....ป่านฉะนี้คงได้พบประสพพักตร์ ป่านฉะนี้คงพร่ำรักกันนักหนา ป่านฉะนี้คงเสกสรรจำนรรจา ป่านฉะนี้คงสุขกว่า....กว่าใครใคร .....เรายังคงเหม่อมองบนท้องฟ้า นับดาราเวียนวน....เริ่มต้นใหม่ นับเพื่อลืมความหมองของหัวใจ วนเวียนไปกี่ครั้ง...ยังไม่จำ .....ฟ้าเริ่มหมอง..... ตา..เริ่มนอง..ใจเริ่มเต้น..ไม่เป็นส่ำ ดาวเริ่มเลือนพร่างพร่า....ขอบตาช้ำ แต่ก็กล้ำกลืนไว้ไม่ให้รู้ ...สุขเถิดนะ....คนดี...เพื่อนที่รัก สุขเถิดนะ....คนดี.....ที่มีคู่ ขอบคุณนะ....คนดี....ที่ให้รู้ ขอให้อยู่....สุขสันต์นิรันดร์กาล.......
ซอมพลอ 1 ธ.ค. 2546 23:51 น. - ID 42250 
840
4
0
2 ธันวาคม 2546 03:39 น. - comment id 186904
สุขเถิดนะคนดีทั้งชีวิต สุขเถิดนะใจลิขิตชีวิตนี้ สุขเถิดนะคนดีฉันยินดี ให้เธอสุขแม้ไม่มีฉันผูกพัน *-*กลอนไพเราะความหมายดีมาก ชอบมากเลยค่ะ*-*
2 ธันวาคม 2546 18:24 น. - comment id 187013
หน้าส่วนตัว
อันความรักยากนักสุดจักคิด
ดั่งชีวิตของฉันเช่นเป็นตัวอย่าง
เมื่อแรกพบสบรักแทบวายวาง
ชีวิตฉันต้องอ้างว้างอยู่เดียวดาย
อันความรักยากนักเมื่อแรกพบ
เมื่อประสบพบพักตร์ใจสุดหาย
แสนประหม่าเคอะเขินอยู่แทบตาย
หัวใจจะวายพร้อมคำพูดสูญสิ้นพลัน
ความผูกพันฉันท์ไมตรีที่ดีเลิศ
แสนประเสริฐอันอ่อนหวานให้แก่ฉัน
มันซาบซึ้งตรึงใจอยู่แทบทุกวัน
จนตัวฉันหมายหมั้นในตัวเธอ
วันเวลาผ่านบินไปคล้ายมีปีก
ความสนิทชิดใกล้มากขึ้นอยู่เสมอ
จะเที่ยวไหนไปด้วยพร้อมตัวเธอ
ฉันและเธอต่างพร่ำเพ้ออนาคตกัน
แล้ววันหนึ่งอาทิตย์จิตสุดเศร้า
ความปวดร้าวเข้ามาแทรกในตัวฉัน
เมื่อพบเธออยู่ในงานวันสำคัญ
เธอและฉันต่างตะลึงแลพบความจริง
เธอนั้นอยู่เคียงคู่พร้อมลูกน้อย
ความอ่อนช้อยน่ารักเป็นเด็กหญิง
คู่ครองเขาช่างหล่อเหลาเสียจริงๆ
เธอนั้นผินไม่กล้าพบสบหน้าเรา
ฉันยืนมองจ้องตาขาฉันสั่น
อกสะท้านใจสั่นระริกคิดถึงเขา
ความเป็นชายให้ตระหนักบังคับเรา
ออกบ้านเขาไปสู่นอกชอกช้ำใจ
นี่คือรักครั้งแรกพบสบรักคุด
แต่ก็หยุดเป็นบทเรียนได้แปลกไฉน
ถึงเดี๋ยวนี้ตัวฉันได้คิดและทำใจ
จะรักใครอย่ารีบจองจะหมองตรม
อ่านกลอนเธอแฝงไว้เศร้าในจิต
มีชีวิตที่ผิดถูกอย่างไรฉันไม่แน่
แต่อารมณ์กลอนของเธอไม่ปรานแปร
ที่แน่ๆเธอเศร้าหมองตรอมระทม.
..........แก้วประเสริฐ.......
3 ธันวาคม 2546 00:13 น. - comment id 187107
น้องพาเขียนกลอนได้เพราะมากนะ แต่กลอนที่เขียนอาจไม่ใช่ความจริงที่เข้าใจ อาจเป็นเพียงความเข้าใจผิดชั่วครั้งคราวเท่านั้น
อ่านกลอนน้องแฝงไว้เศร้าในจิต
เข้าใจผิดอย่างไรฉันไม่แน่
แต่อารมณ์กลอนของเธอนั้นเที่ยงแท้
ที่แน่ๆเธอเศร้าเข้าใจผิดจริง.
kc
3 ธันวาคม 2546 00:27 น. - comment id 187113
น้องซอมพลอสุดที่รักของพี่นี้ ใช่ว่าพี่จะหนีน้องไปที่ไหน ด้วยหน้าที่การงานที่พาไป โปรดจำไว้พี่มีน้องอยู่คนเดียว ถึงตัวห่างใจเรานั้นใกล้ชิด แนบสนิทเหมือนเคยแต่ก่อนมา อีกไม่นานนี้พี่จะกลับไปหา โปรดอย่าลืมคำสัญญาที่ให้กัน
3 ธันวาคม 2546 13:54 น. - comment id 187254
สวัสดีค่ะ ทุกท่าน .ขอบคุณคุณผู้หญิงไร้เงา ที่แวะเข้ามาเยี่ยมถาม ..คุณแก้วประเสริฐ...ต่อตาม ด้วยบทความสอนใจ.. ..ขอบคุณ คุณเคซี..มากหนอ รวมทั้งคุณมอซอ....เพื่อนใหม่ ทวงถามสัญญา....ที่เคยให้... แต่เมื่อไร....ก็ช่างมัน... .....เป็นเพียงบทกลอน..... ....ที่เว้าวอน........ฝากฝัน ....ใช่จะจริงทุกสิ่งอัน.... ....*เพื่อน*..เท่านั้น...ที่เข้าใจ... ..........ขอบคุณทุกๆ ท่านค่ะ.........
4 ธันวาคม 2546 20:59 น. - comment id 187681
@ลองอ่านดูแล้วให้ทายว่าใครเอ๋ย
อ่านจบแล้วจะเฉลยให้จอมขวัญ
เห็นแว๊บแว๊บดูคล้ายคล้ายอาตมัน
ถ้าคบกันอาจต้องเศร้าเคล้าน้ำตา
5 ธันวาคม 2546 04:50 น. - comment id 187880
เขียนดีค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
