เพลงเรือปีมะโรง กลอนเพลงเรือ สิบนิ้วลูกประนมวิตกตรมก้มหน้า วอนสายน้ำกรุณา ปรานี พอฝนฟ้าบ่าเทธารประเดท่วมท้น ลูกชอกช้ำจำทน เต็มที ระกำอกศกเก่าเทียมภูเขากองก่าย ทุกข์ทับใจทับกาย โศกี กังวลแท้แลดูใจหดหู่ดิ่งด่ำ ไม่มีใครดูดำ- ดูดี พวกเจ้านายนั่งเมืองท่านมีเรื่องมากมาก ซ่อนมืดมนกลหมาก มวลมี ปัญหาเก่าค้างคาสร้างปัญหาใหม่ข้อง หมักหมมเนื่องเรื่องของ ราคี กินเงินเดือนแพงแพงหวังตำแหน่งพลุ่งพลุ่ง โกยกำไรใส่พุง อ้วนพี แล้วสร้างภาพฉาบฉวยสั่งสื่อฯ ช่วยลือฉาว กลับกลิ้งกลอกหลอกชาว ประชาชี ไอ้ฝ่ายค้านต้านต่อมันก็รอขวางโต้ อวดเก่งกร่างวางโต ลุยตี เรือสยามยามยากแสนลำบากอย่างยิ่ง พวกตัวใหญ่ไล่ยิง ย่ำยี พอน้ำซ่ามาสู่ลูกต่อสู้หวาดเสียว อ่อนระอาหน้าเซียว แย่ซี กราบพระแม่คงคาโปรดเมตตาอารี อย่าได้เป็นเช่นปี ก่อนเอย (ลูกคู่: อย่าได้เป็นเช่นปี ก่อนเอย กราบพระแม่คงคาโปรดเมตตาอารี อย่าได้เป็นเช่นปี ก่อนเอย เอ้า ฮ้าไฮ้ เชี้ยบ เชี้ยบ) (ร่างเดิม๑๐ ถึง ๑๑ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๕ แก้ไขปรับปรุงบางถ้อยคำ ๑๒ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๕ ครับผม) หมายเหตุ ๑. ฉันทลักษณ์เพลงเรือ ผมอาศัยศึกษา ฟื้นความทรงจำครั้งเก่าเมื่อฟังแถบเสียงท่านพ่อเพลงแม่เพลงชั้นครูท่านร้องไว้ บวกกับค้นคว้าจากหนังสือ รวมถึงสื่ออื่นๆร่วมด้วยครับ ๒. ขอขอบคุณ คุณทัชชา ปิยวัฒนเมธา เพื่อนตาบอดรุ่นน้อง ผู้ช่วยให้รายละเอียดเกี่ยวกับคำร้องรับของลูกคู่ในเพลงเรือเพิ่มเติมครับผม
ตราชู 11 ก.ย. 2555 11:02 น. - ID 145617 
1136
2
0
11 กันยายน 2555 11:37 น. - comment id 1243132
เก่งมากนะคะ ขยันศึกษาเรียนรู้ น่าชื่นชมจากใจจริงค่ะ
12 กันยายน 2555 06:59 น. - comment id 1244141
สวัสดีครับ ท่านผู้อ่านที่เคารพทุกท่าน เหตุการณ์มหาอุทกภัยปีก่อน คือความทุกข์เข็ญลำเค็ญสาหัสทั้งแผ่นดิน ตัวผมเองยอมรับว่าเส้นประสาทเขม็งเกลียวเครียดมากครับ ปีนี้ หวังเป็นอย่างยิ่งว่า พระแม่คงคาจะทรงสงสารคนไทยบ้างครับผม สวัสดีครับ คุณอนงค์นาง ขอบพระคุณมากๆครับ ที่เมตตาส่งกำลังใจมาสู่ผม สนับสนุนให้คนตาบอดตัวเล็กๆคนนี้ พากเพียรเรียนวิชาต่อไปไม่หยุดนิ่งครับผม
12 กันยายน 2555 18:46 น. - comment id 1244445
เฮ้อ กำลังจะมาถึงบ้านผมครับ
13 กันยายน 2555 19:18 น. - comment id 1245195
สวัสดีอีกครั้งหนึ่งครับ ท่านผู้อ่านที่เคารพทุกท่าน สวัสดีครับ คุณสุริยันต์ ผมเป็นกำลังใจให้น้ำไม่มาถึงนะครับ แต่เพื่อความไม่ประมาท คุณเก็บของที่พิจารณาแล้วว่า สำคัญจริงๆขึ้นสู่ที่สูง หรือยักย้ายถ่ายเทไปสู่ทำเลอื่นอันพิจารณาแล้วว่าน้ำไปไม่ถึง อาทิ บ้านญาติบางท่าน เรือนเพื่อนบางคน ฯลฯ ความเสียหายก็น่าจะผ่อนเพลาลงครับ ปีก่อน พอน้ำเข้ากรุงเทพฯ ผมเครียดมากครับ ห่วงหนังสือทั้งตู้ แต่ก็ต้องตัดใจ ทำบัญชี หนังสือหนีน้ำ ขึ้นมา เลือกเฉพาะเล่มอันถือเป็นวรรณคดีแม่แบบ กับกวีนิพนธ์ร่วมสมัยจำนวนหนึ่งขนขึ้นชั้นสองของบ้าน สถานการณ์บีบบังคับ ก็ต้องเสียสละบ้างครับ ถึงเจ็บปวด ก็ยังดีกว่าปล่อยให้จมทั้งหมด ใช่ไหมครับ คุณสุริยันต์และทุกๆท่าน สู้ๆนะครับผม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
