* โอ้ที่รัก *

แก้วประเสริฐ


                       * โอ้ที่รัก *
   รำพึงรำพันคิด     ห้วงใจจิตสุดเสน่หา
เดินยิ้มกริ่มมรรคา   ชมแมกไม้พฤกษ์ไพรวัลย์
 สานรักประจักษ์ถ้อย  สิ่งมากน้อยพลอยสุขสันต์
ร้องเพลงหวังกำนัล    แด่นวลน้องปองกลิ่นผกา
 มือหนึ่งกำดอกสร้อย    มาเรียงร้อยกุหลาบหา
จากไพรพฤกษ์พงพนา  หวังเป็นสื่อฝากนางนวล
 กลิ่นหอมย้อมใจห้วง  เกิดเป็นบ่วงพันผูกหวน
ม่านรักเคยชักชวน      หวานเหลือล้ำพร่ำปลอบใจ
 เดินทางพลางสะอึก   ใจระทีกตรึกหวั่นไหว
มองเห็นนางวิไล         เคียงคู่ชายคล้ายผ่านจร
 มองดูช่อมาลี               สิ่งเปรมปรีดิ์คล้ายถูกศร
กระชากลากร้าวรอน    หมดสิ้นหวังกลางพุ่มพวง
 ความหวังพังหมดแล้ว  เสียงเจือนแจ้วแผ่วลมหวง
ยืนเซ่อละเมอทรวง       ขาสั่นอ่อนตอนผ่านนาง
 เหว่ว้างกลางห้วงมรรค  สิ่งประจักษ์หลุดจากสร้าง
โอ้รักมาละวาง                หวานรักเก่าเฝ้าแรมโรย.
๐ ยามรักดุจฟากฟ้า        ลมโชย
จันทร์ส่องช่างอิดโรย     แม่นแล้ว
ดาวหมองดุจแห้งโหย     ยากก่อ ไสวแฮ
เหมือนสิ่งข้าผ่านแพร้ว   พรากไว้ห้วงจินต์ฯ.
                     * แก้วประเสริฐ. *				
comments powered by Disqus
  • ศรีสมภพ

    2 กันยายน 2555 11:12 น. - comment id 1243958

    * โอ้ที่รัก * 
    
    เธอช่างสวยสดงดงามจริงหนอ..
    
    ข้าน้อยขอคารวะ ณ ตรงนี้
    
    41.gif24.gif29.gif
  • ทะเลใจ บ่ ได้ Log on Ja

    3 กันยายน 2555 08:30 น. - comment id 1243970

    ไม่เคยลืมพ่อแก้วเลยจ้า
    
    คิดถึงเสมอ  ช่วงนี้ยุ่งเยอะหน่อย 
    
    เลยไม่ค่อยได้แวะมาทักทาย
    
    
    ดูแลสุขภาพด้วยนะคะคุณพ่อ
    
    รักเสมอ
    
    ลูกสาวพ่อ  ทะเลใจ  ^_^
  • ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

    1 กันยายน 2555 18:00 น. - comment id 1243996

    เฝ้ายิ้มกริ่มรำพึงคำนึงหา
    โอ้กานดาแสนไกลในห้วงฝัน
    เสน่หาไปได้สักกี่วัน
    กาลเวลากระชั้นเข้าทุกที
    
    นางวิไลคงเห็นสัจธรรม
    หากหลวมตัวถลำคงเสียศรี
    จึงรักตอบมอบใจชายชาตรี
    เหมีอนหลีกหนีปัญหามารบกวน
    
    ป๋าสบายดีนะครับ
  • แก้วประเสริฐ

    2 กันยายน 2555 22:28 น. - comment id 1244013

    36.gif16.gif36.gif
    คุณ ฤกษ์ (รูปหล่อ)
    
          เป็นไปธรรมธาตุ ที่มีอยู่ในโลกนี้ล้วน
    แล้วแต่ธรรมทั้งสิ้น ย่อมเป็นไปตามโลก
    นี้ เมื่อวัยอันสมควรสิ่งทั้งหลายแห่งกาย
    ก็จะแสดงออกว่า เป็น อนิจจัง ทุกขังและ
    อนัตตา จ้าพ่อหนุ่มรูปงาม  การเล่นงาน
    ด้านนี้ และนิยาย ก็เพื่อการปลดปล่อย
    อารมณ์ที่รับรู้มาให้ออกมาเสียบ้าง จาก
    การยึดครองไว้จ้า   รักมากเสมอ
    
                      16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • แก้วประเสริฐ

    2 กันยายน 2555 22:30 น. - comment id 1244014

    36.gif16.gif36.gif
    คุณ ศรีสมภพ
    
             ทุกๆอย่างเป็นอจินไตย หาได้จีรังยังยืน
    ไม่ การเล่นของผมเพื่อความสนุกสนานและ
    การปล่อยสิ่งที่เก็บไว้ให้ระบายออกมาบ้างใน
    รูปลักษณ์ต่างๆกันจ้า  รักมากเสมอ
    
                     16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • แก้วประเสริฐ

    3 กันยายน 2555 13:56 น. - comment id 1244020

    36.gif16.gif36.gif
    คุณ ทะเลใจ
    
            เอมลูกรักของพ่อ พ่อเองระยะนี้สุขภาพ
    ไม่ค่อยจะดี นอนไม่ค่อยหลับ ไม่รู้เป็นอะไร
    หรือว่าแก่มากๆแล้ว ตามที่เคยเห็นมาว่าคน
    แก่จะนอนไม่หลับกลางคืน จริงๆของเขา
    พ่อเองก็เคยเห็นมาเหมือนกัน  พ่อรักลูกยัง
    จำลูกพ่อได้ดี น่ารักมากขอบใจลูกที่แวะมา
    เยี่ยมพ่อ พ่อไม่มีอะไรจะให้นอกจากเรื่องนี้คือ
    กลอนเท่านั้นแหละจ้า  พ่อคิดถึงและรัก
    ลูกพ่อเสมอไม่มีวันลืมจ้า  รักลูกของพ่อมากๆ
    
                     16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • เพียงพลิ้ว

    4 กันยายน 2555 10:19 น. - comment id 1244127

    
    
    คุณลุงสบายดีนะคะ 
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • แก้วประเสริฐ

    4 กันยายน 2555 10:48 น. - comment id 1244128

    36.gif16.gif36.gif
    คุณ เพียงพลิ้ว
    
               หลานรักลุงไม่สบายจ้า ตื่นมาหลังยอก
    ไปหมดต้องทายากินยาอยู่ ขณะนี้ยังไม่หาย
    เลยจ้า คนแก่ก็อย่างนี้แหละ รักหลานมากๆจ้า
    
                       16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • เฌอมาลย์

    4 กันยายน 2555 15:44 น. - comment id 1244199

    สวัสดีค่ะ 
    เขียนถึงที่รักคนไหนคะ
    
    ตอนนี้ฟ้าทางนี้มืดครึ้มด้วยเมฆฝน ท่าทางจะตกหนัก อย่าลืมดูแลสุขภาพนะคะ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลง 46.gif36.gif
  • แก้วประเสริฐ

    4 กันยายน 2555 16:22 น. - comment id 1244220

    36.gif16.gif36.gif
    คุณ เฌอมาลย์
    
           ไม่มีหรอกครับเป็นการพรรณาเท่านั้น
    ที่บ้านผมระยะนี้เหมือนกับทางคุณแหละ
    ฝนกับแดดสลับกันไป เรียกว่าฝนมากกว่า
    พร่ำๆทั้งวันแหละครับ  เจ้าหญิง เพราะฤดู
    ของเขาครับมรสุมเข้าครับ รักมากๆเสมอ
    
                      16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • พจนา

    5 กันยายน 2555 07:21 น. - comment id 1244317

    ไพเราะมากครับ   41.gif36.gif46.gif
  • แก้วประเสริฐ

    5 กันยายน 2555 11:40 น. - comment id 1244369

    36.gif16.gif36.gif
    คุณ พจนาฯ
    
            ขอบคุณมากครับ รักเสมอ
    
                     16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • อนงค์นาง

    6 กันยายน 2555 13:03 น. - comment id 1244476

    ครูแก้วประเสริฐที่เคารพยิ่ง
    
    ศิษย์มีครูเพียงคนเดียวที่เข้าใจศิษย์
    ศิษย์เป็นคนไม่ดี ต้องขอกราบลาครูไปตามทางของตน
    ด้วยน้ำตาและอาลัย 
    ศิษย์ไม่ต้องการแสวงหาหรือครอบครองอะไรอีก
    มีที่นาที่ดิน บ้านหรือเงินทองก็ยกให้ทายาทสองคนไปหมด มีแค่รถเก่าๆกับจักรยาน มีเงินเดือนพอใช้พอเก็บไว้รักษาพยาบาลแม่ พอให้ค่าเทอมลูก ได้หักไปช่วยมูลนิธิทั่วโลกปีละหกแห่ง ได้ทำบุญที่วัดก็พอเพียงแล้ว ไม่คิดหากำไรจากใครค่ะ ไม่อยากทำนาบนหลังคน
    หาเงินโดยความสุจริตถูกต้อง ได้น้อยก็ใช้น้อย
    บุญนั้นอยู่ที่ใจใช่ปริมาณหรือตัวเลขที่ทำไ่ป
    ทำไปแล้วแต่ยังไปแสวงหาอะไรมาครอบครองอีกก็ไม่ไหวค่ะครู
    
    มีคนกล่าวหาว่ามีกิเลสทรามเป็นมารเข้าครอบครองจิตใจ ทั้งที่ศิษย์ไม่ได้เป็นคนกระทำอะไร แค่เขียนกลอนเรื่องเขาค้อ แต่ดันไปเจอการกระทำบางอย่างของคนที่เคยศรัทธา คนที่อยากไปสู่นิพพาน ซี่งทางสายนั้นต้องใช้เงินตราหามาครอบครองเพิ่มพูนกิเลส 
    ศิษย์เป็นคนพูดตรงตามที่คิด กลายเป็นถูกพญามาร
    สิง และเสียใจตรงที่เป็นคนที่คิดว่าเป็นมิตรแท้ของตน
    กลับเป็นคนที่ไม่เข้าใจ เพราะศิษย์คงอาจเอื้อมไปแตะต้องคนที่เขารักนิยมชมชอบ 
    ครูคะ คนดีชอบแก้ไขคน....ไรชอบแก้ตัว
    แพ้เป็นพระชนะเป็นมาร ศิษย์อยากเป็นคนดี
    ไม่ต้องแก้ตัวใดๆอีกแล้ว ขอไปแก้ไขตนเอง
    ไม่ต้องยกคุณงามความดีมาอวดอ้างเพื่อให้คนเข้าใจ
    ขอให้ครูเมตตากรุณาศิษย์ก็นับว่าเป็นพระคุณมากมาย
    แล้วค่ะครู
    
    ขอไปอยู่ในสังคมที่เข้าใจและรับความคิดความเป็นตัวของเราที่แท้จริง ศิษย์ไม่ได้ทุกข์อะไรเพราะไม่ยึดติดกับใคร หรือความคิดของใคร ไม่อยากกลับมาก็เพราะใจไม่ใช่เพราะเพ้อทุกข์อะไร เพราะศิษย์ไม่ต้องการแสวงหาอะไร ต้องการปลดปล่อยออกไป ถ้าคนยังปล่อยวางการครอบครองทรัพย์สมบัติ อสังหาริมทรัพย์ไม่ได้ ยากที่จะปล่อยวางจิตใจได้ ศิษย์ลาครูไปเพราะมีความสุขกับงานสอนหนังสือเด็กที่วัด มีอะไรให้เตรียมพร้อมก่อนเปิดเทอมกลางเดือนนี้ค่ะครู ศิษย์มีความสุขกับสังคมเล็กๆ
    มีครอบครัวที่รักเราอย่างจริงใจก็พอแล้วค่ะ ไม่อาจไปเอาใจคนในโลกไซเบอร์ได้ทุกคน ใครจะคิดอย่างไรก็ให้เขาคิดเขาชังไป ศิษย์ไม่ขอยุ่่งเกี่ยวด้วยเพราะต่างคนต่างความคิด ต่างจิตต่างใจ เข้ากันไม่ได้อาจเพราะเราไม่ดีเรามีกิเลสมาร เขามีแต่พ่อพระแม่พระ ใครจะวิจารณ์ตรงๆ ไม่อ่อนน้อมให้ เขาก็รังเกียจ ถ้าใจไม่ยอมแล้วไม่มีใครมาบังคับได้ค่ะครู พระท่านเทศน์ให้ฟังว่า แม้จะต้องอยู่ลำพังไม่มีเพื่อนฝูง ขอให้ยึดมั่นในอุดมการณ์ในคุณธรรม อย่ากลัวคนหมู่มาก เราก็ไปอยู่ในกลุ่มคนที่คิดเหมือนกัน
    ขอให้ครูมีความสุข ความเจริญ สุขภาพแข็งแรงตลอดไปนะคะครู 
    
    ด้วยรักและเคารพครูเสมอค่ะ
    
    ศิษย์ขออภัยที่ไม่ดีพอค่ะครู ขอให้ครูอโหสิกรรมให้ศิษย์ด้วยนะคะ
    
    
    
    
    
    
    
     36.gif29.gif36.gif16.gif
  • อนงค์...นาง

    6 กันยายน 2555 14:02 น. - comment id 1244482

    ครูคะ
    ศิษย์ไม่ได้หมายความว่าที่นี่ไม่ดีนะคะครู
    บ้านนี้มีแต่คนดีๆค่ะ แต่ศิษย์ไม่ดีเองไม่ดีพอ
    ขอไปตามทางของตนเอง จะดีชั่วอยู่ที่ตัวเอง
    ขอบพระคุณครูมากนะคะที่ได้สั่งสอนแนะนำในการแต่งกลอนและอะไรหลายอย่างมากมายแก่ศิษย์
    แต่ไม่สามารถเป็นศิษย์ที่ดีได้
    ศิษย์ไม่โกรธ ไม่เกลียดใคร ถ้าทำให้ใครไม่พอใจต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ขอปล่อยทุกอย่างให้หมดไป
    ไม่ยึดติดกับใครค่ะ
    
    
    36.gif29.gif36.gif
  • แก้วประเสริฐ

    6 กันยายน 2555 14:38 น. - comment id 1244487

    36.gif16.gif36.gif
    คุณ อนงค์นาง
    
             ศิษย์รักเรา  ครูเองก็เคยกล่าวไว้แล้วว่า
    ทุกอย่างย่อมมีการเข้าใจและไม่เข้าใจ คนเรา
    ย่อมไม่ยากให้ใครได้ดี ไปกว่าตนเอง การเล่น
    กลอนนี้ ครูเองผ่านอุปสรรคมามากมายนัุกในที่
    นี้ ทั้งดีและไม่ดีสลับกันไป แต่ครูปล่อยวางเสีย
    ใครดีก็สนทนาด้วยใครไม่ได้ก็ผ่านไป ครูเป็น
    คนที่ไม่ค่อยจะผูกพัน  จะชอบหรือไม่ชอบก็
    เรื่องของเขา  
    เราไม่ต้องไปยุ่งใครจะมาหรือไม่
    มาครูไม่สนใจ  ถือว่าเราพอใจของเราเท่านี้
    จะได้หรือไม่ได้ครูไม่สนใจ  การที่เรากระทำ
    ในบางสิ่งบางอย่างย่อมต้องมีอุปสรรคทั้ง
    สิ้น ดูพระสัมมาสัมพุทธเจ้าซิกว่าจะสำเร็จ
    ได้ก็มีพวกมารมายุ่งทั้งทางจิตและทางโลก
    เช่นนางมาณวิกาเป็นต้น  ฉนั้นจะเอาอะไร
    แน่นอนทางโลกเป็นไม่มี นอกจากจิตตัว
    ของเราเท่านั้นที่จะใฝ่ทั้งดีและไม่ดีเป็น
    ปัจจัยในการสร้างนี้เท่านั้น  ก่อนที่ครูจะ
    รับศิษย์และมอบบางอย่างให้ก็ดูที่กระทำ
    เห็นว่าศิษย์เรามาในทางบุญกุศล ถึงจะ
    เขียนกลอนก็เป็นเรื่องส่วนตัวเท่านั้น หา
    ได้ละลาบละล้วงไปยังคนอื่นใดไม่  ไม่ว่า
    จะด้านไหนๆ การเขียนกลอนหากคนที่จิต
    ใจไม่ดีงามแล้ว ย่อมจะเกิดความอิจฉา
    ริษยาเพราะความเป็นคน ก็ต้องคนไป
    เรื่อยๆ และไม่อยากให้ใครดีกว่าตนเอง
            ครูเองผ่านและพิจารณาแล้วเห็นว่า
    ศิษย์เราเป็นคนมีคุณธรรมสูงคนหนึ่ง เท่า
    นี้ครูก็พอใจแล้ว คนเรามีธรรม มีอยู่สอง
    อย่างคือธรรมในจิต และธรรมในปาก
          ฉะนั้นเราควรจะสังวรณ์ไว้อย่าไปติดยึด
    กับสิ่งที่ไร้สาระ จิตที่ฝึกแล้วย่อมนำความ
    สุขมาให้เรา  การที่จิตเรากระทบต่อสิ่งอัน
    ไม่พึงพอใจแล้ว ให้รู้ระลึกได้ด้วยสติเรา
    ไตร่ตรองพิจารณา ทางที่ดีที่สุดคือการ
    ปล่อยวางเสีย คิดเสียว่าเขาช่างน่าสงสาร
    นักที่แม้แต่ตัวก็ไม่รู้ว่าเป็นตัวติดยึดมั่นใน
    สังขารอันเที่ยงธรรมใดไม่ ย่อมเกิดขึ้น ตั้ง
    อยู่แล้วก็ดับไป เป็นธรรมธาตุแห่งขันธ์นั้นๆ
      เราคิดว่าเขามาลองการฝึกจิตเราว่าไปถึง
    ขั้นไหนแล้ว  ครูเองผ่านมามากในเรื่องนี้
    กว่าจะทำใจได้ก็เกิดตัณหาอุปาทานเข้า
    มาต่อต้านอยู่เสมอๆ ศิษย์เราจงจำไว้ว่า
       เมตตา ภิกขเว เจโต  จิตตัง วิมุตติมายะ
    การเจริญเมตตาและการอบรมบ่มนิสัยจิต
    ย่อมน้ำความสุขอันแท้จริงย่อมเป็นแนวทาง
    ในความหลุดพ้น  ฉะนั้นศิษย์เราอย่าไป
    ยึดติดกับคำพูดอันหาสาระไม่ได้  ถือว่า
    จิตถูกทดสอบทั้งภายนอกภายใน
          ภายนอกที่การกระทำที่ มนุษย์และสัตว์
    เข้ามาทดลอง
          ภายในคือจิต  ที่ถูกกระทบให้หวั่นไหว
    ไปตามอารมณ์นั้นๆ
           ดังนั้นเมื่อเรารู้แล้ว เราอย่าไปติดยึด ถือมั่น
    ในเหตุดังนี้แล ปล่อยถือว่าเป็นไปตามแนว
    ทางโลกที่ยังหมกหมุ่นอยู่ในกิเลน ยากที่ขัด
    เกลาได้ อุปมา ดอกบัวสี่เหล่า ที่บานแล้ว ที่
    กำลังจะบาน ที่คอยวันโผล่มาบาน และบัวที่
    อยู่ในโคลตม รอชะตาอันไม่แน่นอนเป็นต้น
         เมื่อเรารู้แล้ว ตั้งใจแล้ว มีสติสมาธิแล้ว
    จึงนำมาไตร่ตรองขจัดสิ่งอันมัวหมองนี้ออก
    ไปให้มากเท่าที่จิตเราจะกระทำได้  เหตุดังนี้แล
    จิตเราก็จะค่อยๆทะยอยหลีกต่ออวิชชาที่
    คนนำมาให้เราด้วยกิเลสที่ไม่ได้ขัดเกลา
    ได้ไม่มากก็น้อย
            ศิษย์อย่าได้ยอมแพ้ หากยอมแพ้มันจะ
    ฝังลึกเข้าในจิตใต้สำนึกเป็นสิ่งละเอียด
    อ่อนที่ฝังลึก ยากจะขัดเกลาทำให้จิตใจ
    เราเร่าร้อนยามคำนึงหรือนึกถึงมัน  เราต้อง
    เป็นคนต่อสู้ต่อสิ่งเหล่านี้ หรือวางต่อสิ่ง
    เหล่านี้ไป จิตใจก็จะปลอดโปร่ง หากมีบ้าง
    ก็เพียงเล็กน้อย มีสติไตร่ตรองจับในสิ่งที่
    ไม่ดีแล้วพิจารณาเสีย เป็นเมตตาจิตให้เรา
    นึกสงสารบุคคลนั้นที่ยังหมกหมุ่นวนเวียน
    ในสิ่งเศร้าหมองตามครรลองของโลกอยู่
            ศิษย์ก็ผ่านการฝึกอบรมมาแล้วดังนี้
    ควรจะใช้ธรรมที่เรารับรู้ให้เป็นประโยขน์
    ไม่ใช่จะแพ้แก่สิ่งเล็กๆน้อยๆเหล่านี้ หาก
    เราแพ้แล้วต่อไปเจอสิ่งใหญ่ๆกว่านี้จะ
    ต่อสู้ได้อย่างไรเล่า  หาใช่เราจะไปต่อ
    สู้เขา แต่เราต่อสู้กิเลสมารที่เข้ามาสู่
    จิตใจเราเท่านั้น ให้มีเมตตาปล่อยเขา
    ไปในทางที่เขาควรจะได้รับ เป็นเวร
    และกรรม ใครที่สร้างเวรคือเหตุ ผลนั้น
    คือกรรมย่อมตอบสนองเอง หาใช่เราไม่
         ดังนั้นศิษย์เราเป็นคนดี ที่มีคุณธรรม
    ในจิตใจ มีธรรมเป็นเครื่องเหนี่ยวรั้งและ
    เลี้ยงหล่อจิตใจเรา จะยอมแพ้ก็สิ่งเหล่า
    นี้ได้หรือไร  ครูคิดว่าศิษย์เรามาทางนี้
    อันเป็นทางที่ประเสริฐสุดแล้ว อุปสรรค
    แค่ฝุ่นละอองนี้หากสิ้นมานะพยายามเป็น
    สิ่งเศร้าหมองในใจแล้ว  ต่อไปจะทำการ
    ใหญ่ได้หรือ คงคิดไตร่ตรองให้ดี เช่น
    การไปสู่นิพพานนั้น หากมองทางด้าน
    ปริยัติง่ายเหลือเกิน แต่พอเข้าสู่การ
    ปฏิบัติช่างยากเข็นเหลือเกิน
              ครูเขียนมานี้หวังว่าคงจะตัดใจได้
    และอย่ายอมแพ้เป็นอันขาด เล่นไปแต่
    อย่าหวังอะไร เราเล่นเพื่อผ่อนคลายสิ่ง
    ในใจเราออกมาไม่เก็บไว้ เป็นการปล่อย
    ให้จิตใจเราว่างเปล่าอีกทางหนึ่งนะ
                รักศิษย์เรามากๆเสมอ
    
             16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • แก้วประเสริฐ

    6 กันยายน 2555 14:57 น. - comment id 1244488

    36.gif16.gif36.gif
    คุณ อนงค์นาง
    
    
              บ้านหลังนี้ก่อนก็เล็กต่อมาได้เติบใหญ่
    จึงเป็นที่รวมเหล่าแห่งชนทั้งหลายดังนั้น
    ย่อมจะปะปนทั้งที่ดีและไม่ดี เราคิดได้ เห็น
    ได้ ย่อมจะจัดสรรได้ฉันท์ใดฉันท์นั้นจ้า
              พยายามหมั่นฝึกอบรมจิตใจเราให้รู้ธรรม
    แห่งธรรมชาติให้มากๆ  ธรรมย่อมเกิดจาก
    ธรรมธาตุและธรรมชาติ ดังนั้นเมื่อเรารู้แล้ว
    เข้าใจแล้ว ก็ย่อมจะบ่อเกิดแนวทางแห่ง
    การหลุดพ้นต่อสิ่งเหล่านี้แล
         เอาเวปฯนี้ไปฟังเล่นๆฟังให้ซึ้งนะ
    http://www.youtube.com/watch?v=N3OPZlL29R0&NR=1&feature=endscreen
                รักศิษย์เราเสมอๆ
    
             16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • แก้วประเสริฐ

    6 กันยายน 2555 20:21 น. - comment id 1244506

    36.gif16.gif36.gif
    คุณ อนงค์นาง
    
            ไม่เป็นไรหรอกจ้า ครูย่อมเข้าใจในศิษย์
    ยิ่งเป็นศิษย์รักด้วยแล้ว ย่อมต้องห่วงใยเสมอ
             รักศิษย์เรามากเสมอจ้า
    
             16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • อนงค์นาง

    6 กันยายน 2555 17:19 น. - comment id 1244515

    ขอกราบครูแก้วประเสริฐที่ได้เมตตาเตือนศิษย์
    ศิษย์อ่านแล้วสบายใจปลอดโปร่งโล่งมากค่ะครู
    ขอบพระคุณครูมากนะคะที่ให้กำลังใจไม่ทิ้งศิษย์
    ศิษย์จะทำตามที่ครูแนะนำค่ะ
    
    ด้วยรักและเคารพยิ่ง
    
    
    36.gif29.gif36.gif16.gif36.gif
  • สอง

    9 กันยายน 2555 16:32 น. - comment id 1244976

    สวัสดีค่ะพี่ชายที่รัก
  • สอง

    9 กันยายน 2555 16:38 น. - comment id 1244978

    คิดถึงพี่ชาย16.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน