ฉันรู้ว่าฉันควรคู่กับอะไร อย่าเผยอคิดไปน้ำตาจะนองหน้า มนุษย์เงินเดือนเดินดินริอาจปองดอกฟ้า เสนอหน้ารักเขาเลยเศร้าไม่เป็นท่า มีแต่ช้ำกับช้ำและเจ็บปวด เขามองเราเสมือนกรวดทรายไม่มีค่า ชาตินี้เราคงไม่มีวาสนา เลิกคิดถึงเขาดีกว่าเสียเวลาไม่ได้อะไร ให้เวลาที่เหลือไว้รักษาแผล เขาไม่เหลียวแลเราจะเหนื่อยไปทำไม ไม่มีเขาแต่เรายังมีลมหายใจ ต้องก้าวไปช้ำเจ็บจำเป็นประสบการณ์
ปรัชญ์ 10 มิ.ย. 2545 10:44 น. - ID 16483 
511
1
0
10 มิถุนายน 2545 12:50 น. - comment id 54902
อย่าเพิ่งท้อซิ ไม่ใช่ไม่อยากให้เจียม เจียมตัวไว้ก่อนน่ะแหละดี แต่ทำงัยได้ในเมื่อรักเธอเข้าแล้ว รักเธอจริงจริง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
