หน้าส่วนตัว
คิดถึงเธอ เช้าเที่ยงค่ำ หลังอาหาร
ฉันต้องการ เพียงตัวเธอ ไม่หน่ายหนี
ก่อนนอนหลับ ยังคิดถึง ยอดคนดี
ตัวของพี่ ขอมีน้อง ข้างกายา
กอดเธอแน่น กลืนกิน เธอทั้งร่าง
นอนแนบข้าง หายใจเข้า คนึงหา
หายใจออก บอกว่ายอด กัลยา
ฟ้าหนอฟ้า สร้างสองเรา คู่เคียงกัน
มีบางครา เธอหลบหน้า พาใจเศร้า
ต้องปวดร้าว เจ็บภายใน ทั่วกายฉัน
ครางครวญคร่ำ นอนละเมอ เพ้อรำพัน
อยู่ไหนกัน เธอหลบหนี ลี้แห่งใด
ตระเวนซอก ค้นหา เธอทั่วบ้าน
ครั้นพบพาน ฉันอมยิ้ม สุขแจ่มใส
เธอประดุจ ดังน้ำทิพย์ ชโลมใจ
ใครที่ไหน แทนไม่ได้ นอกจากเธอ
หากขาดเธอ ชีวิตฉัน คงหาไม่
ทั้งชีวิต จิตใจ ให้เสมอ
ทั้งเรือนร่าง ฝากความหวัง อย่างเลิศเลอ
มอบให้เธอ ยารักษา โรคประจำ
ชัยชนะ 18 ก.ค. 2546 21:44 น. - ID 36744 
869
32
0
18 กรกฎาคม 2546 22:03 น. - comment id 155080
โรคอะไร ค่ะ (^_^)
18 กรกฎาคม 2546 22:19 น. - comment id 155093
(ความจริงพี่ไม่ได้เป็นโรคประตัวอะไรหรอกครับ) แต่ถ้าเป็นคำถามของน้องอ้อมเรื่องโรคเก่ากำเริบ พี่ก็เคยบอกน้องอ้อมไปแล้วครั้งหนึ่ง (หนังดีต้องฉายครั้งเดียว) ไม่รู้ว่าจะตอบตรงประเด็นหรือเปล่า ต้องขอคุณมาครับที่แวะมาเยี่ยม เรื่องกลอนหวานพี่ขอฝากไว้ก่อน พรุ่งนี้พี่จะแวะไปเยี่ยมขนไปฝากน้องอ้อม เอาให้เต็มตระกร้าไปเลยนะครับ
18 กรกฎาคม 2546 22:23 น. - comment id 155094
งั้นต้องขอไปค้นหาข้อมูลก่อนค่ะว่าพี่เป็นโรคอะไร เผื่ออ้อมจะช่วยรักษาได้ เจ๊าค่ะ
18 กรกฎาคม 2546 22:27 น. - comment id 155096
:)
18 กรกฎาคม 2546 22:28 น. - comment id 155097
..อิอิอิ... เป็นงี้.. ทุกที... ..เรน ..งง..จังค่ะ..
18 กรกฎาคม 2546 22:46 น. - comment id 155107
น้องอ้อม แหมทำไมถึงลืมเร็วจังนะน้องอ้อมจ๋า อย่างนี้จะไม่ให้ยาคนไข้กินยาผิดหรือจ๊ะน้อง ############################## เพื่อนไพร ขอบคุณครับที่แวะมาเยี่ยมเยียน แม้จะไม่พูด ก็งงอยู่กับสัญญลักษณ์ที่คุณยกมา เอาไว้พรุ่งนี้จะแวะไม่เยี่ยมเยียนคุณเช่นกันนะครับ ############################# น้องเรน คงจะเป็นเพราะความห่วยของพี่ที่เขียนไม่ได้เรื่อง เอาเป็นว่า เธอไม่ใช่ คน แต่เป็นยาเม็ด เขียนแบบว่าหักมุมตอนจบว่างั้นเถอะ คงจะหายงงแล้วนะครับ ขอขอบคุณอีกครั้งครับ
19 กรกฎาคม 2546 00:59 น. - comment id 155147
@...แอบมาเยี่ยมคนป่วย เผื่อจะช่วยรักษาไข้ เลือกเอานะว่าจะหายอย่างไร คือหายใจต่อไป..หรือว่าหายไปเลย มาขอแซวบ้างนะคะ....
19 กรกฎาคม 2546 08:22 น. - comment id 155169
ขอบคุณมากครับท่านอาจารย์ที่แวะมาเยี่ยมบ้านที่สกปรกของผม(เพราะว่ายังขาดแม่บ้านมาช่วยดูแล) อาจารย์มาเยี่ยมแบบนี้ก็คงจะ ...หายทั้งไข้ ...หายทั้งใจ พูดโดยรวมก็ หายไข้ใจครับผม
19 กรกฎาคม 2546 16:23 น. - comment id 155226
**กอดเธอแน่น กลืนกิน เธอทั้งร่าง**
+ เอ่อ คือ. . .ไม่ไหวนะค่ะ เปงชาละวันเหรอพี่
- - - - อ่ะ แล้วก็จบ แบบงี้อ่า. . .จาหวานได้ไงล่ค่ะ - - - -
=^__________^=
19 กรกฎาคม 2546 17:50 น. - comment id 155248
@@คิดถึงเอยคิดถึงซึ้งนักหนา ไม่เห็นหน้าเพียงนิดเฝ้าคิดถึง ทั้งเช้าสายบ่ายเย็นเป็นคนึง คอยรำพึงรำพันฝันแต่เธอ @@ขาดเธอจะอยู่ได้อย่างไรเล่า คงแสนเศร้าเพียงใดดวงใจเหม่อ แทบขาดใจ..เพียงนาทีที่ไม่เจอ รักเสมอ..เธอคนดีที่เคียงกาย@@..??
19 กรกฎาคม 2546 20:37 น. - comment id 155261
แม่มดน้อยค่ะ แหมก็เธอนั้นเป็นยา เวลาจะกินก็ต้องกำแน่น ๆ ซิครับกลัวจะหลุดมือ แล้วก็ต้องกลั้นใจกลืนลงไป ถ้าไม่จบแบบที่ว่านี้ ไปจบแบบหวานแหววพี่ก็กลัวสาวที่ไทยโพเอ็มหลายคนจะอกหักนะซิครับ
19 กรกฎาคม 2546 20:42 น. - comment id 155268
ขอบคุณมากครับคุณดิน ที่นำกลอนรักหวานซึ้งมาร่วมด้วยช่วยกัน ก็เห็นกันบ่อยครับที่อื่น ไว้โอกาศดีผมจะแวะไปเยี่ยมเยียนคุณเช่นกันครับ
19 กรกฎาคม 2546 21:13 น. - comment id 155291
.........สาวใหนน๊าจะอกหัก จะมีเหรอพี่ชัย เข้าข้างตัวเองไปแล้ว นกจ๊า อย่าเชื่อเน้อ....
19 กรกฎาคม 2546 21:34 น. - comment id 155299
..เรน งง..แบบล้อเล่น ตะหากร่า...
..น่ารัก. มากๆเล้ย....
คน..ของพี่ชัยชนะ...อ่านะ..
..แม่คุณ..ยาใจ.อิอิอิ...
...
19 กรกฎาคม 2546 21:36 น. - comment id 155300
แหมน้องอ้อม อย่าเอะอะโวยวายไป เดี๋ยวเขาจะหาว่ากินปูนร้อนท้อง นะจ๊ะคนดี น้องอ้อมจ๋า
19 กรกฎาคม 2546 21:45 น. - comment id 155303
น้องเรน เอาไปเอามาพี่ว่าจะเง็งมากกว่า (เง็ง = งง + งง)แม่คุณ ยาใจ พี่มีที่ไหนกัน อย่าพูดดังไปน้องอ้อมยิ่งฟังอยู่ข้างบน เดี๋ยวได้มาอาละวาดอีกหร๊อก ขอบใจมาก ๆ ที่แวะมาเยี่ยมเยียนพี่ถึงสองรอบ
19 กรกฎาคม 2546 22:40 น. - comment id 155310
อ้าว แล้วกันพี่ชาย หนูป่าวหนาแซวเล่นอ่ะ ไม่เข้ามาแระ
19 กรกฎาคม 2546 22:52 น. - comment id 155315
แหมพี่ก็แซวเล่น ๆ ไปงั้นแหละ อย่าพึ่งเคียดให้นะคนดี พี่ก็บอกนิสัยเสียของพี่ไปแล้ว โดยเฉพาะน้องอ้อมที่เป็นคนโปรดของที่นี่ก็ได้ เพราะแวะมาทักทายกันบ่อย แวะไปหาพุด พัดชา อย่าลืมซื้อยาแก้ใจน้อยมาด้วยนะครับ
19 กรกฎาคม 2546 23:18 น. - comment id 155325
ขอโทษค่ะ
19 กรกฎาคม 2546 23:31 น. - comment id 155327
อ้อมบอกเองนะว่า ขอโทษ เดี๋ยวพี่จะเอาโทษให้แฮ่ แฮ่ คงไม่กล้าหร็อกครับ เอาเป็นว่าพี่จะหาซื้อน้ำผึ้งเดือนห้าไปฝากก็แล้วกันนะครับ
20 กรกฎาคม 2546 11:16 น. - comment id 155373
ฟังบาทแรก...ก็คิดแล้วว่าตัองเป็น...อะไร?..ที่ไม่ธรรมดา...นึกอยู่เหมือนกันค่ะ..ว่าน่าจะเป็นยา...(อาจจะค่อนข้างคุ้น)..ที่แท้...ก็ยาใจ..นี่เอง.. แต่..เอ.!!!...ยาใจคนจน...ก็มีเหมือนกันนะคะ..ลองค้นหาดูนะ...เผื่อจะเจอค่ะ..มาให้กำลังใจจีา.. .
20 กรกฎาคม 2546 14:13 น. - comment id 155400
แหม คุณราชิกา อุตส่าห์ว่าจะให้เซอร์ไพร์ตอนจบ ยอมรับว่าเก่งครับ ที่เดา ๆ ออก เรื่องยาใจคนจน ผมก็พยายามจะค้นดูอยู่เหมือนกันครับ เผื่อจะเจอ เพราะความคุ้ยโม้ของผมคงต้องชวด ฉลู ขาล เถาะ ไปละครับ เอาเป็นว่าคนหัวใจลูกทุ่งอย่างผม ขอขอบคุณมากครับที่คุณหมอ(ได้ยินแต่คนอื่นเรียก) แวะมาเยี่ยมเยียนคนไข้(ใจ)อย่างผม
21 กรกฎาคม 2546 08:23 น. - comment id 155592
อืม.. รู้สึกเหมือนคุณราชิกาเช่นกันค่ะ อ่านบาทแรกแล้วรู้สึกตะหงิด ๆ ขึ้นมาหน่อย ๆ... แล้วก็อย่างที่คิดไว้ไม่ผิดเลย ฮิฮิ :) แวะเวียนเข้ามาเยี่ยมชมผลงานของคุณอาค่ะ *^_^*
21 กรกฎาคม 2546 18:29 น. - comment id 155716
โรคประจำตัวพี่นี้แก้ยาก เห็นลำบากหนักหนาเวลาแก้ไข เอาม๊ะมาจะมาเป็นหมอเยียวยารักษาใจ ให้พี่หาอาการใจง่ายเสียที ***เห็นโรคก็รู้เลยว่า เป็นโรคใจง่าย ผู้หญิงไร้เงามียารักษาให้หายขาดได้เอาไหมค่ะ อิ อิ***
21 กรกฎาคม 2546 20:44 น. - comment id 155763
ตามฝัน แหมเป็นครั้งแรกที่ถูกเรียกว่าคุณอา รู้สึกดีใจมาก (กัดฟันพูด) ที่มีหลานสาวคนแรก (คราวหน้าเห็นท่าจะแวะไปเปลี่ยนข้อมูลส่วนตัวซะแล้ว ) ก็ต้องขอขอคุณหลานหมิงเป็นอย่างมาก ที่แวะมาเยี่ยมเยียน ว่าแต่คืนนี้นอนกี่ทุ่มดีละ อาจะได้ตามไปพบในความฝัน
21 กรกฎาคม 2546 20:52 น. - comment id 155765
ผู้หญิงไร้เงา หายไปซะนาน รู้ไหมครับคนไข้อาการหนักกำเริบขึ้นทุกที ถ้าเป็นยากินพอไหว แต่ถ้ายาฉีด ผมกลัวเข็มฉีดยาเหมือนกันครับ ยังสงสัยว่าหายขาด ใช่โรคหรือเปล่าครับหรืออย่างอื่น ยังไงผมก็เต็มใจให้ตรวจหมอ เอ้ย ให้หมอตรวจ แต่บอกเสียก่อนผมมีแค่ 30 บาทเท่านั้นนะครับ
22 กรกฎาคม 2546 12:49 น. - comment id 155903
ไปเที่ยวพึ่งกลับมานะค่ะ ส่วน 30 บาทนะ รักษาโรคใจง่ายได้สบายมาก เพราะจริง ๆ จะบอกว่าไม่ต้องใช้เงินหรอกค่ะ โรคนี้ต้องใช้ใจรักษา จริงไหมจ๊ะ แล้วนี่สรุปแล้วจะให้รักษาหรือเปล่า แต่สงสัยจะเรื้อรังมานานคงต้องใช้เวลารักษานานเหมือนกันนะ ถ้าจะรักษาจริง ๆ อิ อิ
22 กรกฎาคม 2546 20:24 น. - comment id 155982
แหมไปเที่ยวไม่ยักกะชวนผมไปด้วย เสียดายจัง! รักษาจริงไหมครับ ยอมรับว่าเป็นโรคเรื้อรัง แต่ถ้าหากถูกหมอถูกคนผมรับรองว่าไม่นานหรอกครับ กลัวว่าแต่หมอจะถอดใจหนีคนป่วยไปก่อน ทิ้งให้คนป่วยมีโรคแซกซ้อนเพิ่มอีกนะซิครับ คราวนี้สงสัยอาการจะแย่ขึ้นกว่าเดิมอีกนะครับ
23 กรกฎาคม 2546 09:45 น. - comment id 156033
จะชวนแล้วค่ะ แต่เกรงใจกลัวจะตอบตกลง เลยไม่ชวนไงค่ะ แล้วส่วนการรักษาจะรักษาให้ค่ะ กลัวคนไข้จะไปทำสาว ๆ แถวไหนอกหักแล้วถูกทำร้าย แบบว่าทนดูไม่ได้เลยยอมรับรักษาให้ แต่ถ้าหายแล้วอย่าลืม 30 บาทด้วยนะค่ะ อิ อิ
23 กรกฎาคม 2546 15:58 น. - comment id 156117
เธอเคยบอกว่าขาดฉันนั้นไม่ได้ ถ้าขาดไปก็จะตายงั้นใช่ไหม แล้วเนี่ยฉันหายมานานตั้งเท่าไหร่ แล้วเมื่อไหร่จะตายสักทีล่ะคนดี แซวเล่นนะคะอย่าถือสานะ
23 กรกฎาคม 2546 18:51 น. - comment id 156150
ฉันเหมือนกับท่อนไม้ไร้ชิวิต มีดวงจิตที่เหม่อลอยเศร้าหงอยเหงา ตายทั้งเป็นแต่ไม่ตายเพราะนงเยาว์ จิตกระเส่านอนรอน้องก่อนหมดลม ขอบคุณมากครับ ที่แวะมาเยี่ยมเยียน คุณว่านครับที่คุณแซวผมมา ผมไม่ว่าอะไรหร็อกครับ ผมกลัวแต่ว่าถ้าผมไปแซวคืนก็อย่าน้อยใจนะครับ ผมก็บอกอยู่แล้วว่าผมคนชอบสนุกสนานครับผม
23 กรกฎาคม 2546 20:28 น. - comment id 156166
แวะมาเยี่ยมค่ะ หึหึ.. อย่างคุณคงไม่ตายง่ายๆ หรอกมั๊ง ..อิอิอิ.. เข้าไอซียูเมื่อไรบอกนะคะจะแวะมาเยี่ยมใหม่ค่ะ... ไปล่ะ
23 กรกฎาคม 2546 21:18 น. - comment id 156175
เพื่อนไพร ขอบคุณมากครับที่แวะมาดูอาการคนป่วยรอบสองว่าจะอยู่หรือจะไป ไอ แปลว่า ฉัน ซี แปลว่า เห็น , พบ ยู แปลว่าคุณ รวมความหมายว่า ผมรักคุณ เอ้ย! ไม่ใช่ ฉันพบคุณ ผมเข้าใจว่า คุณนัดพบกับผมหรือเปล่าครับ ยังงัย ว่างวันไหนก็ขอให้บอกมานะครับ ไอ จะไป ซี ยู เอง ไปก่อนละครับ บ๊าย..บาย..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
