คำขอต่อนักเขียนใหม่ (บางท่าน) ๑. โคลงสี่สุภาพ ครืนครืนเวหาสครึ้ม ครางครวญ กาลสู่กรรมกำสรวล โศกไข้ สงสารเมื่อเมืองซวน สูญสุข ใครขัด ใครคัดไค้ ข่มค้านคดีฉล ลางตนโลดไต่เต้า ตามทมิฬ โกงเก็บกำไรกิน กอบ ป้อน กังฉินกับกังฉิน เชิงฉกาจ มันเสกมายาซ้อน ซ่อนเร้นเลวเสมอ ทวยเธอ เธออย่าทิ้ง ปณิธาน ยืนเหยียดโดยวิญญาณ หยัดโต้ นักเขียนใหม่ ควรขาน คำกล่าว เลิกหลบ เลิกหลีกโล้ เลี่ยงลี้หนีหาย ใครขายชาติขุดเค้น เข็ญความ ไหนนั่นคนไหนนาม หนักหล้า ปากกาใช่ปากกาม กวนกิเลส ยอมเถิดยอมยุทธ์ท้า อย่าท้อทอดถอน ๒. อีทิสังฉันท์ ๒๐ วรรณกรรมสวาทอนาถนิวรณ์ สล้างสลับประดับสลอน มิราลง มัวระเริงสวาทพิลาส พะวง เถลไถลไฉนนะหลง ถลำเลย ดูสิแดนอุบาทว์นิราศเสบย ฉะนี้ตริเชือนเลอะเลือนละเฉย ฉะนั้นหรือ? วรรณสารระบายขยายระบือ ผิมุ่งสมิทธ์ประสิทธิ์เพราะมือ สมานสรรค์ เพื่อพสุนธรารุจานิรันดร์ พลังอธึกพิลึกอธรรม์ ฤถอยหนี ๓. กาพย์ยานี ๑๑ วาดฝัน วารวันใฝ่ นักเขียนใหม่ นั้นคงมี เที่ยงแดถ่องแท้ดี เพียงแพรวดาวผ่องพราวดวง น้ำเน่านานเนานิตย์ กอดทรัพย์ติด กักสินตวง ยิ่งหอมยิ่งห้อมหวง ชนมี่ไห้ชักไม่เห็น น้ำรักอันหนักฤทธิ์ พาลืมคิดผู้ลำเค็ญ ล้อมหมกลามกเหม็น โปรดดูใหม่ โปรดได้มอง คิด เขียน ควรเฆี่ยนค้าน ทำลายพาลที่ลำพอง ศิลป์มิ่งลบสิ่งหมอง ย่อมสูญหมาง ย่อมสร้างเมือง ๔. กลอน ๖ กลบทกบเต้นสามตอน เข้ารณ ค้นเรียนเขียนร้อย ถี่บ่อยถ้อยบุกทุกเบื้อง แตกหน่อต่อนานต้านเนือง ร่ำอยู่ รู้เยื้องเรื่องยาว ทั่วกล่นท้นเกลื่อนเถื่อนกล้า มิจฉามาชั่วมั่วฉาว อย่าถ่อมยอมทู้อยู่ทาว พึงรู้ ภูว์ร้าวผ่าวรุม เธอซื่อถือส่ำธรรมสรรพ คือทัพขับถ่อยคอยทุ่ม เสริมหมู่สู้มองส่องมุม แรงสุมรุมซ้อนรอนทราม ก่อแนวแก้วนำกำเนิด เที้ยรเลิศเทิดลักษณ์ถักหลาม ช่วงโรจน์โชติรัฐชัดราม คงอยู่คู่ยามคามยง (ร่างเดิม ๑๘ ถึง ๒๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕ แก้ไขบางถ้อยคำ ๒๓ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕ ครับผม) หมายเหตุ ๑. กลบท กบเต้นสามตอน มีปรากฏทั้งในวรรณคดีไทยเรื่อง สิริวิบูลย์กิตติ์ รจนาโดย ท่านหลวงศรีปรีชา (เส้ง) แหละในประชุมจารึกวัดพระเชตุพน ผมศึกษาเรียนรู้จากหนังสือทั้งสองเล่มดังกล่าว รวมถึงหนังสือกวีนิพนธ์ชื่อ รอยทราย ของท่านอาจารย์วันเนาว์ ยูเด็น ครับ ๒. งานเขียนชิ้นนี้ ได้แรงบันดาลใจจากการแลกเปลี่ยนข้อมูลกับนวมิตรท่านหนึ่งผ่านทางเฟสบุ๊ก เธอเล่าให้ฟังว่า ตลาดนวนิยายบ้านเรายุคปัจจุบัน เรื่องแนวตบจูบ กับเรื่องอันมีฉากรักวาบหวิวจะจำหน่ายดี ผมฟังแล้วเกิดความหดหู่ขึ้น จึงขออนุญาตสะท้อนถ่ายความรู้สึกสักหน่อยครับผม
ตราชู 21 ม.ค. 2555 16:43 น. - ID 143411 
1142
3
0
21 มกราคม 2555 21:49 น. - comment id 1221536
เป็นวิทยาทานครับ และ เชื่อว่าถ้าตระหนักกันจริงๆ ก็จะหลากหลายครับ
21 มกราคม 2555 21:56 น. - comment id 1221537
.คิด เขียน ควรเฆี่ยนค้าน ทำลายพาลที่ลำพอง ศิลป์มิ่งลบสิ่งหมอง ย่อมสูญหมาง ย่อมสร้างเมือง .. ควรถึงเวลานานแล้วครับ
22 มกราคม 2555 12:12 น. - comment id 1221555
สวัสดีครับ ท่านผู้อ่านที่เคารพทุกท่าน อันที่จริง งานชิ้นนี้ของผมก็คือการนำข้อเรียกร้องของกวี ประพันธกรชั้นครูรุ่นก่อนๆหลายต่อหลายท่านซึ่งรังสรรค์วรรณกรรมเพื่อชีวิตเคยประกาศรณรงค์มาแล้วมาฉายซ้ำนั่นเองครับ ผมน่ะมิใช่จะต่อต้านวรรณกรรมรักอย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาดหรอกครับ เพราะด้านหนึ่ง นี่คือมุมเหลี่ยมของชีวิตมนุษย์ แต่... ถ้านิยายรักมีมากไปจนเฝือ ในขณะที่วรรณกรรมกระตุ้นจิตสำนึกให้ตระหนักถึงสิทธิของประชาชนอันพึงมีต่อประเทศชาติลดน้อยลงเรื่อยๆ เรื่อยๆ มันก็น่าเศร้าไม่น้อยเลยครับผม สวัสดีครับ คุณรัถยา จะว่าไปแล้ว ตลาดหนังสือก็มีส่วนนะครับ ยุคกระแสทุนนิยมไหลบ่าเช่นนี้ มันชักพาความฟอนเฟะเข้าสู่โลกอย่างรวดเร็ว กัดกร่อนแก่นสารสารัตถะของทุกสรรพสิ่งไปไวมาก นักเขียนใหม่ที่ท่านเพียรพยายามสร้างงานคุณภาพยังมีอีกมากครับ เพียงแต่ บางที พอเสนองานสู่สำนักพิมพ์ ก็ถูกตีกลับ เหตุผลสั้นๆง่ายๆคือ ไม่ใช่แนวตลาด หากจะแก้ไขกันจริงๆ สังคมส่วนรวมควรร่วมมือด้วยครับผม
24 มกราคม 2555 11:36 น. - comment id 1221680
ด้วยหัวใจรัก กับสองมือเปล่าค่ะ สวัสดีค่ะสมาชิกทุกๆท่าน ดิฉันเป็นสมาชิกใหม่ รอรหัสอยู่ค่ะ ดิฉันเป็นคนรักบทกลอนมาก แต่งได้ไม่เก่ง นี่คือเหตุผลที่ต้องเข้ามาเป็นสมาชิกที่นี่ เพื่ออ่านให้มาก เปิดตาให้กว้าง ขอบคุณสำหรับความรู้ของคุณตราชู ที่นำมาแบ่งปันนะคะ เห็นด้วยกับเรื่องที่คุณพูด และดิฉันขอเสนออีกเรื่องค่ะว่า เพื่อนพ้อง น้องพี่ บ้านกลอนของเรานี้ ควรช่วยกันอนุรักษ์ภาษาไทยกันด้วยดีไหมคะ?
24 มกราคม 2555 13:39 น. - comment id 1221705
25 มกราคม 2555 16:21 น. - comment id 1221984
ชอบ กลบทกบเต้นสามตอน จังค่ะ
25 มกราคม 2555 19:23 น. - comment id 1222027
สนับสนุน
26 มกราคม 2555 10:08 น. - comment id 1222098
สวัสดีอีกคำรบหนึ่งครับ ท่านผู้อ่านที่เคารพทุกท่าน สวัสดีครับ คุณโสวนิจย์ ผมเห็นด้วยอย่างยิ่งครับ ที่คนไทย ควรอนุรักษ์ภาษาไทยของเราไว้ ภาษาอันแสนงดงาม ไพเราะ เป็นมรดกที่บรรพชนท่านฝากพวกเราให้ดูแล ถึงวัฒนธรรมเทศจะรุกกระหน่ำปานใด หากปราการทางวัฒนธรรมของเราแข็งแกร่ง แก่นแท้ รากเหง้าของเราก็จะยังอยู่รอดปลอดภัยครับผม สวัสดีครับ คุณจวว ขอบพระคุณอย่างมากๆครับ สำหรับกำลังใจที่คุณกรุณาส่งมาให้ ถือเสมือนคบไฟส่องนำทางผมท่ามกลางโลกอันอนธการครับผม สวัสดีครับ คุณผู้หญิงไร้เงา กลบท กบเต้นสามตอน ผมได้ฟังครั้งแรกก็หลงรักทันทีครับ แต่ แหม เวลาฝึกหัดแต่งคราใด แทบกระอักเลือดทุกคราครับผม สวัสดีครับ คุณศรีสมภพ ขอบพระคุณเป็นอเนกครับที่เมตตาสนับสนุนคนกระจ้อยร่อยอย่างผม ผมอุ่นใจแล้วครับ ที่มิได้เดินสวนกระแสอยู่อย่างโดดเดี่ยว ถึงแม้รู้ดีว่า เสียงเรียกร้องมันจะไม่บังเกิดผล หาก ผมก็ได้ออกความคิดเห็นแล้วในฐานะคนรักวรรณกรรมคนหนึ่งครับผม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
