นอกหน้าต่างบานไม้กลางสายหมอก ในสวนดอกงดงามดังความฝัน มีลำธารไหลผ่านดุจม่านควัน ศาลาอันโดดเดี่ยวตั้งเดียวดาย พุ่มพฤกษ์ไพรเขียวชอุ่มดูชุ่มน้ำ กลีบใบฉ่ำน้ำค้างไม่จางหาย ข้างศาลาระเบียงห้อยเรียงราย ล้วนมากมายไม้งามตามลำเนา กลางศาลานั้นมีเก้าอี้โยก หญิงชราตาโศกกับโลกเหงา เธอนั่งอยู่ตรงนั้นกายสั่นเทา มองดูเงาหลังงอเหมือนห่อตัว ประกายตาสดใสแทบไม่เหลือ มองผิวเนื้อเหี่ยวย่นอยู่จนทั่ว ผมสีขาวดอกเลาในเงามัว เธอหวาดกลัวทดท้อหรือรอคอย ทุกรอยย่นบนหน้าเหมือนจารึก ความรู้สึกกลับกลายเป็นลายร้อย แต่ละเส้นกรีดผนึกระลึกรอย ผ่านจะงอยปากเหยี่ยวที่เฉี่ยวมา เธอนั่งอยู่ตรงนั้นทุกวันเฝ้า เหมือนคอยเงาสิ่งใดอะไรหนา เธอจะได้สมหวังที่ตั้งตา หรืออ่อนล้าหดหู่เกินอยู่ไป.... (เสียงพระสวดแว่วแว่วดังแผ่วผ่าน เธอสะท้านกายสะเทือนเริ่มเคลื่อนไหว มือที่สั่นพนมชิดสู่ทิศไกล น้ำตาไหลลงแก้มเหมือนแต้มรอย) -------------- (ไร้อันดับ)
ไร้อันดับ 14 ก.ค. 2555 19:06 น. - ID 145034 
1569
13
0
14 กรกฎาคม 2555 21:18 น. - comment id 1238522
ลูกสาวหล้าหายไปหลายปีก่อน เฝ้านึกย้อนทุกข์สุขมิรู้ข่าว ไอ้หนุ่มกรุงฟุ้งคุยลุยจีบสาว ลูกหล้าคงนอนหนาวหลงคารม ลักเอาทองสองบาทไปเสียด้วย ป่านฉะนี้คงช่วยให้ได้สม เฝ้านั่งรอพาหลานมาใช้ชม จนสีผมขาวหงอกนั่งกลอกตา.... วันนี้จะมาไม๊น๊อ
14 กรกฎาคม 2555 22:16 น. - comment id 1238524
ชายชราพุงย้อยละห้อยหวน นั่งทบทวนความหลังเมื่อยังหนุ่ม ผ่านโลกโศกเศร้าที่เร้ารุม หลากมรสุมร้อนหนาวผ่านเข้ามา มีอะไรจีรังยั่งยืนบ้าง ต้องแรมร้างตามกาลทั้งนั้นหนา มีพบย่อมมีพรากจรจากลา หนึ่งชีวาอายุขัยเท่าไรเชียว ที่รู้จักเริ่มหายล้มตายจาก เหลือเพียงซากอาลัยให้เฉลียว ยากมีใครหลุดพ้นสักคนเดียว อีกประเดี๋ยวคงถึงคราวเราเอย นั่งปลงปลงสังขารตรงลานวัด เห็นกันอยู่หลัดหลัดคนมักเอ่ย อนิจจังไม่เที่ยงเยี่ยงนี้เลย นั่งเฉยเฉยก็ตายได้เหมือนกัน555 ดำน้ำมามั่วกลอนด้วยอ่ะค่ะคุงพ่อขรา
15 กรกฎาคม 2555 00:48 น. - comment id 1238529
ผ่านคืนวันเวลาอันร้าวรวด ความเจ็บปวดในแววตาหาท้อถอย ยังมุ่งมั่นเฝ้าบากบั่นรอคอย เหล่าลูกน้อยที่เติบใหญ่ไม่คืนมา ทิ้งผู้เฒ่าเศร้าเดียวดายไร้ใครสน ไร้ผู้คนผู้เฒ่าคร่ำครวญร้องหา ลูกที่จากไปไกลไม่หวลมา นับเวลารอคอยยิ่งถอยแรง ลูกจะรู้บ้างไหมใครเฝ้ารอ น้ำตาคลอเต็มเบ้ามิเหือดแห้ง ยังคงเชื่อมั่นในลูกไม่คลายแคลง จวบสิ้นแสงแห่งชีวา...แม่ลาไกล ***************************************
15 กรกฎาคม 2555 06:06 น. - comment id 1238535
มีแต่คนเก่งๆต่อกลอนกัน อ่านแล้วเพลินมากครับ
15 กรกฎาคม 2555 09:23 น. - comment id 1238557
ยายนั่งเหม่อๆ ไม่รู้ท่านคิดอะไรเหมือนกัน คงคิดถึงลูกหลานน่ะเราว่า..
15 กรกฎาคม 2555 11:21 น. - comment id 1238559
ดีจร้าขอรับ พี่รอดแหมะ อ่านแล้วอิน
แจมด้วยๆๆ...ขอรับ พี่ท่าน
เสียงพระสวดอวดธรรมนำดวงจิต เพ่งพินิจคิดย้อนตอนหนุ่มสาว ใดคือเหตุอ้างว้างท่ามกลางดาว เห็นเรื่องราว...คิดพลาดเพราะขาดธรรม นำดวงใจใสผ่องใส่ห้องผูก ดวงจิตลูกบุตรหลานจึงพาลช้ำ คิดแต่ร่ำแต่สวยหล่อรวยจำ เหมือนใจดำลืมแม่ที่แก่ไป แต่โบร่ำโบราณนานมาแล้ว คือพ่อแก้วแม่แก้วแววสุกใส ปรารถนาค่าสิทธิ์คิดอันใด คิดถึงให้...ช่วยด้วย มาช่วยที บารมีเหมือนลดจางหมดสิ้น ไม่ได้ยินพ่อแก้วแม่แก้วศรี สังคมเพลินเดินหน้า บ่ ช้ามี ฤา ความดี สองท่านมันจืดจาง เหลือเพียงกลับไปเยี่ยมเพื่อเสี้ยมสั่ง สอนบุตรหยั่งบอกบุตรพิสุทธิ์อ้าง รุ่นสู่รุ่นเพียงเสี้ยมมาเยี่ยมยาง สัมพันธ์วาง บอกบุตร ที่สุดควร กลัวถูกทิ้งเหมือนตนที่ผลก่อ มาเยี่ยมพอเป็นเยี่ยง เพื่อเพียงผวน ผันดวงจิตพิศโศกโลกเรรวน กลัวกรรมหวนคืนกลับ...นับวันไป เฮ้อ.....คิดแว้วเศร้าหมอง...
15 กรกฎาคม 2555 19:45 น. - comment id 1238591
16 กรกฎาคม 2555 11:39 น. - comment id 1238629
จับเข่าคุยเรื่ื่องธรรม คุยได้นาน จับเข่าแล้วนินทากัน คุยได้นานแต่มิตรภาพไม่ยั่งยืน... เมื่อเราสองคนตามรอยบุญไปยกช่อฟ้าที่วัดธรรมยาน เกิดปาฏิหาริย์ ดวงอาทิตย์ทรงกลด ไปดูต้นน้ำที่เขื่อนป่า่สักชลสิทธิ์ ไปดูโครงการเศรษฐกิจพอเพียงของในหลวงที่วัดมงคลชัยพัฒนา แบ่งบุญมาฝากพี่ด้วยค่ะ
16 กรกฎาคม 2555 13:22 น. - comment id 1238653
ยายชรานัยน์ตาเศร้าเล่าถึงเรื่อง ถึงการบ้านการเมืองเคยเฟื่องฟุ้ง ต่างถ้อยทีถ้อยอาศัยใฝ่ผดุง เจริญรุ่งสังคมสุขทุกถิ่นไทย มาบัดนี้เหมือนมีบาปกำราบเข้า ต่างรุกเร้าเอาอัตตาถาโถมใส่ ราวกับไม่ใช่พี่น้องผองเผ่าไทย ขอวอนไหว้ทั้งฝ่ายสองให้ตรองดู ! น้ำตาพรู ไหลพร่างกลางศาลา..
16 กรกฎาคม 2555 14:11 น. - comment id 1238675
สิบ ไว้ก่อน...
17 กรกฎาคม 2555 11:52 น. - comment id 1238791
ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะคุงพ่อ เด่วจาช่วยดูแลคุงลูกชายให้ อิอิ
18 กรกฎาคม 2555 09:21 น. - comment id 1238880
สายตามัวพล่าฝ้าน้ำตาคลอ สันหลังงองุ้มเงยเผยเห็นหน้า ดูซีดเซียวเหี่ยวย่นปนเวลา ขาโก่งกว้างเกินกว่าจะยืนนาน สังขารเอยล่วงเลยเผยลับร่วง รอคนห่วงดูแลแม้หยาบกร้าน ฟ้ามืดมัวริบหรี่ทอแสงสราญ จะอีกกี่คืนกาลลาลับเลือน
18 กรกฎาคม 2555 19:52 น. - comment id 1238944
คุณฤกษ์ ขอบคุณที่เขียนกลอนมาฝากครับ ช่วงนี้ผมงานยุ่งมาก ขออนุญาตตอบเป็นร้อยแก้วนะครับ ลูกสาวขโมยทองแม่หนีเข้ากรุง เหมือนนิยาย แต่คงมีที่มาจากเรื่องจริง ว่าไหมครับ ขอบคุณที่ยังไม่ลืมกันครับ
18 กรกฎาคม 2555 19:54 น. - comment id 1238945
กลอนยังงดงามเหมือนเดิมนะ ดูแลสุขภาพด้วยนะ
18 กรกฎาคม 2555 19:57 น. - comment id 1238946
18 กรกฎาคม 2555 19:59 น. - comment id 1238947
18 กรกฎาคม 2555 20:03 น. - comment id 1238948
18 กรกฎาคม 2555 20:09 น. - comment id 1238949
6 , 10
18 กรกฎาคม 2555 20:10 น. - comment id 1238950
18 กรกฎาคม 2555 20:13 น. - comment id 1238951
ช่วงนี้งานผมยังเยอะอยู่ ไว้ว่างๆ ค่อยคุยกันนานๆ นะครับ ดูแลสุขภาพกายและใจด้วยครับ ฝากความคิดถึงคนข้างเคียงด้วยครับ
18 กรกฎาคม 2555 20:15 น. - comment id 1238952
ขอให้มีความสุขครับครับ
18 กรกฎาคม 2555 20:17 น. - comment id 1238953
18 กรกฎาคม 2555 20:21 น. - comment id 1238955
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
