เม็ดฝนหล่นมาทักทาย
ถามฉันว่าเหนื่อยหน่ายอะไรไหม?
หรือกำลังคิดถึงใคร
น้ำตาเธอจึงไหลเอ่อมา
หันตอบกับเม็ดฝน
บางทีฉันก็รู้สึกทุกข์ทนอ่อนล้า
เป็นความรู้อ่อนไหวที่ใจไม่เรียกร้องให้เข้ามา
และฉันก็ไม่ปรารถนาต้อนรับมัน
เม็ดฝนตอบ...ฉันเข้าใจ
ขอให้น้ำตาเธอที่รินไหลลเอ่อมานั้น
จงอย่าได้อ่อนไหวในคืนและวัน
เพราะเธอจะมีความฝันเป็นเพื่อนใจ
หันตอบกับเม็ดฝน
ฉันจะอดทนจะไม่อ่อนไหว
จะไม่ท้อ จะไม่พร่ำบอกอะไร
ที่เป็นการลดทอนกำลังใจตัวเอง