......^-*......

ซอมพลอ


.....ไม่อาจเผยความนัย..ให้ใครรู้ 
ถึงได้อยู่โดดเดี่ยว..จริงเจียวหนอ 
ช่างเถอะนะแค่เหงา...ที่เฝ้ารอ 
ดีกว่าพ้อ...ให้เขารู้ดูไม่งาม..... 
..................^-*.....................
.....เป็นหญิงลำบากมากนะคะ 
เกินที่จะ ขานไข หทัย...หมอง 
ทุกลิ่งนั้น....ต้องงามตามครรลอง 
ดั่งจองหอง...เชิดหน้า...สง่างาม 
.....แต่ทุกวัน...จิตใต้...ในสำนึก 
เหมือนจมลึกดิ่งลง..ตรงขวากหนาม 
กรีด..และข่วน...เจ็บช้ำ...ในความทราม 
แต่.ว่างาม.ต่อหน้า...สารธารณชน				
comments powered by Disqus
  • ซอมพลอ

    30 ธันวาคม 2548 13:46 น. - comment id 175546

    ...หัวใจลอยเคว้งคว้างไร้ทางทิศ
    รู้สึกอิดโรยอ่อนเกินซ่อนไหว
    สองปีที่เคยอยู่..ดูแลใจ
    ใกล้ปีใหม่..เธอหายลับกับสายลม
    
    ...นี่คงเป็นของขวัญเธอนั้นมอบ
    หัวใจบอบช้ำ..สะอื้นสุดขื่นขม
    ได้โปรดเถอะ..โปรดอย่าหายกับสายลม
    เราโศกซม..ขอยื้อยุดสุดหัวใจ.......
    
    
    
    .~-~.
  • รดา

    15 ธันวาคม 2546 14:02 น. - comment id 191404

    ปีสองพันแล้วนะสาวน้อย
    จะมัวคอยคนอื่นครหา
    ด้านได้อายอดต้องเจรจา
    อย่ามัวหลบหน้าคงช้าเกิน
    
    อิอิ..ปีสองพันแระ เอาน่า..นะ
  • พุด

    15 ธันวาคม 2546 15:16 น. - comment id 191424

    คำว่างามให้ใครเล่าเฝ้าตัดสิน
    พิพากษาสิ้นราวกระจกทั้งหกด้าน
    ทำสิ่งดีไม่มีภัยใจเบิกบาน
    โลกรักหวานหว่านดอกรักไว้พักใจ...
    ใครว่าได้ว่าไปไม่สนใจ..
    มิใช่จริง!
  • พิกุลทอง

    16 ธันวาคม 2546 11:58 น. - comment id 191707

    เพราะครับ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    16 ธันวาคม 2546 19:43 น. - comment id 191810

    เพราะเกิดเป็นหญิงจึงต้องหยิ่ง
    เมื่อโดนทิ้งก็หมองเศร้าเขาไม่รู้
    เชิดเสมอไม่มีเธอเราก็อยู่
    แต่จริงจริงในจิตยังคิดรู้ว่าไม่อยากอยู่เพียงลำพัง
    
    *-*กลอนไพเราะ  ความหมายดีมากๆๆๆๆๆ ชอบค่ะชอบ*-*
  • ซอมพลอ

    18 ธันวาคม 2546 02:22 น. - comment id 192282

    .....สวัสดีค่ะ ทุกๆ ท่าน
    
    ....ขอบคุณนะคะ ที่เข้ามาอ่านค่ะ
    
    
    ........^-^.........
  • แก้วประเสริฐ

    19 ธันวาคม 2546 16:16 น. - comment id 192773

    เกิดเป็นหญิงพึงพินิจจิตพึงรู้
    ไตร่ตรองดูตัวเขาเราทั้งหลาย
    รู้เขาเรามิให้ต้องหม่นหมองใจ
    จนละลายตัวเราเศร้าระทม
    
         รักเขาแล้วจัดเป็นแนวโดยตั้งจิต
    บรรจงคิดกำหนดไว้ให้เหมาะสม
    ไม่แสดงออกหน้าด้วยอารมณ์
    เกิดเป็นคนเมื่อคิดเห็นจึงเจรจา
    
         อันรักนี้ท่านว่าไว้คล้ายยาพิษ
    มันเกาะติดอยู่ภายในใจหวนหา
    หากเก็บไว้ภายในยากเจรจา
    มันจะพาตัวเราเศร้าในทรวง
    
          จะทำการสิ่งใดคล้ายกำแพงกั้น
    ดุจกระแสร์น้ำไหลหลากมาจากสรวง
    แรงสบัดเกรี้ยวกราดอยู่ในทรวง
    ฉันเป็นห่วงเธอจริงจริงแม่นงเยาว์.
                  แก้วประเสริฐ.
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน