เคยเอ่ยโอษฐ์โปรดปรานสคราญสวย เคยชมด้วยใจจริงยิ่งกว่าสรรค์ ว่านางงามเกินคำมารำพัน เพียงจำนรรค์มิเทียมทัดวัดไล่เลียง แต่ครั้นพี่ได้มาสบตาน้อง ได้แต่จ้องลืมหายใจลืมบ่ายเบี่ยง ลืมแม้มารยาทมิอาจเลี่ยง มิกล้าเกี่ยงกายหลบกลัวลบเลือน โองามใดจะปานนงคราญได้ เด่นไฉไลกว่าใครในผองเพื่อน โอษฐ์ละม้ายเสี้ยวสรวงของดวงเดือน ยิ้มแย้มเหมือนระพีมณีรำไพ คงไม่อาจชมสาวใดได้อีกแล้ว เหมือนพบแก้วสำรวยสวยสดใส แววเพชรงามอร่ามตาจ้าจับใจ ล้อเริงไฟวาววิไลไหวอารมณ์ จะเอ่ยปากฝากรักกลัวหักหาญ จึงค่อยหว่านตาหวานสานผสม จะเร่งรัดหยัดยืนกลัวลื่นล้ม จึงต้องก้มขัดเคืองชำเลืองแล โอยเจ้าเอยอกพี่นี้คงแตก ด้วยรักแรกสูงเสมอชะเง้อชะแง้ เปรียบกระต่ายกลางไพรได้เพียงแล หวังอยู่แค่จันทรากลางฟ้าไกล (ม้าก้านกล้วย)
ม้าก้านกล้วย 8 พ.ค. 2545 20:43 น. - ID 14783 
648
0
0
8 พฤษภาคม 2545 23:56 น. - comment id 48418
ชอบจังเลยกลอนทุกบทของม้าก้านกล้วยเนี่ยไม่รู้เป็นไง โอษฐ์ละม้ายเสี้ยวสรวงของดวงเดือน ยิ้มแย้มเหมือนระพีมณีรำไพ บางคืนสังเกตุเห็นจันทร์เสี้ยว มันเป็นเสี้ยวเอียงเฉียงซ้ายบ้าง ขวาบ้าง ประมาณว่า 45 -60 องศา ได้...เอ๊ะ แล้วอย่างนี้คนสวยของเรา จะปากเบี้ยวหรือเปล่านะ 5555 แซวหน่อยด้วยความรักนะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
