ม.ค. 2555 12:08 น. - ID 143228 
1018
1
0
6 มกราคม 2555 15:31 น. - comment id 1220115
ไพเราะครับคุณแดดเช้า ..........................
7 มกราคม 2555 11:12 น. - comment id 1220171
นึกถึงละคร เรื่องรากนคราเลยค่ะ
7 มกราคม 2555 11:56 น. - comment id 1220186
เพราะรากแก้ว หยั่งลึกผนึกพื้น ต้นจึงคงยงยืน เพราะพื้นพร้อม มีคนเที่ยวเทียวตัด ขัดมิยอม ด้วยถนอม เนิ่นนานบุราณปี ปฐพีนี่นี้ ..ไม่มีขาย !
7 มกราคม 2555 19:32 น. - comment id 1220205
ร่ำเรียนมาจากถิ่นคนผิวขาว แล้วอวดอ้างเรื่องราวว่ากูรู้ จบจากนอก ทันสมัยคิดพรั้งพรู อย่าสู่รู้ เลยหนา พวกล้าหลัง จึงยอมเป็นคนล้าหลัง เพราะยังรักแผ่นดินถิ่นเกิดกาย ระวังเปิดช่องทางให้ต่างชาติเช่าที่ดิน 90 ปี หลังจากนี้เราคงได้เช่าที่จากฝรั่งอีกแน่นอน แม้วันนี้ยังมีจดทะเบียนบังหน้าเพียงเพื่อได้ชื่อเพื่อนำไปซื้อสมบัติไทย เวรไหมล่ะ มีใครคิดแก้ไขบ้าง หรือว่าคิดได้เพียงเท่านี้ กฎหมายเคยคิดเพื่ออนาคตของลูกหลานไทยหรือไม่
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
