กางปีกผายสู่เวหา
ถลาร่อนไปในโลกกว้าง
ไร้แล้วสิ่งใดกั้นกลาง
ตามทางปรารถนา...ว่าจะบิน
     ปีกน้อยปีกนั้นรักฉัน
ฟูมฟักรอวันเจ้าโผผิน
เสียงน้อยเสียงนั้นเคยได้ยิน
ฝังลึกในจินต์...จดจำ
    ความผูกพันเอย...
ไม่นานนักเลยยังชอกช้ำ
เอ่ยถ้อยเพียงน้อยในคำ
แต่น้ำตาพร่ำพร่ำ...ย้ำใจ				
				
			 
							
						
						13 ตุลาคม 2545 12:10 น. - comment id 87096
บินด้วยคน พืบพับ พืบพับ ^0^..^0^

 
							
						
						13 ตุลาคม 2545 13:17 น. - comment id 87106
อิอิ ...บินด้วยคงสิค๊าพี่หว่ออ้ายหนี่ ...อุอุ กลอนพี่ละอองน้ำเยี่ยมเลยคะ ...แต่ประโยชน์สุดท้าย + แต่น้ำตา ....... ย้ำใจ + ตรง ........ คือไรอะคะ อืมม แต่กลอนเจ๋งมากๆเลยคะ ...เยี่ยมเลยละ..!!

 
							
						
						13 ตุลาคม 2545 16:15 น. - comment id 87133
มาร่วมคิดถึงด้วยคนค่ะ ^___^

 
							
						
						13 ตุลาคม 2545 20:24 น. - comment id 87249
กลอนเศร้า แต่ไพเราะค่ะ มาร่วมคิดถึงด้วยคนนะคะ

 
							
						
						13 ตุลาคม 2545 22:24 น. - comment id 87319
ฉันคิดถึง คิดถึง แต่คงไปไม่ถึง ไม่ถึงใจเธอ

 
							
						
						13 ตุลาคม 2545 22:39 น. - comment id 87328
ซึ้งครับ...ลึกซึ้งจังเลย

 
							
						
						13 ตุลาคม 2545 23:19 น. - comment id 87342
จะบินไปไหนจ๊ะ ไอดาโฮ่ อิอิ

 
							
						
						13 ตุลาคม 2545 23:20 น. - comment id 87343
จ๊าก เพิ่งปายอ่านกลอน ไอดาโฮ่มา ติดมือเยย...เพลีงงง.......ขออำภัยอย่างแรงสูงนะ ละอองน้ำ

 
							
						
						14 ตุลาคม 2545 03:17 น. - comment id 87373
555 ( ก่อนอื่นขำหนูฝนก่อน) มาให้กำลังใจ หากบินก็บินให้สดใส คิดถึงและห่วงใย ก็ฝากไปกับปีกเลย แอบมาอ่านตอนน้ำค้างหลับ( น้ำลาย ) ไหล..ป่านนี้ใจคงไปกับปีกแย้ว อิอิ

 
							
						
						14 ตุลาคม 2545 06:43 น. - comment id 87385
ขอคิดถึงด้วยคนจ้า...ละอองน้ำ เปิด thaimail ไม่ได้เลย จึงไม่ได้ส่งข่าวกันเลย ไม่ว่ากันนะค่ะ

 
							
						
						14 ตุลาคม 2545 07:36 น. - comment id 87404
     อ่านกลอน..  แล้วอยากบินจัง..
        ฉันจาบิน..บินปายในนภา..
        จาบินหา..และมองไป..ในโลกกว้าง..
     (.. เพลง บวก.. กลอนมั่ว..ของเรนนะค่ะ..)
							
							
 
							
						
						16 ตุลาคม 2545 01:10 น. - comment id 88320
โฮ่! ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ นะ เก่งจังบินได้ด้วย เพิ่งจะลงความเห็นของเธอเป็นคนแรกเลยนะ เพราะส่วนมากไม่ค่อยมีใครลงความเห็นบทกลอนของจามอญเท่าไรจะบอกว่ามีแต่ละอองน้ำคนเดียว แล้วพบกันใหม่นะจ๊ะ

 
							
						
						4 พฤศจิกายน 2545 16:23 น. - comment id 93546
คิดถึงเจ้าของปีกจริงจริง หรือบ่นเล่น คิดถึงวันยังเล่นหัว หรือเป็นแค่กลอนฝัน คิดถึงเจ้าตัวน้อยตอนยัง อยู่เห็นกัน หรือแค่ฉัน คิดมากไป อยู่คนเดียว

 
							
						
						7 มกราคม 2546 15:26 น. - comment id 103686
ไม่สามารถบินได้ดังเธอ
แค่อยากอยู่ทุกแห่งที่เธอไป
เป็นสายลมใต้ปีกไม่หลีกไกล
ปีกรักสว่างไสวในใจเรา...
     กางปีกทะยานสู่ฟ้ากว้าง
ปีกบางๆไม่ต้องลำบากสาง
แค่ต้องลมก็ละล่องกลางท้องฟ้า...
							
							

