เมื่อเก็บกักกรังไว้ในวันเหงา โศกศูนย์เศร้าลงทัณฑ์กีดกั้นขวาง ซึมระทมตรมระทวยด้วยอ้างว้าง ใจมันว่างวังเวงเกรงเลื่อนลอย เก็บกระดาษปากกามากรีดกัด เกลียดกระหวัดกลัดกดเกินถดถอย เงียบเหงางมงุ่นง่านพาลสำออย ปลดแปรปล่อยเปลี่ยนเป็นเช่นซ่านซม คุยกับท้องฟ้าฟุ้งยุ่งเหยิงยับ เกณฑ์กำกับว่างเว้นเล่นเล่ห์ล่ม ประณีตน้อมลำนำเค้นคำคม ตามอารมณ์ตามปากกาจะพาไป ลืมรับรู้เวลาว่าคืนวัน เสพเพียงพรรณวรรณกวีที่หวามไหว สุขแค่สำนึกนับจับหัวใจ อดีตใดไล่ลำเลียงเยี่ยงนิยาย มิมีมิตรไม่มีแม้แค่ชู้เชย ล่วงละเลยเคยสำคัญพลันสูญหาย หนึ่งจิตเพ้อพลุ่งพ้นบนหนึ่งกาย จะง่ายดายเท่าหนึ่งนับกับหนึ่งนึก บ้างก็อหังการ์ว่าเลิศล้ำ แต่บ้างต่ำต้อยเตี้ยเสียรู้สึก บ้างภูมิอกภูมิใจในลึกลึก บ้างอดสูรู้สึกสำนักอาย ช่างสับสนจนมิอาจคาดหมายว่า กูนี่บ้าหรือบรรลุสู่จุดหมาย บ้างอยากเด่นบ้างอยากดังบ้างอยากตาย จิตวุ่นวาย จนฟุ้งซ่าน คร้านจะจำ (ม้าก้านกล้วย)
ม้าก้านกล้วย 22 พ.ค. 2546 21:20 น. - ID 34330 
1150
2
0
22 พฤษภาคม 2546 23:29 น. - comment id 140083
ฟุ้งซ่านซานซมดวงจิต เพ่งพิศเค้าหน้าคราเหงา ฟุ้งซ่านถึงครั้งมีเรา คราเหงาเศร้าซมตรมตรอม
23 พฤษภาคม 2546 02:23 น. - comment id 140104
นี่แหละโลกโศกสุขที่คลุกเคล้า ละครชีวิตแสนเศร้าดั่งฉากฝัน เป็นนักแสดงแสดงบทนี้และบทนั้น เป็นนักฝันตีบทได้ให้คล้ายจริง.. แม้มากมายหลายร้อยเรื่องไร้ใครรู้ ที่คิดอยู่ปล่อยวางในทุกสิ่ง แค่เลือกแสดงบทคนช่างฝันบนโลกจริง ยอมทนนิ่งสิ่งลวงคนห่วงมา เพราะหัวใจดวงดียังอยู่นี่ ไม่เคยมีใครขโมยไปดอกหนา เพียงคิดดีคิดได้ให้น้ำใจแผ่เมตตา ม้าก็ม้าอย่าฟุ้งซ่านให้ย่ำผ่านถนนโลกโศกสุขใช่มีจริง!สมมุติไป
23 พฤษภาคม 2546 07:41 น. - comment id 140114
ท่านม้ากลอนงามแท้แม้วุ่นวาย เช้าหงุดหงิดไม่อยากตื่น แต่จำฝืนชื่นตาด้วยวิถี นั่งผิลุกปลุกผินั่งถ่างตาตี่ รีบเร็วรี่ไปทำงานสายประจำ แจมแบบง่วงอะ
23 พฤษภาคม 2546 17:59 น. - comment id 140183
............................................. :)
23 พฤษภาคม 2546 20:17 น. - comment id 140198
เข้ามาอ่านเผื่อว่าจะหายฟุ้งซ่าน เอ..แล้วปรากฏว่ากลับไปฟุ้งซ่านกว่าเดิมค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
