วันนี้หญิงไร้เงาเขาไม่มา ดูที่หน้าคำกลอนหล่อนไปไหน คงไม่ว่างงานเยอะหรืออย่างไร ใยหายไปไม่มาตอบต่อกลอนกัน เธอหายไปใจฉันนั้นคิดถึง เพียงวันหนึ่งเธอหายไปนั้นคล้ายฝัน ไม่มีใครมาประต่อล้อกลอนกัน วันนี้ฉันแสนเศร้าเหงาเปล่าเปลี่ยว ***เธอมาฉันดีใจ เธอหายไปฉันคิดถึง
เมธี หล่อประจักษ์ศิริ 12 พ.ย. 2546 02:53 น. - ID 41321 
1279
3
0
12 พฤศจิกายน 2546 05:47 น. - comment id 180689
อืม....อิอิ คิดถึงจังเลยเนอะ ............ คิดถึงหญิงไร้เงาที่เขามา แวะทุกคราที่ฉันนั้นเริ่มเขียน เปิดดูหน้าวันนี้เขาไม่เวียน เมื่อไรเขียนบอกมาจะหาชม
12 พฤศจิกายน 2546 11:58 น. - comment id 180713
ผมล่ะข้องใจ..ตั้งแต่ชื่อ ไร้เงานั้นหรือ...ไร้ตรงไหน ไร้เงา..แต่เขาคง...ไม่ไร้ใจ แต่มันเพราะเหตุใด..ถึงไร้เงา พอวันที่เค้าหายไป ถึงรู้จักว่านั่นไง...ความเงียบเหงา ชื่อเรียก...หญิงไร้เงา จึงร้องอ๋อ...ว่าชื่อเขาเป็นยังไง ในวันที่ไร้เงา ไร้คนอย่างเขาเขียนกลอนให้ ถึงรู้ว่าวันนี้...ที่ไร้ใจ และคิดถึงมากเพียงใด....หญิงไร้เงา
12 พฤศจิกายน 2546 14:21 น. - comment id 180751
เธอคนดีเขาหายไปไหน ทุกคนแสนห่วงใยเป็นหนักหนา หรือว่าวันนี้..ตัวเขาไม่มีเวลา จักนำพากลอนดีๆมาให้กัน ปรกติมาทีไรจะเห็นเขา ไม่มีกลอนให้เรา..ได้อ่านผัน ไม่มีเงา..ไร้แรง..แต่งอ่านกัน ไร้เงานั้น..หายไปวัน..คนแทบตาย... ------แหะๆๆ...ไม่รุ้จะแต่งไงดี----@^_^@
12 พฤศจิกายน 2546 15:34 น. - comment id 180784
คิดถึงหญิงไร้เงา...เช่นเดียวเหมือนกัน เพราะทุกวัน...จะเห็นกลอนขึ้นหน้าจอ เธอรู้ไหม..ว่าวันนี้หลายๆคนตั้งตารอ จึงอยากขอ..เธออย่าจากไปไหนเลย
12 พฤศจิกายน 2546 20:27 น. - comment id 180891
.. คิดถึง..พี่คนดี..เช่นกันนะคะ...
13 พฤศจิกายน 2546 00:50 น. - comment id 180974
หน้าส่วนตัว
ถึง คุณเมธี หล่อประจักษ์ศิริ
ขอบคุณความคิดถึงฉันซึ้งมาก
และเมื่อวานก่อนจากจะมาหา
แต่ก็ติดที่เน็ตหลุดบ่อยครั้งนั่งโศกา
จึงแวะมาให้เห็นหน้าไม่ได้เลย
แต่สำหรับความคิดถึงฉันซึ้งนัก
และตระหนักในใจไม่นิ่งเฉย
จึงบอกคนเคยคุ้นเคยคุ้นเคย
คิดถึงเธอมากเลยคนแสนดี
***ขอบคุณคุณเมธีที่ส่งความคิดถึงผ่านงานกลอน จริง ๆ เมื่อวานผู้หญิงไร้เงามานะค่ะ ตอบกลอนไปสองสามคนเน็ตก็หลุด แล้วพอต่อใหม่เน็ตก็หลุดอีกก็เลยกะว่าจะไปนอนสักครู่ แต่นอนหลับไปเลยก็เลยไม่ได้มาต่อกลอนกัน หวังว่าคงไม่ว่านะค่ะ ขอบคุณค่ะสำหรับความรู้สึกดีดีที่มอบให้ค่ะ อ้อขออนุญาตตอบถึงมิ่งมิตรอีกสักหน่อยนะค่ะ***
ถึง คุณ Rainsummer
คิดถึงคุณเช่นกันคนดี
ถึงฉันคนนี้ไม่แวะมาหา
เพราะบางครั้งอาจไม่ค่อยมีเวลา
แต่ถ้าวันไหนฉันแวะมาจะแวะไปหน้ากลอนคุณ
***ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจและความคิดถึงที่มอบให้มาค่ะ***
ถึง คุณburst
เมื่อคุณข้องใจในนามของฉัน
ที่ฉันตั้งขึ้นมานั้นนักใช่ไหม
ฉะนั้นขอบอกกล่าวเล่าให้เข้าใจ
ถึงนามที่ฉันใช้นั้นเสียที
คำว่าหญิงไร้เงาที่คุณเห็น
ที่ฉันใช้เป็นประจำอยู่ตอนนี้
เกิดจากคนที่ฉันรักพักฤดี
มาหน่ายหนีหนีห่างลาล้างไกล
ทำให้ฉันต้องอยู่อย่างเดียวดาย
ด้วยข้างกายไม่มีเขาเข้าใจไหม
จึงเป็นหญิงไร้เงาที่เขาไกล
และไม่มีใครใครมาเป็นเงา
***ขอบคุณค่ะสำหรับความคิดถึงที่มอบให้ ตอบคำถามแล้วนะค่ะ หวังว่าคงจะหายสงสัยเสียที อิ อิ***
ถึง คุณหนามไม้ใผ่ฯ
ขอบคุณค่ะสำหรับความคิดถึง
ที่คุณเป็นคนหนึ่งที่ห่วงฉัน
ขอบคุณกับคำมากมายร้อยพัน
ที่คุณเล่าบอกฉันนะคนดี
***ขอบคุณค่ะที่ส่งความคิดถึงและความห่วงใยมาให้ ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ ผู้หญิงไร้เงากลับมาแล้วนะค่ะ แต่กลอนคุณจะชมผู้หญิงไร้เงาเกินไปหรือเปล่าค่ะ เดี๋ยวผู้หญิงไร้เงาลอยหละจะยุ่งกันไปใหญ่เลยนะค่ะ อิ อิ***
ถึง คุณเส้นไหมสีเงิน
ขอบคุณค่ะคนดี
กับถ้อยวจีที่คุณนี้ส่งหาฉัน
ขอบคุณกับมิตรภาพที่ให้นานนับวัน
ขอบคุณกับทุกสิ่งสันต์ที่ให้ฉันนะคนดี
***จะพยายามไม่หายหน้านะค่ะ และขอบคุณมากค่ะสำหรับความคิดถึงที่มอบให้กับผู้หญิงไร้เงาค่ะ***
ถึง คุณเรนจัง
คิดถึงน้องเรนเสมอ
เพราะเราเจอทุกแห่งหน
ฉะนั้นเมื่อไม่เจอสักหน
ฉันก็คิดถึงสุดล้นในหัวใจ
***คิดถึงน้องเรนเช่นกันค่ะ***
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
